یک نهاد بی‌طرف برای بررسی عملکرد طرح سازگاری با کم‌آبی نداریم مسؤول طرح سازگاری با کم‌آبی در کشور، درخصوص بررسی عملکرد این طرح گفت: مشکل اکثر استان‌های ما این است که یک نهاد بی‌طرف برای بررسی عملکردها را ندارند. مسؤولان خراسان‌رضوی می‌دانند که با وجود تمام سازوکارهای اندیشیده شده، این استان هنوز در رابطه با […]
یک نهاد بی‌طرف برای بررسی عملکرد طرح سازگاری با کم‌آبی نداریم
مسؤول طرح سازگاری با کم‌آبی در کشور، درخصوص بررسی عملکرد این طرح گفت: مشکل اکثر استان‌های ما این است که یک نهاد بی‌طرف برای بررسی عملکردها را ندارند. مسؤولان خراسان‌رضوی می‌دانند که با وجود تمام سازوکارهای اندیشیده شده، این استان هنوز در رابطه با این مبحث حاشیه‌هایی دارد. به گزارش ایسنا، بنفشه زهرایی؛ در نشست ارزیابی طرح سازگاری با کم‌آبی اظهار کرد: از اهداف کلانی که برنامه سازگاری با کم‌آبی در استان‌ها دنبال می‌کند، محدود کردن مصارف آب در حد آب قابل برنامه‌ریزی ابلاغ شده توسط وزارت نیرو و همچنین کاهش برداشت از منابع زیرزمینی برای احیا و تعادل بخشی آب‌هاست که این موضوع هم ناظر بر آب زیر زمینی و هم ناظر بر آب سطحی است. دانشیار دانشگاه تهران، با اشاره به محورهای اصلی برنامه سازگاری با کم‌آبی، گفت: در فاز اول تمرکز در بیشتر استان‌ها بر رسیدن به آب قابل برنامه‌ریزی زیرزمینی، احیا و تعادل بخشی آب‌خوان‌ها است. محورهای اصلی برنامه‌های سازگاری با کم‌آبی که در طرح‌های هر استان درج شده، حذف اقلیم و شرایط استان‌هاست و فاصله ای که بین مصارف وجود دارد نیز متفاوت است. اما یک سری موارد مشترک نیز وجود دارد که به صورت فهرست‌وار عبارتنداز؛ برنامه‌هایی که ذیل طرح احیاء و تعادل‌بخشی انجام می‌شود، مثل اصلاح و تعدیل پروانه‌ها، نصب کنترل‌های هوشمند بر روی چاه‌ها، جلوگیری از حفر و انسداد چاه‌های غیرمجاز، مدیریت مشارکتی منابع آب، مدیریت مصرف آب در بخش آب شرب شهری و روستایی، اقدامات مختلفی از جمله شناسایی مشترکین غیرمجاز، نصب و تعویض کنترهای فرسوده، ترویج استفاده از ابزارهای کاهنده، بازچرخانی آب خاکستری، استحصال آب باران و بحث‌های مرتبط با فرهنگ‌سازی، تصفیه فاضلاب و اصلاح الگوی کشت فضای سبز. وی عنوان کرد: در بخش کشاورزی، ما بحث سیستم‌های آبیاری نوین، انتقال آب از مجاری بسته و بهسازی سیستم‌های انتقال آب و توسعه کشت گلخانه‌ای را داریم. همچنین در بخش صنعت‌ومعدن بحث تغییر الگوی کشت فضای سبز، بازچرخانی آب،جایگزینی آب خام با پساب، از جمله برنامه‌هایی است که در طرح سازگاری با کم‌آبی مطرح می‌شود. دانشیار دانشگاه تهران در ادامه این وبینار به چالش‌های موجود در بحث ارزیابی عملکرد سازمان‌ها اشاره کرده و افزود: چالش‌هایی که ما در بحث ارزیابی عملکرد طرح سازگاری با کم‌آبی داریم، دو نوع است که «چالش‌های سازمانی» و «چالش‌های فنی» است. از جمله عدم هماهنگی بین بخش‌های مختلف به منظور گرفتن گزارش عملکردهای سازمان. ما به کرات از شرکت‌های آب منطقه‌ای که به عنوان دبیرخانه کارگروه‌های استانی عمل می‌کنند، می‌شنویم که می‌گویند سایر دستگاه‌ها هماهنگی لازم را برای گزارش عملکردشان ندارند و سازوکار منسجمی‌برای تبادل اطلاعات وجود ندارد. وی در ادامه گفت: مشکل دیگر، ناسازگاری اعداد بخش‌های مختلف است. اطلاعاتی که دریافت می‌شود با اطلاعات مندرج در برنامه هیچ سنخیتی ندارند.این ناسازگاری اعداد حتی در واحدهای سازمان‌های مختلف نیز وجود دارد و این مسأله باعث می‌شود اعتمادپذیری به دستگاه‌های مختلف کاهش پیدا کند. مشکل دیگری که وجود دارد بحث نبود بانک‌های اطلاعاتی فرابخشی برای کمک به ارزیابی عملکردها است. بانک‌ها به صورت پراکنده بین واحدهای بخش‌های مختلف وجود دارند و این مسأله به تنهایی قابل تجمیع نیست. مسؤول طرح سازگاری با کم‌آبی به دیگر مشکلات و چالش‌های موجود در عملکردها اشاره و عنوان کرد: مشکل دیگر این است که شرکت‌های آب منطقه‌ای به عنوان دبیرهای این کارگروه‌های استانی، به ابزارها و سازوکارهای سازمانی و حقوقی مجهز نیستند و این موضوع سنجش عملکرد برنامه‌ها را خدشه‌دار می‌کند. در اکثر استان‌ها، ما یک نهاد بی‌طرف برای بررسی عملکرد نداریم اما خوشبختانه در خراسان‌رضوی نقش‌آفرینی که دانشگاه فردوسی مشهد و نهادهای مختلف در این فضا کردند بسیار حرکت مثبت و کمک‌کننده‌ای است ولی خود مسؤولان خراسان‌رضوی بهتر از من می‌دانند که علی‌رغم تمام ساز و کارهای خوبی که در استان اندیشیده شده، هنوز هم حاشیه در مورد عملکردهای استان در طرح سازگاری با کم‌آبی در کشور وجود دارد. این نشان‌دهنده ضرورت ایجاد بانک‌های اطلاعاتی و نهادهای بی‌طرفی‌ست که همگی به نتیجه ارزیابی آن اعتماد داشته باشند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.