کرونا و عادت به مرگ‌های ۳۰۰ تایی در روز!

کرونا و عادت به مرگ‌های ۳۰۰ تایی در روز! رئیس بخش پیوند بیمارستان امام‌خمینی‌(ره) با اشاره به چالش مرگ‌های مخفی ناشی از کرونا در حوزه پیوند اعضاء، گفت: هرکجا مشاهده کردید که میزان مرگ‌ومیر ناشی از کرونا از متوسط بین‌المللی بالاتر رفت، بدانید که از سقف توانایی سیستم درمانی گذشته‌ایم زیرا مرگ‌ومیر ناشی از کرونا […]

کرونا و عادت به مرگ‌های ۳۰۰ تایی در روز!

رئیس بخش پیوند بیمارستان امام‌خمینی‌(ره) با اشاره به چالش مرگ‌های مخفی ناشی از کرونا در حوزه پیوند اعضاء، گفت: هرکجا مشاهده کردید که میزان مرگ‌ومیر ناشی از کرونا از متوسط بین‌المللی بالاتر رفت، بدانید که از سقف توانایی سیستم درمانی گذشته‌ایم زیرا مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در بسیاری از موارد قابل پیشگیری است. حال اگر نمی‌توانیم پیشگیری کنیم، یعنی از سقف و تحمل سیستم درمان خارج شدیم. علی‌جعفریان در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مشکلات و چالش‌های ایجاد شده در حوزه پیوند عضو در شرایط بحران کرونا در کشور، گفت: در شرایط کرونایی از دو جهت برای پیوند دچار مشکل هستیم؛ یکی از جهت دهنده عضو است، زیرا میزان اهداء کاهش یافته است. باید توجه کرد که مرگ مغزی اتفاقی است که به طور ثابت رخ می‌دهد که البته خوشبختانه در کشور نسبت تصادفات به سایر علل مرگ مغزی دائم در حال کاهش است به طوری که یک زمانی ۸۵درصد دهنده‌های عضو در کشور تصادفی بودند ‌اما اکنون نزدیک ۷۰ تا ۷۵ درصدشان به دلیل سکته مغزی دچار مرگ مغزی می‌شوند و مرگ مغزی ناشی از تصادف و حوادث و ضربه به سر به طور مرتب در حال کاهش است. بنابراین علت عمده مرگ مغزی در موارد اهدای عضو، عمدتاً افرادی هستند که دچار خونریزی‌های داخل مغز و سکته مغزی شده و یا تومورهای مغزی داشته‌اند. بنابراین عدد مرگ مغزی در کشور تقریباً ثابت است. وی تأکید کرد: یک مسأله این است که به نظر می‌آید حساسیت همه نسبت به مرگ‌ومیر ناشی از کرونا کاهش یافته و به یک اتفاق روزمره بدل شده است. گویا مرگ‌های ۳۰۰تایی در روز عادی شده است و دیگر عجیب نیست در حالی که نباید عادی شود. کسانی که فوت می‌کنند، عزیزان ما هستند. در مقطعی سیاست‌گذاران هم مقداری قضیه را ساده گرفتند و نتیجه آن را هم داریم، می‌بینیم. ما در پیک اول در کنترل بیماری خوب عمل کردیم اما اکنون وضعیت بد شده است. جعفریان با بیان اینکه در این شرایط کادر درمانی هم فرسوده می‌شود، گفت: اگر بحران یک هفته یا ۱۰ روز باشد، قابل حل است اما وقتی دو سال طول می‌کشد، دیگر افراد نمی‌توانند مانند روز اول انرژی بگذارند. خستگی فیزیکی، جسمی، روانی، از دست دادن عزیزان و… همه افراد و کادر درمان را خسته می‌کند. کادر بهداشت و درمان که نمی‌توانند دورکاری کنند، باید سرکارشان حضور داشته باشند، اما کسانی که می‌توانند، دورکاری نمی‌کنند. اگر اکنون کار اداری داشته باشید تا زمانی که مراجعه حضوری نکنید، کار انجام نمی‌شود و چنین شرایطی در زمان بحران درست نیست. این‌ها واقعیت‌هایی است که با آن مواجه هستیم. جعفریان در پایان تأکید کرد: همه باید کمک کنند. تشکیل ستاد مقابله با کرونا قدمی ‌مثبت بوده است اما همه مردم و مسؤولان باید به این موضوع توجه کنند که روزانه بیش از ۳۰۰ کشته داریم. مانند سایر موارد که باید از دستاوردهای بین‌المللی استفاده درست کرد، اینجا هم باید به نتایج موفق توجه کنیم و از توصیه‌های بین‌المللی تبعیت کنیم. همه‌گیری کرونا بین کشور اسلامی‌ و غیراسلامی، فقیر و غنی، بزرگ و کوچک تفاوت ذاتی ندارد بلکه رفتار کشورهاست که نتیجه برخورد با آن را تعیین می‌کند. کمااینکه مشاهده می‌کنیم کشورهای شرق آسیا به مراتب بهتر از اروپا و قاره آمریکا عمل کرده‌اند. شکی نیست که محدودیت‌های اقتصادی و عوارض تحریم در نتایج اقدامات ما تأثیر خواهد داشت اما اگر از آنچه در اختیار خودمان است درست استفاده کنیم، حتماً نتایج بهتری خواهیم گرفت و آن اصول مدیریت و رهبری در بحران است.