از ایران تا «جِم»… مسعود طاهری بی پولی صدا و سیما، نداشتن برنامه‌های سرگرم کننده و کوچ برخی از بازیگران کشورمان را که کنار هم بگذاری، می‌رسی به شبکه جم! شبکه‌ای که آهسته آهسته با پخش سریال‌های چند صد قسمتی توانست در بین هزاران شبکه خارجی خودی نشان دهد و رقیبی جدی برای صدا […]
از ایران تا «جِم»…
مسعود طاهری
بی پولی صدا و سیما، نداشتن برنامه‌های سرگرم کننده و کوچ برخی از بازیگران کشورمان را که کنار هم بگذاری، می‌رسی به شبکه جم!
شبکه‌ای که آهسته آهسته با پخش سریال‌های چند صد قسمتی توانست در بین هزاران شبکه خارجی خودی نشان دهد و رقیبی جدی برای صدا و سیما شود. از حریم سلطان گرفته تا کاپیتان علی و… سریال‌هایی بودند که توانستند به واسطه فرهنگ نزدیکشان به ما جای کانال‌های صدا و سیما را به خود اختصاص دهند و به قولی گوی سبقت را بربایند. صدا و سیمایی که دیگر نه توان رقابت دارد و نه بودجه‌ای برای ساختن برنامه‌های جذاب کنار گذاشته است!
خلاصه آن شد که کم‌کم جای شبکه‌های ایرانی را در کنج خانه‌ها، رسیورهایی گرفتند که بالای پشت باممان نصب شدند و با خود فرهنگ‌های مختلف، لباس‌های مختلف، غذاهای مختلف و …. را وارد فرهنگ زندگیمان کردند بدون آن‌که صدا و سیما بتواند جلوی ماهواره را بگیرد و هرازچندگاهی کم‌کاری‌‌اش را با تخریب برنامه‌های ماهواره و البته تهدید جمع‌آوری دیش‌ها و … نشان دهد!
همه می‌دانیم و صداوسیما نیز به خوبی می‌داند که سال‌های سال از ساخت مسابقه هفته و مسابقه محله گذشته است. حتی اکنون نمی‌توانیم بودجه‌ای را برای ساخت کلاه قرمزی و پسرخاله که خیلی‌ها را میخکوب پای برنامه‌ها نشانده بود، تدارک ببینیم! آری صدا و سیما سال‌ها است که برنامه خوب ندارد و بدتر از آن هم این است که برنامه‌هایی می‌سازد که فقط اقلیت را راضی نگاه می‌دارد. برنامه‌هایی مانند ثریا و …
اگر از برنامه پرمخاطب۹۰، خندوانه و ساخت سریال پایتخت بگذریم، می‌بینیم که در این چند ساله چقدر در برنامه‌سازی عقب مانده‌ایم. سال‌ها است که بازیگران و هنرمندان صدا و سیما صدایشان برای نبود پول در یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های ایران بلند است. همان‌ها که منبع اصلی درآمدشان روزی صدا و سیما بود و اکنون باید چشم انتظار تماسی از یک کارگردان برای بازی در تلویزیون باشند. تلویزیونی که البته مدت‌ها است ساز بی‌پولی‌‌اش را کوک کرده است و بالطبع همین بی‌پولی باعث شده تا خیل هنرمندان دلگیر و ناراحت باشند.
فاطمه گودرزی یکی از بازیگران توانای سینما و تلویزیون می‌گوید: «تغییر و تحولات مدیریتی باعث کم کار شدن و بعضاً بیکاری بازیگران شده است. دیگر چقدر صبر کنیم تا اوضاع بهتر شود. با آمدن هر فرد جدید متأسفانه اتفاق خاصی نمی‌افتد که شاهد تغییر باشیم و همکارانمان را مشغول به‌کار ببینیم. خواسته همه هنرمندان و دست‌اندرکاران، این است که دعوت به‌کار شوند. امروز خیلی از بازیگران بیکارند و مسؤولان بیش‌تر به فکر کارهای مدیریتی هستند. این‌که عده‌ای از بازیگران راهی شبکه جم شده‌اند، یکی از دلایلش نبود کار است. اول بازیگران درجه ۳ رفتند اما به مراتب دیدیم بازیگران باتجربه و باسابقه هم پایشان دارد باز می‌شود وقتی این‌جا امکانات نباشد، مجبور می‌شوند بروند.»
در واقع در این شرایط اسفناک مالی صدا و سیما، حالا شبکه‌ای پیدا شده که نه تنها از نظر مالی قوی است، بلکه توانسته بعد از کشاندن بازیگران درجه چندم سینمای ایران به خود، بازیگران مطرح را نیز جذب کند.
البته دیدن هنرمندان ایرانی برای ما که در این فرهنگ بزرگ شدیم سخت است. آن هم در شرایطی که هنرمندانمان باید در فیلم‌هایی بازی کنند که در آن فیلم‌ها چه بخواهند یا نخواهند فرهنگی وجود دارد که با ذائقه فرهنگی ما جور نیست و بازیگران مجبورند براساس قراردادشان بازی کنند نه براساس دلشان.
بدون شک هنرمندان ایرانی همچون دیگر هنرمندان جهان کشورشان را دوست دارند و بالتبع می‌خواهند در همین سرزمین هنر خود را ارایه دهند. اما با وضعیت فعلی آیا این امکان وجود دارد؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.