ظرفیت تولید ۵ هزار تن منسوج مرتبط با ماسک در کشور محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، در کنار یک شرکت دانش‌بنیان در طی سه‌ماه، موفق به تولید محصول استاندارد پلی‌پروپیلن گرید ملت‌بلون با ظرفیت ۵۰۰۰ تن در سال شدند. به گزارش از پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، احمدی؛ عضو هیأت علمی‌پژوهشگاه و مدیرعامل یک […]
ظرفیت تولید ۵ هزار تن منسوج مرتبط با ماسک در کشور
محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، در کنار یک شرکت دانش‌بنیان در طی سه‌ماه، موفق به تولید محصول استاندارد پلی‌پروپیلن گرید ملت‌بلون با ظرفیت ۵۰۰۰ تن در سال شدند. به گزارش از پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، احمدی؛ عضو هیأت علمی‌پژوهشگاه و مدیرعامل یک شرکت دانش‌بنیان در این خصوص، گفت: یکی از مهم‌ترین اجزای ماسک‌های یک‌بار مصرف، پوشک‌های بچه و انواع تنظیف‌ها، منسوج نبافته‌ای معروف به ملت‌بلون MELT BLOWN است که کارایی ماسک‌ها در جداسازی ویروس‌ها و یا هر نوع آلودگی وابستگی کامل به کیفیت این لایه دارد. متأسفانه در کشور تاکنون عموماً از روش‌های غیراصولی و آسیب‌زا مانند استفاده از ترکیبات پرکسیدی به‌صورت مستقیم جهت ساخت این منسوج‌نبافته استفاده می‌شد. محصول پلی‌پروپیلن با قابلیت فرآیند شدن به‌روش دمش‌مذاب MELT BLOWN از جمله محصولاتی است که پس از رآکتور به کمک روش‌های تخریب کنترل‌شده طی فرآیند اختلاط مذاب در اکسترودر واکنشی تولید می‌شود. فناوری تولید محصول در طراحی فرآیند به‌نحوی است که علاوه بر خواص محصولی با خواص مناسب و متناسب از نظر فرآیندی میزان مواد باقیمانده در محدوده مجاز باشد. در این راستا تکنولوژی اکسترودرواکنشی منحصربه‌فردی طراحی و ساخته شد که توانایی تولید محصولی با قابلیت دستیابی به خواص منحصربه‌فرد از نظر مکانیکی و فیزیکی در حالت یک منسوج‌نبافته ایجاد همچنین شکل ظاهری گرانول از نظر مقادیر باقیمانده نیز در محدوده استاندارد قرار گرفت. از مزیت‌های اصلی طرح علمی‌پژوهشی حاضر طراحی خط تولید و محصولی بود، محصول این طرح علاوه بر شاخص‌های معمول دارای مزیت‌های بهداشتی نظیر عدم وجود مواد سمی و قابلیت تولید منسوج نبافته‌ای است که قابلیت جداسازی ویروس‌هایی نظیر کروناویروس-ذرات معلق زیر ۵۰ میکرون را دارد. در حال‌حاضر این محصول در کشور با ظرفیت ۵۰۰۰ تن در سال در حال تولید بوده و سهم مهمی در تأمین مواداولیه مورد استفاده صنایع منسوجات‌نبافته را برعهده دارد. با توجه به‌رشد تولید ته‌مانده‌ای نفتی در اکثر پالایشگاه‌های کشور و نبود تکنولوژی بومی‌سازی شده جهت تبدیل این ترکیبات به محصولات باارزش‌تر، بخش عمده‌ای از این ترکیبات تبدیل به نفت کوره شده که یا سوزانده و یا به کشورهای همسایه جهت تأمین سوخت کشتی‌ها صادر می‌شده است. علاوه بر این، سنگین‌تر شدن نفت‌خام ورودی به پالایشگاه‌ها باعث افزایش چشمگیر تولید ته‌مانده‌ها در پالایشگاه‌ها شده است که این موضوع هم از لحاظ زیست‌محیطی و هم از لحاظ راهبری، پالایشگاه‌ها را دچار مشکلات جدی کرده است. در حال‌حاضر به‌طور متوسط روزانه بیش از ۳۶درصد از محصولات پالایشگاه‌های کشور، ته‌مانده‌ای سنگین نفتی است که علاوه بر دلایل بالا، تحریم‌های بین‌المللی و ظالمانه نیز سدی بزرگ برای فروش این فرآورده‌ها شده است. واحد ۹۲ هزار بشکه در روز RFCC این پالایشگاه که تحت لیسانس شرکت‌های خارجی است، با نیاز سالیانه حدود ۸۰۰۰ تن کاتالیست، یکی از راهبردی‌ترین واحدهای تولید و تأمین بنزین با استفاده از خوراک ته‌مانده‌ای نفتی می‌باشد. کیفیت کاتالیست مورد استفاده در این واحد از اهمیت حیاتی چه از لحاظ تولید محصول مناسب و چه از لحاظ راهبری و عملیاتی برخوردار است. با توجه به هدف‌گذاری و انجام طرح‌های هدفمند با رویکرد صنعتی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران برای تکمیل زنجیره ارزش هیدروکربنی از موادخام نفتی تا محصولات با ارزش فناورانه پلیمری، پروژه‌های ارتقای ته‌مانده‌ای نفتی به محصولات الفینی در دستور کار این پژوهشگاه قرار گرفت و طی سالیان فعالیت خود در این زمینه به‌عنوان مرجع تست‌گیری این کاتالیست‌ها قرار گرفته است. طی انعقاد یک پروژه بین‌المللی با تولیدکننده خارجی این کاتالیست، پروژه پژوهشی و بازرسی محموله ۸۰۰۰ تنی کاتالیست RFCC که در چهار قسمت به ایران وارد شده است با موفقیت به اتمام رسید. کاتالیست‌های خانواده FCC جزء پیچیده‌ترین کاتالیست‌های صنعت پالایش در جهان می‌باشد. مهم‌ترین کاربرد سنتی این کاتالیست‌ها تولید بنزین و اخیراً تولید الفین‌هایی مانند پروپیلن از فرآورده‌های سنگین نفتی است. تعیین خواص فیزیکی و استحکام این کاتالیست‌ها در کنار عملکرد آنها در واکنش، از مهم‌ترین پارامترهای ارزیابی این کاتالیست‌هاست که انجام تست‌های واکنشی به شکل بستر سیال این کاتالیست از پیچیدگی‌های تکنولوژیک بالایی برخوردار است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.