کابوس پساکرونایی اوپک چشم‌انداز بلندمدت اوپک در هفته‌های اخیر با اعلام رسیدن تقاضا برای نفت به پیک خود از سوی بریتیش پترولیوم و موارد دیگری مانند ممنوعیت خودروهای بنزینی در کالیفرنیا تا سال ۲۰۳۵ و وعده چین برای صفر کردن آلایندگی کربن تا سال ۲۰۶۰ تیره شده است. به گزارش ایسنا، جزییات سیاست‌های اعلام شده […]
کابوس پساکرونایی اوپک
چشم‌انداز بلندمدت اوپک در هفته‌های اخیر با اعلام رسیدن تقاضا برای نفت به پیک خود از سوی بریتیش پترولیوم و موارد دیگری مانند ممنوعیت خودروهای بنزینی در کالیفرنیا تا سال ۲۰۳۵ و وعده چین برای صفر کردن آلایندگی کربن تا سال ۲۰۶۰ تیره شده است.
به گزارش ایسنا، جزییات سیاست‌های اعلام شده مبهم و پیش‌بینی‌ها نامعلوم هستند اما اعلام آنها یادآور این است که روزهای آفتابی نفت با شتاب در حال پایان گرفتن است، زیرا کووید۱۹ باعث شده دولت‌ها و شرکت‌ها درباره تولید انرژی آتی و استفاده از آن دوباره بیندیشند.
اوپک که حدود یک‌سوم از تولید نفت جهان را عرضه کرده و به تازگی شصتمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت، همواره بر هزینه‌های تولید اندک به عنوان مدرکی بر استقامت این گروه حتی در بدترین شرایط بازار تکیه کرده است.
این گروه قرار است، گزارش دورنمای نفت جهان را در هشتم اکتبر منتشر کند که شامل پیش‌بینی‌ها درباره چگونگی تأثیر کووید۱۹ روی عرضه و تقاضای جهانی در دهه‌های آینده خواهد بود.
مقامات اوپک و اکثر تحلیلگران تأکید کرده‌اند که نفت منبع انرژی حیاتی خواهد بود زیرا هنوز تجدیدپذیرها و سایر منابع انرژی جایگزین به شکل گسترده متداول نشده‌اند و رشد جمعیت مستلزم میزان بیشتر از هر نوع سوختی است.
اما اگر بازارهای نفت کوچک شوند، رقابت برای مشتریان به‌خصوص در آسیا که ۴۰ درصد از عرضه جهانی فعلی نفت را مصرف می‌کند، تشدید خواهد شد.
این تغییر گرایش در سیاست انرژی که تحت‌تأثیر شیوع کووید۱۹ روی داده، ممکن است اوپک به‌خصوص اعضای خاورمیانه‌ای این گروه را وادار کند به بررسی استراتژی سرمایه‌گذاری خود و روابط ژئوپلیتیکی با مشتریان اصلی‌شان بپردازند. بسیاری از اعضای اوپک علاوه بر صادرات بخش اعظمی از نفتشان به آسیا، حضور روبه رشدی در بخش پایین‌دستی داشته و وارد قرارداد برای پالایشگاه و پایانه‌های نگهداری نفت شده‌اند.
روابط چین با اوپک
اعلام سیاست چین برای خنثی‌سازی انتشار کربن که البته بدون جزییات بوده، ممکن است به ضرر اکثر تولیدکنندگان اوپک که حدود ۶۰ درصد از نفت این کشور را تأمین کرده و روی رشد تقاضای بزرگ‌ترین واردکننده نفت جهان حساب می‌کنند، تمام شود.
اگرچه تحلیلگران نسبت به جدی بودن تصمیم اخیر چین تردید دارند اما به گفته واندانا‌هاری؛ مؤسسه شرکت مشاوره انرژی واندا اینسایت، تولیدکنندگان خاورمیانه‌ای عضو اوپک دلایل زیادی برای نگرانی درخصوص بازار چین طی یک دهه آینده یا این حدود دارند.
شرکت بریتیش پترولیوم گزارش دورنمای انرژی را که یکی از گزارش‌های مورد توجه صنعت به‌شمار می‌رود، در ۱۴سپتامبر پیش از اعلام تصمیم چین برای طرح‌های خنثی‌سازی انتشار کربن منتشر کرد و در آن پیش‌بینی کرد تقاضای چین برای مایعات نفتی در پنج سال آینده به دلیل کارآمدی مصرف و استفاده از سوخت‌های جایگزین، به پیک خود خواهد رسید.
تحت تدابیر سیاست انرژی سختگیرانه چین، مصرف نفت این کشور از ۱۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۸ به شش میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۵۰ کاهش پیدا خواهد کرد و تحت سناریوی خنثی‌سازی انتشار کربن، به چهار میلیون بشکه در روز می‌رسد.
به گفته واندانا‌هاری، روابط دوجانبه میان اوپک و چین ممکن است قوی بماند، اما تولیدکنندگان این گروه باید خود را برای ضعیف شدن بازار آماده کنند. همچنان که چین محور رشد اقتصادی را از تولید صنعتی به خدمات تغییر می‌دهد، این احتمال وجود دارد که تقاضای این کشور برای نفت تا چند سال دیگر به پیک خود برسد.
براساس گزارش پلاتس، مطمئناً بسیاری از اعضای اوپک با آگاهی از تغییر رفتارهای جهانی درخصوص تغییرات جوی، طی سال‌های اخیر به سرمایه‌گذاری در تجدیدپذیرها پرداخته‌اند. اما بدون تردید نفت منبع اصلی ارتزاق اعضای اوپک مانده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.