کرونا به شکم گرسنه، کاری ندارد! نمی‌دانم باید بگویم کرونا به شکم گرسنه کاری ندارد یا اساساً شکم گرسنه با کرونا صنمی ندارد، هرچه هست، فعلاً که عده‌ای صبح تا شب به دنبال تعطیلی شهرهای بزرگ و به‌خصوص تهران هستند و بسیاری دیگر از صبح تا شب هم که بدوند و زور بزنند نمی‌توانند […]
کرونا به شکم گرسنه، کاری ندارد!
نمی‌دانم باید بگویم کرونا به شکم گرسنه کاری ندارد یا اساساً شکم گرسنه با کرونا صنمی ندارد، هرچه هست، فعلاً که عده‌ای صبح تا شب به دنبال تعطیلی شهرهای بزرگ و به‌خصوص تهران هستند و بسیاری دیگر از صبح تا شب هم که بدوند و زور بزنند نمی‌توانند از پس خرج و مخارج یومیه خود و خانواده بر آیند.
دولت یک نگاه به جیب خالی دارد و نگاهی به آمار روزافزون کرونا، مُهر تأیید بر تعطیلی بزند، دولت است و خزانه پر از صفر‌های جا مانده از ریال! و جمعیت چند میلیونی خلق‌ا… از کسب‌وکار افتاده که حق دارند عارض شوند و کمک بلاعوض دولتی مطالبه کنند. از خیر تعطیلی بگذرد و با محدودیت‌های دیگر و مماشات و کج‌دار و مریضی با کرونا روزگار بگذراند، با جماعت بی‌خیال و ماسک‌نزن فاصله رعایت‌نکن و آمار روبه تزاید مبتلا و دکتر و پرستار خسته و از نفس‌افتاده و ظرفیت پُرشده بیمارستان و مردمی‌که مثل برگ خزان روی زمین می‌ریزند چه کند!
بازی دو سر باخت که می‌گویند همین است، یا باید گرسنگی و فقر و هزار و یک مصیبت بعد از آن را به جان خرید یا ویروس و واگیر و مرگ‌ومیر را! هرچه هم به برخی خلق‌ا… مدعی می‌گویی که این فاصله‌گذاری و آن ماسک‌زدن و دست شستن را رعایت کنید، عین خیال مبارک‌شان نیست و یک لشکرشان برای دو ریال کمتر حراجی ۳۹ تومانی به صف می‌شوند!
اینکه اگر چند هفته‌ای مملکت را تعطیل کنیم و همه بروند خانه و کنار خانواده چای بخورند و تخمه بشکنند و فیلم ببینند، بد که نیست خیلی‌خیلی هم خوب است، فقط حواسمان باشد که بیشتر جمعیت کشور حقوق‌بگیر دولت و کارمند رسمی این نهاد و آن سازمان نیستند که سرکار بروند یا نروند حقوق سر ماهشان برقرار باشد، خیلی‌ها کاسب جزء و روزمزد هستند و بسیاری هم کارگر و کارمند بخش‌خصوصی، که خودش در کار خودش مانده، چه رسد که بخواهد تعطیل کند و حقوق سر ماه هم بدهد!
ما هم حرفی نداریم که جان عزیزتر از پول است، ولی حضرات مدافع تعطیلات عمومی هم مستحضر باشند که حفظ عزیزی همین جان، به چهار ریال پول ته‌جیب آدم‌هاست که باید جلو سر و همسر پریشان و سر به زیر نباشد که از قدیم گفته‌اند شکم گرسنه، ایمان درست و درمان هم نمی‌تواند داشته باشد چه رسد به عزیزی و شیرینی‌جان!
از من هوشنگ‌خان یک لا قبا می‌شنوید، اگر این ماسک نزدن و در هم لولیدن و بساط مهمانی و دورهمی و آن کاسب و راننده و مأمور و مسؤول وظیفه‌نشناس، با زور و ضرب به راه راست هدایت شوند و بی‌خیالی و بی‌عاری پاداشش نقره‌داغی باشد و ایضاً از صغیر تا کبیر، مدیر و رئیس و مجری و وکیل و نظارتی و قضایی، دست از یک بام دوهوایی و شُل‌کن سفت‌کن بردارند، آنقدری هم که برخی می‌گویند، نیاز به رفتن به تعطیلات پاییزه و یحمتل زمستانی، نیست!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.