لطفا سفیدنمایی کنید! شخص شخیص خودمان از همان روز ازل با هیچ نوع سیاهنمایی و غلو و تلخ کردن کام خلقا… و عیب و ایراد و مشکلات را به رخ کشیدن و تورم و ملوکالطوایفی و باری به هرجهتی را زیر سؤال بردن و ناله و نفرین از بدی روزگار و درآمد کم و […]
لطفا سفیدنمایی کنید!
شخص شخیص خودمان از همان روز ازل با هیچ نوع سیاهنمایی و غلو و تلخ کردن کام خلقا… و عیب و ایراد و مشکلات را به رخ کشیدن و تورم و ملوکالطوایفی و باری به هرجهتی را زیر سؤال بردن و ناله و نفرین از بدی روزگار و درآمد کم و خرج بالا و نقل بدبختی این و آن، موافق نبودم، نیستم و شاید هم نخواهم بود!
هرکسی میخواهد دیده شود و به چشم بیاید، میشود مدافع مردم و از آلودگی هوا و کمرشکن شدن قیمتها و بیخیالی مسؤولان و یکهتازی حضرات دلال و واسطه و رانتخوار، شروع میکند به قلمفرسایی و دادخواهی و سخنرانیهای پرشور.
حالا بر فرض هم که چنین باشد و دست روی هرچیزی که میگذاری کمیتش لنگ باشد و هرچه قانون و مقررات و بگیروببند از راه میرسد، توفیری نمیکند و عیب و ایراد یا از جایی دیگر بیرون میزند و یا همان فقره هم خرابتر از قبل میشود و کمکم برای همه از مسؤول و مربوط گرفته تا خلقا… بینوا عادی میشود و علیالسویه! خب ما هم بیاییم و مرتب آن را در گوش مردم و بزرگان زمزمه کنیم و قیلوقال راهبیندازیم، جز اینکه باعث سیاهنمایی و عادیسازی میشویم نتیجه دیگری به دست نمیآید!
از امروز و در همین لحظه تصمیم گرفتیم که منبعد نه از مشکلات حرف بزنیم و نه از کم و کسری و بیدروپیکری و به جای سیاهنمایی حواسمان را به سفیدنمایی جلب کنیم و بگردیم یک گوشه و کناری حرکتی، اقدام بهدردبخوری، مدیریت حسابشدهای، نظارت درست درمانی چیزی پیدا کنیم و با آبوتاب از آنها مثنویها بسازیم و کام مسؤول و مدیر و خلقا… را شیرینتر از حلوا کنیم، حتی اگر چیز دندانگیری هم پیدا نکردیم، با استفاده از زبان شیرین فارسی و چند حرف اضافه اگر و شاید به خودمان و دیگران امید دهیم که چنین میشود و چنان! و با حلواحلوا گفتن، شیرینکام شویم هرچند حلوای لنترانی (تنتنانی) را تا نخوری، ندانی!
بالاخره در روزگاری هستیم که اگر بخواهیم انگشت روی یک نقطه و لکه سیاه بگذاریم، چشمانمان سیاهی میرود از بس که صفحه و کارنامه و عملکردها روشن و شفاف است! و اساساً وقت و انرژی گذاشتن برای پیدا کردن سیاهکاری عبث و بیهودهای است و بهتر است بچسبیم به همان سفیدنمایی، آنقدری زندگی و کسبوکار و تولید و امورات مالی و اقتصادی تیره و تار است که پیدا کردن یک نقطه روشن، کورسوی نوری، امید اندک و دلخوشی ناچیزی حکم داروی شفابخش است در این روزگار کج مراد بد سگال!
هوشنگخان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.