پشت‌پرده سنگ‌اندازی امارات در اوپک شکاف میان امارات متحده‌عربی و اوپک به تغییر روابط این کشور حوزه خلیج‌فارس با عربستان‌سعودی اشاره دارد. به گزارش ایسنا، درست چند روز پیش از نشست رسمی مهم اوپک برای حمایت از بازار نفت آسیب دیده از شیوع پاندمی‌ویروس کرونا، شرکت نفتی دولتی امارات متحده‌عربی (ادنوک) به دنیا اعلام کرد […]
پشت‌پرده سنگ‌اندازی امارات در اوپک
شکاف میان امارات متحده‌عربی و اوپک به تغییر روابط این کشور حوزه خلیج‌فارس با عربستان‌سعودی اشاره دارد. به گزارش ایسنا، درست چند روز پیش از نشست رسمی مهم اوپک برای حمایت از بازار نفت آسیب دیده از شیوع پاندمی‌ویروس کرونا، شرکت نفتی دولتی امارات متحده‌عربی (ادنوک) به دنیا اعلام کرد قصد دارد ۱۲۲میلیارددلار برای افزایش ظرفیت تولید نفت هزینه کند. این خبر زمینه بن‌بست مذاکرات در دیدار دوشنبه گذشته وزیران اوپک را فراهم کرد. توافق در زمینه سیاست تولید حاصل شد اما طرح‌های بلندپروازانه این کشور برای حداکثر کردن ثروت انرژی ممکن است باعث بروز تنش‌هایی به‌خصوص با همسایه بزرگ‌تر خود عربستان‌سعودی شود. دنبال کردن افزایش درآمد نفتی از سوی امارات متحده‌عربی در راستای تغییر رفتار میان شیخ‌محمدبن زاید؛ ولیعهد ابوظبی و محمدبن‌سلمان؛ ولیعهد عربستان‌سعودی بر سر این است که کدام کشور منطقه تأثیرگذاری بیشتری در عرصه بین‌المللی دارد. این دو کشور سال‌ها در نفت و سیاست نفتی در راستای یکدیگر حرکت کردند اما در ماه‌های اخیر هر دو طرف از هم فاصله گرفتند. عربستان‌سعودی و امارات متحده‌عربی درباره جنگ در یمن اختلاف‌نظر پیدا کردند و سپس امارات متحده‌عربی با توافق تاریخی با رژیم‌صهیونیستی در سپتامبر خود را بیشتر متمایز کرد. این کشورها همچنین درباره تلاش‌ها برای طرد کردن قطر اختلاف دارند و آمریکا در حال واسطه‌گری توافقی برای حل‌اختلافات دو طرف است که تنها شامل عربستان‌سعودی می‌شود. در همین راستا بود که امارات متحده‌عربی ماه گذشته پا را از این فراتر گذاشت و احتمال خروج از عضویت اوپک را مطرح کرد. اگرچه توافق مربوط به سیاست تولید اوپک‌پلاس در ماه‌های نخست سال ۲۰۲۱ در نشست روز پنج‌شنبه گذشته تصویب شد، اما این سیاست در ژانویه مورد بازبینی قرار می‌گیرد و ممکن است تنش‌ها در سال۲۰۲۱ که این گروه در حال مشخص کردن مسیرش در شرایط بحران کروناست، دوباره تکرار شود. امارات متحده‌عربی، سومین تولیدکننده بزرگ عضو اوپک است و حدود شش درصد از ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد. در قلب تنش‌های این کشور با اوپک، برنامه‌های شرکت ملی نفت ابوظبی (ادنوک) برای رشد تولید وجود دارد. شیخ‌محمد، چهار سال پیش سلطان‌الجابر را برای اداره ادنوک انتخاب کرد. الجابر که در هر دو زمینه شرکت‌ها و دولت‌های جهان تجربه دارد و همچنین یک وزیر است، از آن زمان اصلاحات اساسی را آغاز کرده و به شراکت‌های خارجی جدید روی‌آورده و سرمایه‌گذاران زیرساخت جهانی را برای نخستین‌بار به کشور آورده است. جنگ قیمت نفت در مارس به دنیا اجازه داد چشمه‌ای از بلندپروازی ادنوک را مشاهده کند. این شرکت در آن زمان بلافاصله اعلام کرد تولیدش را به چهار میلیون بشکه در روز افزایش می‌دهد و حتی آژانس بین‌المللی انرژی را که نمی‌دانست