خانم ترزامی رسماً ریاست کابینه دولت بریتانیا را بر عهده گرفت. با استعفای کامرون از قدرت که به کاخ باکینگهام رفت و استعفای خود را رسماً به ملک الیزابت دوم تسلیم کرد، می نخست‌وزیر جدید انگلیس شد. در پی انتخابات درون حزبی که ابتدای هفته انجام شد، ترزامی توانست با کنار رفتن رقبای […]
خانم ترزامی رسماً ریاست کابینه دولت بریتانیا را بر عهده گرفت. با استعفای کامرون از قدرت که به کاخ باکینگهام رفت و استعفای خود را رسماً به ملک الیزابت دوم تسلیم کرد، می نخست‌وزیر جدید انگلیس شد. در پی انتخابات درون حزبی که ابتدای هفته انجام شد، ترزامی توانست با کنار رفتن رقبای درون حزبی‌‌اش به ریاست حزب محافظه کار انگلیس انتخاب شود و رسما جانشین دیوید کامرون شود. حالا خانم می تا سال ۲۰۲۰ سکان‌دار دولت بریتانیا خواهد بود. ملکه الیزابت رسماً ترزامی را مأمور تشکیل کابینه جدید انگلیس کرد. به این ترتیب برای دومین بار در تاریخ انگلیس یک زن نخست وزیر این کشور شد. حالا به نوشته روزنامه گاردین، ترزامی قرار است زنانه‌‌ترین کابینه دولت انگلیس را تشکیل دهد. متحدان وی در حزب محافظه کار خانم‌آمبر رود، وزیر انرژی فعلی و ژوستینگ گرینگ، وزیر توسعه بین‌المللی هستند که قرار است در دولت می در سمت‌های خود ابقا شوند. وی روز چهارشنبه هفته پیش، بعد از آن که ملکه انگلیس رسماً به وی مأموریت داد تا کابینه جدید این کشور را تشکیل دهد به همراه همسرش، فیلیپ‌می وارد مقر نخست وزیری، خانه شماره ۱۰ شد تا رسماً کارش را به جای دیوید کامرون آغاز کند. کامرون روز سه‌شنبه از خانه شماره ۱۰ اثاث‌کشی کرد. کامرون روز سه‌شنبه بعد از ظهر در برابر خبرنگاران گفت: «از روز چهارشنبه و بعد از این که استعفای خود را در کاخ باکینگهام تقدیم ملکه کردم، کار من رسماً در این خانه تمام می‌شود. از روز چهارشنبه ما نخست‌وزیری جدیدی خواهیم داشت که مسؤولیت هدایت دولت را بر عهده خواهد داشت.»
زندگی نامه ترزا می
ترزا می‌متولد یک اکتبر ۱۹۵۶ در ایستبورن است، وی تحصیلات خود را در رشته جغرافی کالج هیوز و دانشگاه آکسفورد گذرانده است. وی که اکنون ۵۹ سال سن دارد، قبل از این که وارد دنیای سیاست شود در مرکز مالی و بانکی لندن کار می‌کرده است. می‌از سال ۱۹۹۷ با عضویت در مجلس عوام انگلیس رسماً وارد دنیای سیاست شد. در سال ۲۰۰۲ به ریاست حزب محافظه کار انگلیس منصوب شد. در سال ۱۹۹۹ در کابینه در سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت، مایکل‌هوآرد و دیویدکامرون حضور داشته و مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی و رهبری در سایه مجلس عوام را بر عهده داشته است. در سال ۲۰۱۰ و با رسیدن دیویدکامرون به سمت نخست‌وزیری بریتانیا می وزیر کشور و به‌طور هم زمان وزیر زنان و برابری‌های دولت وی شد. البته در سال ۲۰۱۲ وزارت دوم را به ماریا‌میلر واگذار کرد تا تنها سمت وزارت کشور را در کابینه کامرون بر عهده داشته باشد. او برای ۶ سال این سمت را حفظ کرد تا این سمت تبدیل به موقعیتی ویژه برای او شود، چرا که در ۵۰ سال گذشته هیچ کس ۶ سال پیاپی در این پست کلیدی قرار نداشته است. اظهارات او در سال ۲۰۰۵ چهره‌ای جنجالی از او ساخت. وی در آن موقع در یک سخنرانی، در مجمع عمومی حزب محافظه‌کار از اعضای حزب خواست که با اقشار فقیرتر ارتباط بیش‌تری برقرار کنند تا به گفته او شهرت بد حزب به عنوان «حزب بدجنس‌ها» تغییر کند. اظهاراتی که بسیاری از اعضای بزرگ حزب هنوز او را برای به‌کار بردن این صفت نبخشیده‌اند.
می خود در معرفی‌‌اش در جمع خبرنگاران گفت: «پدرم کشیک بود اما پدربزرگم ژنرال ارتش بود که به کشورش خدمات بسیاری کرد.»
سایت دیپلماسی ایرانی/على موسوى خلخالى
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.