انرژی خورشیدی ایران، توان تأمین نیاز یک سال جهان را دارد مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: یک سوم خاک ایران کویر و بیابان است و بر اساس گزارش سال ۲۰۰۶ UNDP، اگر این مناطق به سلول‌های خورشیدی مجهز شوند، می‌توانند انرژی مورد نیاز یک ساله مردمان ساکن ۵ قاره جهان را […]
انرژی خورشیدی ایران، توان تأمین نیاز یک سال جهان را دارد
مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: یک سوم خاک ایران کویر و بیابان است و بر اساس گزارش سال ۲۰۰۶ UNDP، اگر این مناطق به سلول‌های خورشیدی مجهز شوند، می‌توانند انرژی مورد نیاز یک ساله مردمان ساکن ۵ قاره جهان را تأمین کنند.
محمد درویش در گفت‌وگو با ایرنا افزود: این امکان مربوط به زمانی است که راندمان پانل‌های خورشیدی در بهترین حالت ۱۵ درصد بود، در حالی که اکنون به ۳۲ درصد رسیده است.
وی تأکید کرد: در صورت استفاده از این ظرفیت، می‌توانستیم تولیدکننده و حتی صادرکننده اول انرژی در دنیا و ثروتمند باشیم بدون این‌که منابع آب‌های زیرزمینی کاهش و انتشار گازهای گلخانه‌ای افزایش یابد.
درویش با اشاره به روند توسعه خشکسالی و افزایش بیابان گفت: باید چیدمان توسعه را متناسب با توان اکولوژیک سرزمین تغییر دهیم، در این سرزمین رفتن به سمت افزایش وابستگی به منابع آب و خاک یا کشاورزی و دامداری یک اشتباه راهبردی است، باید به سمت استحصال انرژی‌های نو مانند خورشیدی، بادی، زمین گرمایی و جزر و مدی حرکت کنیم.
وی همچنین به توسعه گردشگری در کشور اشاره کرد و افزود: باید به سمت بالفعل کردن توان خود در حوزه گردشگری طبیعی، تاریخی و فرهنگی حرکت کنیم؛ ایران جزو ۱۰ کشور اول دنیا از نظر جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی و جزو ۵ کشور اول دنیا از نظر جذابیت‌های طبیعی است، اما نودوهفتمین کشور دنیا از نظر درآمد گردشگری است.
درویش ادامه داد: ایران در سال ۲۰۱۵ حدود ۱٫۳ دهم میلیارد دلار درآمد سالانه از محل گردشگری کسب کرد، در حالی که در جنوب ایران کشوری که به اندازه مساحت یک استان مازندران هم نیست، یعنی امارات متحده عربی، در همان سال حدود ۱۴ میلیارد دلار درآمد گردشگری داشت.
وی گفت: باید از ۴ هزار و ۷۰۰ کیلومتر مرز آبی خود استفاده کنیم، ترانزیت را افزایش دهیم، زمانی ایران قلب جاده ابریشم بود؛ باید به سمت کسب و کارهای سبز، صنایع «های‌تک»، تولید محصولات ثانویه در مقابل خام‌فروشی کنونی، پیش برویم.
درویش افزود: سدسازی‌ها موجب شد تا حدود یک میلیون نفر نخل در منطقه بهمنشیر نابود شود، سد کرخه موجب خشک شدن بخش زیادی از تالاب هورالعظیم و نابودی معیشت مردم شد، به علت برداشت‌های بی‌رویه آب‌های زیرزمینی، دشت میناب دچار فرونشست شده است، حدود ۸ میلیون نفر نخل در میناب بود که اکنون فقط ۲۰ هزار نفر باقی‌مانده و یک میلیون اصله درخت انبه در این منطقه بود که اکنون فقط ۷۰ اصله پابرجا است از این رو باید به سمت کاهش مصرف منابع آبی پیش رویم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.