دستورالعمل تبلیغات شرکت‌های کارگزاری در اجرای بند ۲ ماده ۷ « قانون بازار اوراق بهادار ج.ا.ایران دستورالعمل تبلیغات شرکت‌های کارگزاری» در ارتباط با امکان انجام تبلیغات توسط شرکت‌های کارگزاری، بهشرح زیر است: ماده ۱ تعاریف: عبارات به‌کاررفته در این دستورالعمل بهشرح ذیل تعریف می‌شوند: تبلیغ: نوعی ارتباط است که کارگزار با مخاطبان برقرار می‌کند و […]
دستورالعمل تبلیغات شرکت‌های کارگزاری
در اجرای بند ۲ ماده ۷ « قانون بازار اوراق بهادار ج.ا.ایران دستورالعمل تبلیغات شرکت‌های کارگزاری» در ارتباط با امکان انجام تبلیغات توسط شرکت‌های کارگزاری، بهشرح زیر است:
ماده ۱ تعاریف: عبارات به‌کاررفته در این دستورالعمل بهشرح ذیل تعریف می‌شوند:
تبلیغ: نوعی ارتباط است که کارگزار با مخاطبان برقرار می‌کند و هدف از آن معرفی کارگزاری و خدمات آن به مخاطبان یا به‌طور کلی بیان ویژگی‌ها، مزایا و توانمندی‌های بازار اوراق بهادار است. این ارتباط می‌تواند رودررو یا از طریق وسایل ارتباط جمعی باشد. مخاطب می‌تواند یک فرد، گروهی از افراد یا عموم مردم باشد.
آگهی تبلیغاتی: مجموعه اطلاعاتی است که در «تبلیغ» به مخاطب منتقل می‌شود و می‌تواند به صورت صوتی، نوشتاری یا تصویری باشد.
تبلیغ‌کننده: منظور شخصی است که «آگهی‌تبلیغاتی» به نام وی منتشر می‌شود.
سازمان: منظور سازمان بورس و اوراق بهادار موضوع ماده ۵ قانون بازار اوراق بهادار مصوب آذرماه ۱۳۸۴ است.
بورس: منظور بورسی است که کارگزار عضو آن محسوب می‌شود و دارای مجوز رسمی از سازمان است.
ماده ۲ شرکت‌های کارگزاری در «تبلیغات» خود موظفند علاوه بر رعایت کلیه قوانین و مقررات وضع‌شده از طرف مراجع ذی‌صلاح کشور، مفاد این دستورالعمل را نیز رعایت کنند. مسؤولیت تبلیغ توسط کارکنان کارگزاری به عهده کارگزار است.
ماده ۳ شرکت‌های کارگزاری فقط می‌توانند خود و خدماتی را که ارایه می‌دهند یا در ارایه آن‌‌‌‌ها شرکت دارند، «تبلیغ» نمایند.
ماده ۴ قید نام و آدرس و شماره تلفن «تبلیغ‌کننده» در «آگهی‌تبلیغاتی» الزامی است.
تبصره ۱: برای عدم درج اطلاعات موضوع این ماده، «تبلیغ‌کننده» می‌تواند «آگهی تبلیغاتی» را به سایت اینترنتی خود که در آن این اطلاعات به‌طور کامل درج شده‌اند؛ ارجاع دهد.
تبصره ۲: در «آگهی‌های‌تبلیغاتی» که به‌صورت مشترک صادر می‌شوند، رعایت مفاد این ماده برای کلیه «تبلیغ‌کنندگان» الزامی است.
تبصره ۳: آدرس باید محلی ثابت برای استقرار باشد؛ بنابراین، آدرس هتل‌ها، مهمان‌سرا‌‌‌ها و نظایر آن یا صرفاً ارایه شماره صندوق پستی کفایت نمی‌کند.
تبصره ۴: آدرس و شماره تلفن موضوع این ماده باید به‌گونه‌ای باشند که مخاطب بتواند از طریق آن‌‌‌‌ها با فردی مسؤول ارتباط برقرار نماید.
ماده ۵ کارگزار باید بتواند ادعا‌‌‌ها و اطلاعاتی را که در «آگهی‌تبلیغاتی» آورده شده‌اند، در صورت درخواست سازمان یا بورس از طریق ارایه مستندات و شواهد قابل قبول، اثبات نماید.
