ورود زیرپوستی انقلاب صنعتی چهارم به زیرساخت اقتصاد ایران شرکت‌های بزرگ ایرانی باید با ایجاد مراکز شتابدهی به زیست‌بوم استارت‌آپی وارد شوند و عقب‌ماندگی‌ها را جبران کنند. به گزارش ایسنا، استارت‌آپ‌ها که غالباً به شرکت‌های نوپای حوزه فناوری اطلاق می‌شوند، اگرچه به‌واسطه روش‌های نوآورانه و مبتنی‌بر تکنولوژی روزی که پیش می‌گیرند، می‌توانند آینده روشنی برای […]
ورود زیرپوستی انقلاب صنعتی چهارم به زیرساخت اقتصاد ایران
شرکت‌های بزرگ ایرانی باید با ایجاد مراکز شتابدهی به زیست‌بوم استارت‌آپی وارد شوند و عقب‌ماندگی‌ها را جبران کنند. به گزارش ایسنا، استارت‌آپ‌ها که غالباً به شرکت‌های نوپای حوزه فناوری اطلاق می‌شوند، اگرچه به‌واسطه روش‌های نوآورانه و مبتنی‌بر تکنولوژی روزی که پیش می‌گیرند، می‌توانند آینده روشنی برای کسب‌وکارها رقم بزنند و شیوه‌های سنتی را با شیوه‌های جدید کم‌هزینه‌تر و بهینه‌تر جایگزین کنند، همچنان موانعی را هم پیش‌رو دارند. از جمله این موانع می‌توان به‌عدم ثبات اقتصادی و به‌روز نبودن قوانین متناسب با رشد فناوری‌های نوین اشاره کرد. در این راستا به نقل از سازمان فناوری اطلاعات ایران، امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در پنجمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت صنعتی با محوریت قراردادن موضوع نوسازی صنعت در پرتو تحولات نوظهور در مرکز همایش‌های مدیریت صنعتی، با سرلوحه قراردادن «به تغییر باید سلام داد!» بیان کرد: سیاست‌گذاران حوزه صنعت می‌بایست شرکت‌های بزرگ را برای ورود به زیست‌بوم استارت‌آپی تشویق کنند و ایجاد مراکز شتابدهی استارت‌آپی، راهکار اساسی جبران عقب‌ماندگی‌های موجود است. وی با اشاره به اینکه صنعت در آینده نمی‌تواند به دور از فناوری اطلاعات به‌کار خود ادامه دهد، به رشد انفجاری داده در طول سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰ اشاره کرد و افزود، در اقتصاد دیجیتال سه لایه وجود دارد که عبارتنداز: هسته‌مرکزی که متشکل از فناوری اطلاعات است که به‌طور تقریبی سه تا پنج درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) در کشورهای مختلف را به خود اختصاص می‌دهند. در لایه دوم، فناوری اطلاعات باعث تغییر مدل کسب‌وکارها شده است و حدود ۱۵درصد از GDP کشورها را شامل می‌شود. رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران ادامه داد: لایه سوم، تعریف گسترده از اقتصاد دیجیتال است که شامل شرکت‌هایی است که از فناوری اطلاعات با هدف افزایش ارزش‌افزوده استفاده می‌کنند و نزدیک به ۳۰ درصد GDP را به خود اختصاص می‌دهند. بنابراین می‌توان گفت؛ اقتصاد دیجیتال به‌دنبال ایجاد کسب‌وکارهای مبتنی‌بر فناوری اطلاعات است که بهره‌وری و کارآمدی بالاتری داشته باشند. در همین راستا، صنعت‌چهار(industry 4) در لایه‌سوم اقتصاد دیجیتال قرار دارد تا صنایع به‌ویژه از نوع سنتی و قدیمی‌بتوانند از ظرفیت‌هایی که این صنعت در اختیار آنها قرار می‌دهد برای رسیدن به بهره‌وری بیشتری استفاده کنند.
سهم اقتصاد دیجیتال در تولید ناخالص کشورها
ناظمی، با بیان اینکه سهم اقتصاد دیجیتال به‌مراتب بیشتر از سهم فناوری اطلاعات در تولید ناخاص داخلی کشورهاست، تصریح کرد: چالش اصلی کشور ایران در حوزه اقتصاد دیجیتال به ترتیب ابتدا در لایه‌سوم، سپس لایه‌دوم و در وهله آخر در هسته‌مرکزی قرار دارد. به عبارت دیگر، ایران در شاخص‌های مرتبط با شبکه، سطح پوشش و دسترسی دارای رتبه‌های به نسبت مطلوبی است، اما در چگونگی به‌کارگیری شبکه در شکل‌گیری کسب‌وکارهای جدید و زیست‌بوم استارت‌آپی، سهم اقتصاد دیجیتال کشور، کاهش می‌یابد. معاون وزیر ارتباطات، ضمن تبیین جزییات طرح آینده‌نگاری سازمان فناوری اطلاعات ایران به روش دلفی، گفت: مداخله دولت‌ها در این حوزه به دو بخش توسعه فناوری و سیاست‌های طرف عرضه و مداخله دولت در طرف تقاضا تقسیم می‌شود. تحلیل پاسخ‌های دریافتی در طرح آینده‌نگاری نشان داد؛ اعتقاد خبرگان بیشتر مبنی بر مداخله دولت در زمینه توسعه فناوری است که به ترتیب مشتمل بر توسعه بخش پژوهش و دانشگاه با حوزه صنعت، توسعه زیرساخت‌های تحقیق و توسعه، وضعیت به‌روزرسانی قوانین و مقررات، کاهش مقررات و ارتقای شیوه‌های تأمین مالی تحقیق و توسعه است. وی افزود: در این میان، شیوه مداخله دولت در بازار نیز به صورت کمک به توسعه شرکت‌های کوچک و متوسط و همچنین ارتقای محیط کسب‌وکار مورد توجه قرار گرفت. در این میان سه حوزه فعالیت رایانش ابری، کلان داده و اینترنت‌اشیاء از وضعیت بهتری برخوردارند و نیاز به مداخله دولت ندارند و بخش‌خصوصی در آن به فعالیت می‌پردازند. اما امنیت سایبری، نیازمند مداخله دولت در به‌کارگیری و توسعه فناوری است. البته از حوزه رباتیک نیز نباید غافل شد که در کشور ایران، بنا به دلایلی ولو ساختاری، از فرصت رشد کمتری برخوردار بوده است. رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران، ضمن بررسی تأثیرات مثبت پاندمی‌کرونا بر حوزه خرده‌فروشی و در مقابل آن کاهش شدید رشد پلتفرم‌هایی مانند گردشگری و فروش بلیت، گفت: صنعت چهار در ایران در وضعیت کنونی، جذابیت و توانمندی پایینی دارد. لذا به‌نظر می‌رسد، عدم رشد صنعت چهار در کشور از طریق منبع‌محور بودن صنعت نشان داده شده است. به‌طوری که صنایع ما، به‌دلیل منبع‌محور بودن دارای تمایل کمتری جهت استفاده از فناوری اطلاعات هستند و از توانمندی کافی برخوردار نیستند. ناظمی،خاطرنشان کرد: بنابراین راه‌حلی که برای سیاست‌گذاران حوزه صنعت کشور وجود دارد، این است که شرکت‌های بزرگ را به منظور ورود به حوزه تحقیق و توسعه زیست‌بوم استارت‌آپی تشویق کنند و جبران عقب‌ماندگی در این زمینه از طریق ایجاد مراکز شتابدهی به رشد استارت‌آپ‌ها امکان‌پذیر است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.