کرونا رنگی به چه رنگی!؟ از قدیم گفته‌اند که پیشگیری بهتر از درمان است ولی ظاهراً از نظر مقامات محترم، این حرف قدیمی‌ها به درد همون قدیمی‌ها می‌خورد و عزیزان وزارت بهداشتی و ستاد کرونایی اعتقادی به این جور امثال‌الحکم نداشته و یا خانه پُرش این پیشگیری بهتر از درمان است را برای بقیه […]
کرونا رنگی به چه رنگی!؟
از قدیم گفته‌اند که پیشگیری بهتر از درمان است ولی ظاهراً از نظر مقامات محترم، این حرف قدیمی‌ها به درد همون قدیمی‌ها می‌خورد و عزیزان وزارت بهداشتی و ستاد کرونایی اعتقادی به این جور امثال‌الحکم نداشته و یا خانه پُرش این پیشگیری بهتر از درمان است را برای بقیه بیماری‌ها درست و به‌جا می‌دانند و در این فقره کووید۱۹ چیزی که مهم است بحث رنگ و رنگ‌بندی است، مصوبات ستاد ملی که می‌فرماید بگذارید کرونا قدم به قدم تشریف بیاورد، خیز و موجش فراگیر شود ورودی بیمارستان و تعداد بستری و فوتی‌ها حسابی بالارفته و دندان‌گیر شود، رنگ و رخساره شهرها قرمز شود، بعد دورهم می‌نشینیم و یک فکری برای تعطیلی جاهای شلوغ و رستوران و نمایشگاه و تالار و پاساژ‌ها می‌کنیم و بستن راه‌ها و تذکر به کسب‌وکارها و جریمه ماسک‌نزن‌ها را در دستور کار قرار می‌دهیم!
اینکه از صغیر و کبیر گرفته تا وزیر و رئیس‌جمهور و پزشکان و اهل‌فن، از خیز چهارم و اوج‌گیری و مصیبت در راه و همه‌گیری کرونای انگلیسی حرف می‌زنند و ابراز نگرانی می‌کنند، ولی در یک عزم و توافق جمعی به این نتیجه رسیده‌ایم که با همه این خطرهای در کمین، چشممان به رنگ شهر و دیار‌ها باشد و فقط وقتی‌که قرمز شد، شمشیر را از رو ببندیم و همه جا را تعطیل کنیم و ساعت منع رفت‌وآمد مقرر کنیم تا دومرتبه و البته با ده‌ها هزار نفر مبتلای جدید و مرگ‌ومیر و هزاران خانواده داغدار و مصیبت‌زده، آرام‌آرام موج فروکش کرده و برگردیم به نارنجی و زرد و آبی! و همین‌که چشممان به رنگ آبی و زرد افتاد اجازه ندهیم کروناجان نفسی تازه کند و فی‌الفور دومرتبه فیل‌مان یاد هندوستان کرده و بازگشایی‌ها برقرار تا بساط کرونا پهن شده و دو مرتبه بازی رنگین‌کمانی‌مان از اول شروع شود!
البته به نظر هوشنگ‌خانی ما، عزیزان ستاد ملی و وزارت بهداشت، حتماً و لابد خیلی بیشتر از ما سواد و تجربه دارند و این رنگ‌بندی‌ها و آن شل‌کن سفت‌کن‌ها یحتمل یا حساب و کتاب درست‌درمانی دارد و یا اماواگرهای پشت‌پرده‌ای مگو! که تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی، وگرنه اینکه بگذاریم شکستگی سد آرام‌آرام بزرگ شود و یک‌دفعه کل آن فرو ریخته و شهر و دیار را با خود ببرد، بعد دست به‌کار شده و سدی نو بسازیم که نه جبران خسارات مردم بینوا می‌کند و نه مرهمی است بر اندوه مصیبت‌زده‌ها و جای خالی درگذشتگان، با عقل نیم‌بند ما هم جور در نمی‌آید!
به هرحال خواستیم به بزرگان و تصمیم‌گیران عرض کنیم که دیدیم بسی که آب سرچشمه خرد،
چون بیشتر آمد شتر و بار ببرد و این دور باطل در این یک‌ساله اخیر، دو، سه باری تکرار شده، پس بهتر است دست از سر رنگ‌بازی برداریم و طرحی نو دراندازیم!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.