ماده ۶ اگر توانمندی، مدارک علمی یا حرفه‌ای و یا مجوزهای متعلق به فردی در «آگهی‌تبلیغاتی» قید شود، باید قبلاً موافقت بورس و شخص موردنظر برای ارایه این اطلاعات در «آگهی‌تبلیغاتی» اخذ شود.
ماده ۷ اگر «آگهی‌تبلیغاتی» حاوی اطلاعاتی در مورد مدارک، مجوز‌‌‌ها و تأییدیه‌های سازمان یا بورس باشد، باید حدود مسؤولیت‌های سازمان یا بورس در این موارد به‌روشنی ذکر شود.
ماده ۸ اگر در «آگهی‌تبلیغاتی» موردی تضمین شده باشد؛ باید مشخصات ضامن، شرایط تضمین و محدودیت‌های احتمالی آن در «آگهی‌تبلیغاتی» درج شود.
ماده ۹ «تبلیغات» باید در مورد سایر رقبا و ارکان و فعالان بازار سرمایه منصفانه باشد و بنابراین نباید حاوی مطالبی برای بی‌اعتبار کردن، تشکیک در مورد درستی، امانت‌داری و اشتهار سایرین یا حاوی مطالبی برای بی‌اعتبارکردن خدمات و کالاهای ارایه شده توسط دیگران باشد.
ماده ۱۰ «آگهی‌تبلیغاتی» می‌تواند حاوی توانایی‌های کارکنان کارگزاری باشد مشروط بر این‌که رابطه استخدامی آنان با کارگزاری و میزان مشارکت، وظایف و مسؤولیت آنان در فعالیت‌های کارگزاری به روشنی ارایه گردد.
ماده ۱۱ «آگهی‌تبلیغاتی» نباید گمراه‌کننده باشد. «آگهی‌تبلیغاتی» به‌صورت‌های زیر گمراه‌کننده تلقی می‌شود:
الف) حاوی اطلاعاتی غیرواقعی باشد.
ب) حاوی همه اطلاعات مهم در خصوص موضوع مورد تبلیغ نباشد.
ج) حاوی وعده انجام کاری باشد که قصد یا توانایی یا تعهدی برای انجام آن وجود نداشته است.
د) برداشت ناصحیحی را القاء نماید.
ماده ۱۲ «آگهی‌تبلیغاتی» نباید حاوی وعده انجام یا ترک عملی باشد که با قوانین و مقررات مغایرند.
ماده ۱۳ «آگهی‌تبلیغاتی» نباید حاوی انجام یا ترک عملی از سوی شخصی غیر از آگهی‌دهنده باشد، که قبلاً رضایت وی در انجام یا ترک آن عمل اخذ نشده باشد.
ماده ۱۴ در صورتی‌که ارایه خدمتی نیازمند کسب مجوز از سازمان یا بورس است، کارگزار نباید قبل از دریافت مجوز لازم ارایه آن خدمت را «تبلیغ» کند.
ماده ۱۵ استفاده از علائم تجاری دیگران حتی اگر در مراجع ذی‌ربط به ثبت نرسیده باشند، بدون اخذ موافقت کتبی آن‌‌‌‌ها در «آگهی‌تبلیغاتی» ممنوع است.
ماده ۱۶ استفاده از همه وسایل ارتباطی نظیر تلفن، تابلو، اینترنت، پست، پوستر، اقلام تبلیغاتی، روزنامه، مجله، کتاب، رادیو، تلویزیون در محدوده قوانین موضوعه کشور برای «تبلیغ» مجاز است.
ماده ۱۷ کارگزاران می‌توانند برای تشویق افراد به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار به‌طور عام «تبلیغ» کنند، مشروط به‌این‌که همزمان خطرات این سرمایه‌گذاری را نیز در «آگهی‌تبلیغاتی» توضیح دهند.
تبصره ۱: «تبلیغ» خرید یا فروش اوراق بهادار خاص توسط کارگزار ممنوع است، مگر این‌که کارگزار، خود متعهد پذیره‌نویس آن اوراق بهادار باشد یا به موجب مقررات دیگری این نوع تبلیغات مجاز شناخته شده باشد.
تبصره ۲: «تبلیغات» موضوع این ماده نباید صریحاً مخاطبان را به سرمایه‌گذاری کلیه دارایی‌های خود در اوراق بهادار ترغیب نماید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.