ادنوک چنین ظرفیتی داشته است را متعجب کرد. این یک جهش یک‌باره از تولید بیش از یک میلیون بشکه در روز در ماه پیش از آن بود. هدف بلندمدت ادنوک افزایش ظرفیت تولید به پنج میلیون بشکه در روز و تعیین نفت موربان به عنوان یک شاخص نفت منطقه‌ای است. برای این منظور به نقدینگی نیاز دارد اما توافق کاهش تولید اوپک، دست و پایش را بسته است. اختلافات اخیر بر سر توافقی بود که در آوریل میان اوپک و متحدانش شامل روسیه برای کاهش تاریخی تولید نفت منعقد شده بود. تحت این توافق، حدود یک‌دهم از عرضه جهانی از بازار حذف شد تا سقوط تقاضا در پی شیوع ویروس کرونا جبران شود. این توافق کمک کرد بازارهای نفت از فروپاشی نجات پیدا کنند و قیمت‌های نفت بیش از دو برابر افزایش یافت. اما اعضای گروه شروع به اوقات‌تلخی کردند و این بار بلندترین صدای اعتراض از سوی امارات متحده‌عربی سر داده شد. برخی در این کشور سهمیه تولید ۲٫۶میلیون بشکه در روز که معادل دو‌سوم ظرفیت تولید امارات متحده‌عربی است را غیرمنصفانه می‌دانند. اگرچه این کشور سهم بیشتری از ظرفیت تولیدش صرف‌نظر کرده است اما سایر اعضای اوپک می‌گویند اماراتی‌ها در زمان امضای قرارداد، با اصل آن موافقت کرده بودند. سعودی‌ها هم بیش از ۲۰ درصد از ظرفیت تولیدشان را کاهش دادند و مانند همیشه برای دهه‌های آینده میلیون بشکه ظرفیت مازاد تولید دارند. این دو کشور به عنوان کشورهای ثروتمند در مقایسه با اعضای فقیرتری مانند عراق می‌توانند پیامدهای بحران جاری را راحت‌تر تحمل کنند. به گفته ایمان ناصری؛ مدیرکل امور خاورمیانه در شرکت مشاوره FGE، چندین نگرانی برای ابوظبی وجود دارد. آنها از نظر ادامه محدودیت عرضه همزمان با توسعه میادین جدید و ظرفیت تولید تحت فشار قرار دارند و مسأله این است که تا چه مدت این وضعیت ادامه پیدا خواهد کرد. عربستان‌سعودی و امارات متحده‌عربی متحدان نزدیک مانده‌اند اما روابط‌شان به حد سال‌های اول به قدرت رسیدن شاهزاده محمد بن‌سلمان در عربستان‌سعودی دوستانه نیست. تنش‌های اخیر بر سر نفت در تابستان علنی شد که شاهزاده عبدالعزیز بن‌سلمان؛ وزیر انرژی عربستان‌سعودی سهیل‌المزروعی؛ همتای اماراتی خود را به ریاض احضار کرد تا وی را برای نقض توافق کاهش تولید و افزایش بالاتر از سهمیه تعیین شده توسط امارات متحده‌عربی، علنی سرزنش کند. این کشور سریعاً به جبران مازاد تولید خود پرداخت و از آن زمان علیه تولیدکنندگان دیگری که در عمل به کاهش تولید جبرانی کوتاهی کرده‌اند، مدام انتقاد می‌کند. در مذاکرات هفته گذشته هم مسأله پایبندی را دستمایه مخالفت با تمدید محدودیت عرضه فعلی قرار داد و در پایان، اوپک با افزایش اندک تولید در ژانویه موافقت کرد. براساس گزارش بلومبرگ، یکی از دلایلی که امارات متحده‌عربی خواهان افزایش تولید است، تقویت طرحش برای تبدیل کردن موربان به شاخص نفت منطقه‌ای و هدایت نقدینگی و سرمایه‌گذاری بیشتر به هاب مالی این کشور است. اگرچه مقامات ادنوک اظهار کرده‌اند که می‌توانند برای حمایت از بازار جدید نفت کافی تولید کنند اما مقررات فعلی اوپک کمکی نمی‌کند. به همین دلیل امارات متحده‌عربی تمایل دارد نفوذ بیشتر و سهمیه بهتری در این گروه داشته باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.