کرهزمین عامل زنگزدگی ماه دانشمندان میگویند ماه در حال زنگ زدن است و کرهزمین در این مسأله نقش اصلی را دارد. به گزارش مناقصهمزایده به نقل از سیانان، دانشمندان در حالی به این نتیجه رسیدهاند که ماه در حال زنگ زدن است که همانطور که همه میدانیم عنصر اکسیژن که در کنار آب یکی از […]
کرهزمین عامل زنگزدگی ماه
دانشمندان میگویند ماه در حال زنگ زدن است و کرهزمین در این مسأله نقش اصلی را دارد.
به گزارش مناقصهمزایده به نقل از سیانان، دانشمندان در حالی به این نتیجه رسیدهاند که ماه در حال زنگ زدن است که همانطور که همه میدانیم عنصر اکسیژن که در کنار آب یکی از دو عنصر اصلی برای ایجاد زنگزدگی است، در کره ماه وجود ندارد، اما شواهد موجود این موضوع را تصدیق میکند.
کاوشگر قمری هند موسوم به «چاندرایان-۱»(Chandrayaan-1) در سال ۲۰۰۸ در مدار ماه به دور این قمر چرخید و دادههایی را جمعآوری کرد که طی سالهای اخیر منجر به کشفهای بیشماری شده است. از جمله این کشفها این است که در سطح ماه مولکولهای آب وجود دارد. این کاوشگر همچنین ابزاری را همراه خود داشت که توسط ناسا ساخته شده بود و میتوانست ترکیب معدنی ماه را تجزیه و تحلیل کند.
هنگامیکه محققان ناسا و مؤسسه ژئوفیزیک و سیارهشناسی هاوایی به تازگی این دادهها را تجزیه و تحلیل کردند، با یافتن نشانههایی از «هماتیت» که نوعی اکسیدآهن است که به زنگآهن معروف است، مبهوت شدند، چرا که ایجاد زنگآهن مستلزم وجود اکسیژن است که در ماه وجود ندارد. تعداد زیادی سنگهای غنی از آهن در ماه وجود دارد، اما زنگزدگی فقط هنگامی روی میدهد که آهن در معرض اکسیژن و آب قرار گیرد.
ابیگل فریمن؛ دانشمند ناسا میگوید: در ابتدا من به هیچ وجه اعتقادی به آن نداشتم، چرا که براساس شرایط موجود در ماه نباید همچین چیزی وجود میداشت. نهتنها هوایی روی ماه وجود ندارد، بلکه غرق در هیدروژنی است که از سوی خورشید میآید و توسط بادهای خورشیدی حمل میشود. زنگآهن هنگامی تولید میشود که اکسیژن الکترونها را از آهن خارج میکند، در حالی که هیدروژن با افزودن الکترون، برعکس آن عمل میکند. این بدان معناست که تشکیل زنگآهن در ماه که غنی از هیدروژن است، بسیار دشوار و بعید است.
«شوای لی» از دانشگاه هاوایی و سرپرست این مطالعه گفت: این بسیار گیجکننده است. ماه یک محیط مخوف برای تشکیل هماتیت است.
«لی» و دانشمندان ناسا پس از ماهها تحقیق فکر میکنند که این موضوع را رمزگشایی کردهاند و پاسخ این راز در سیاره خود ما یعنی زمین نهفته است.
یکی از سرنخهای مهم این بود که این زنگزدگی بیشتر در آن کناره از ماه که رو به زمین است متمرکز شده است که حاکی از آن است که به نوعی با سیاره ما مرتبط است.
زمین در یک میدان مغناطیسی احاطه شده است و باد خورشیدی این حباب را میکِشد تا یک دممغناطیسی بلند در پایین ایجاد کند. ماه سه روز قبل از کامل شدن، وارد این دم میشود و وارد شدن و عبور از این دممغناطیسی و خروج از طرف دیگر آن شش روز طول میکشد.
دممغناطیسی زمین در طول این شش روز سطح ماه را با الکترون میپوشاند و انواع اتفاقات عجیب و غریب در این شش روز میتواند رخ دهد. به گفته ناسا، ممکن است ذرات گردوغبار موجود روی سطح ماه بر اثر این اتفاق شناور شوند و گرد و غبار ماه به شکل طوفان به پرواز درآید.
دانشمندان حدس میزنند که اکسیژن از زمین با این دممغناطیسی حرکت میکند تا بر روی ماه فرود آید؛ جایی که با مولکولهای آب موجود روی سطح ماه در تعامل قرار میگیرد و زنگزدگی ایجاد میکند.
این دممغناطیسی تقریباً تمام بادهای خورشیدی را طی ماه کامل مسدود میکند، یعنی ماه به طور موقت در برابر بمباران هیدروژنی محافظت میشود و فرصتی برای تشکیل زنگآهن ایجاد میشود.
«لی» میگوید: فرضیه ما این است که هماتیت ماه از طریق اکسیداسیون آهن سطح کره ماه توسط اکسیژن موجود در جو بالایی زمین ایجاد میشود.
وی افزود: این کشف، دانش ما را درباره مناطق قطبی ماه تغییر میدهد. بنابراین زمین ممکن است نقش مهمی در فرگشت سطح ماه داشته باشد.
این تئوری فرضیه همچنین میتواند توضیح دهد که چرا زنگزدگی در سایر اجرام آسمانی بدون هوا مانند سیارکها نیز دیده شده است. «فریمن» گفت: ممکن است مقدار کمیآب و تأثیر ذرات گردوغبار باعث ایجاد زنگآهن در این اجرام شود.
اما برخی از سؤالات هنوز بیپاسخ ماندهاند. به عنوان مثال، اگرچه بیشترین زنگزدگی در سمت نزدیک ماه به زمین مشاهده شده است، اما آثاری از زنگزدگی کوچک نیز در سمت دور ماه شناسایی شده است، جایی که اکسیژن زمین نباید به آن برسد. همچنین هنوز مشخص نیست که آب در ماه دقیقاً چگونه با سنگ در تعامل است.
ناسا برای جمعآوری اطلاعات بیشتر برای حل این رمز و رازهای حل نشده، نسخههای جدیدی از ابزاری را که تمام دادههای موجود در مورد ترکیبات معدنی ماه را جمعآوری کرده است، در دست ساخت دارد. یکی از این ابزارها میتواند یخ-آبهای موجود روی دهانههای ماه را نقشهبرداری کند و ممکن است بتواند جزییات جدیدی را درباره هماتیت نیز فاش کند.
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
****
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.