مدیرعامل سابق بورس تهران بنیان شرکت‌ها با تقسیم سود بالا در مجامع متزلزل می‌شود مدیرعامل سابق بورس تهران تأکید کرد: طی دو سال آینده مشخص می‌شود که چه بلایی بر سر شرکت‌هایی خواهد آمد که اقدام به افزایش قیمت سهام از محل تجدید ارزیابی دارایی کرده‌اند. علی‌رحمانی در گفت‌وگو با فارس با بیان این‌که تجدید […]
مدیرعامل سابق بورس تهران
بنیان شرکت‌ها با تقسیم سود بالا در مجامع متزلزل می‌شود
مدیرعامل سابق بورس تهران تأکید کرد: طی دو سال آینده مشخص می‌شود که چه بلایی بر سر شرکت‌هایی خواهد آمد که اقدام به افزایش قیمت سهام از محل تجدید ارزیابی دارایی کرده‌اند.
علی‌رحمانی در گفت‌وگو با فارس با بیان این‌که تجدید ارزیابی به لحاظ محتوای اقتصادی تأثیری بر جریان نقدی شرکت ندارد و نباید تأثیری بر قیمت سهام داشته باشد، گفت: علی‌رغم اثر مثبت تجدید ارزیابی در کوتاه مدت، این اقدام در بلند مدت نتیجه خوبی برای شرکت‌ها نداشته، اما از نظر افزایش قدرت چانه‌زنی شرکت‌ها برای دریافت تسهیلات بانکی اثر‌گذار است.
مدیرعامل سابق بورس تهران افزود: در تجدید ارزیابی‌‌‌ها عموماً دارایی‌هایی تجدید ارزیابی می‌شود که استهلاک ندارند، سود حسابداری خطای اندازه‌گیری دارد، چون استهلاک براساس بهای تاریخی حساب می‌شود. بخشی از سودی که تقسیم می‌شود، گویی بخشی از اصل سرمایه شرکت‌ها است که در بلند مدت بنیان شرکت‌ها را متزلزل کرده و ضد شرکت است.
به باور این استاد دانشگاه در پرداختن به دو موضوع تجدید ارزیابی و تقسیم سود دو پدیده ضد شرکتی وجود دارد که کم‌تر توجه می‌شود.
وی با انتقاد از رویه شرکت‌ها برای تقسیم سود نقدی در مجامع عادی سالیانه گفت: متأسفانه شرکت‌ها وام می‌گیرند تا سود نقدی میان سهامداران تقسیم کنند. زمانی که بورس تهران عضو فدراسیون جهانی بورس‌‌ها بود بالا‌‌ترین نرخ تقسیم سود نقدی در مجامع سالیانه را به خود اختصاص داده بود.
این در حالی است که باید نقدینگی در شرکت‌ها به منظور تأمین سرمایه در گردش و همچنین اجرای طرح‌های توسعه‌ای باقی بماند، به عبارت بهتر با تقسیم سود نقدی در مجامع، اجازه پس‌انداز شرکت داده نمی‌شود.
رحمانی تأکید کرد: طی دو سال آینده خواهید دید که چه بلایی بر سر شرکت‌هایی خواهد آمد که از بابت تجدید ارزیابی دارایی‌ها با افزایش قیمت سهام در بازار روبه‌رو شده‌اند.
وی افزود: پس از جنگ تحمیلی در مورد تجدید ارزیابی دارایی به شرکت‌ها اجازه داده شد، تا میزان سقف زیان انباشته خود تجدید ارزیابی کنند که به معنای تجدید قوای دوباره بود. این رویه در حسابداری به معنای شبهه تجدید سازمان معروف و قابل قبول است، اما تجدید ارزیابی دارایی‌ها به شکل کنونی هیچ هدفی ندارد و معلوم نیست، آیا می‌خواهیم حفظ سرمایه کنیم و یا مفهوم دیگری دارد.
وی در برابر این پرسش که آیا ارزیابی دارایی‌ها براساس ارزش منصفانه دلیل کافی برای خروج از زیان انباشته شرکت‌ها و به‌روز شدن صورت‌های مالی است؛ پاسخ داد: تجدید ارزیابی دارایی‌ها فقط کمک می‌کند که ارزش‌های تاریخی در دفاتر حسابداری به روز شود، در حالی که از نظام بهای تمام شده تاریخی به عنوان یک ایراد استفاده می‌کنیم.
رحمانی گفت: اگر به سمت استانداردهای بین‌المللی حسابداری حرکت کنیم، امکان تجدید ارزیابی دارایی‌ها در فواصل زمانی مثلاً ۳ یا ۵ سال یک‌بار پیش‌بینی شده است. در نظام‌هایی که ابر تورم (تورم سطح بالا) هم داشته‌اند، پیش‌بینی شده که تجدید ارزیابی داشته باشند، منتهی این اقدام باعث ورود جریان نقد عملیاتی در شرکت نمی‌شود که انتظار منافع آتی وجود داشته باشد، مگر این‌که به منزله تجدید ساختار شرکت و در آینده منجر به سودآوری و بهره‌وری بالاتر شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.