شیرینی بودجه و تلخی مردم! خب به‌سلامتی سال۱۴۰۰ هم رسید و هر روز یکی از دسته‌گل‌های بودجه‌ای رونمایی می‌شود، بند و تبصره‌های چرب و خوشمزه‌ای که کام درآمدهای دولتی را شیرین می‌کند و طعم تورم کمرشکن، روزگار خلق‌ا… را تلخ! از آنجا که گله به گله بودجه امسال پُر است از دسته‌گل‌های رنگارنگ […]
شیرینی بودجه و تلخی مردم!
خب به‌سلامتی سال۱۴۰۰ هم رسید و هر روز یکی از دسته‌گل‌های بودجه‌ای رونمایی می‌شود، بند و تبصره‌های چرب و خوشمزه‌ای که کام درآمدهای دولتی را شیرین می‌کند و طعم تورم کمرشکن، روزگار خلق‌ا… را تلخ!
از آنجا که گله به گله بودجه امسال پُر است از دسته‌گل‌های رنگارنگ و در همین روزها و به مرور نوبت به رونمایی هرکدام از آنها خواهد رسید، فعلاً و علی‌الحساب چشم‌مان به جمال قانون تغییر مبنای دلاری عوارض گمرکی که برای خودش شاه‌بیتی است، روشن شده که البته ظاهراً دولت برای اجرای آن، فعلاً با دست پس می‌زند و با پا پیش می‌کشد تا بستر مهیا شده و در فرصت مقتضی گل طلایی را زده و مر قانون مجلس‌نویس را اجرایی نمایند!
البته طبق آنچه ما فهمیده‌ایم اینکه منبعد دلارنیمایی (یا شبه‌نیمایی) جای دلار دولتی را گرفته و افتخار مبنا شدن برای محاسبه عوارض گمرکی کالاها را به نام خود سند می‌زند، آنقدری که برخی می‌گویند و سروصدا کرده است باعث گران شدن هزینه واردات نمی‌شود، خانه پرش ۲۰ تا ۳۰ درصد که البته جلو بچه بگذاری قهر می‌کند!
یعنی می‌خواهم بگویم که نوابع بودجه‌نویس دولتی و مجلسی شق‌القمر فرموده‌اند و برای درآمد دولت راه چاره اندیشیده‌اند، اینکه بنشینیم دور هم و فقط با زیاد کردن هزینه‌ها و افزایش بار روی کمر شکسته و خرد و خاکشیر مردم، پز درآمدزایی برای دولت بدهیم، بیشتر شبیه خاله‌بازی و حل مسأله از روش پاک کردن صورت مسأله است، اگر نخواهیم بگوییم که نشان ندانم کاری و بی‌تعهدی نسبت به معیشت مردم است!
ظاهراً قرار شده یک چند روزی، این فقره از قانون مشعشع بودجه اعمال نشود ولی به هرحال قانون است و دیر یا زود نوبت اجرایش فرا می‌رسد و هنوز ملت از شوک تورم‌های ابتدای سال رها نشده‌اند شوک‌های بزرگ‌تر بعدی هم وارد می‌شود که از همین اول سال حسابی آب‌بندی قیمتی انجام شده و ملت حواسشان باشد که سفت و محکم کلاه خود را بچسبند (اگر دیگرکلاهی به سر و رمقی در تن داشته باشند).
زبان هوشنگ‌خانی ما که در برابر این همه درایت و تدبیر الکن است ولی فقط کورسوی امیدمان این است که لااقل مردم، خود مراقب همدیگر باشند و در این بساط بازار مکاره، هوس نکنند که بر موج افزایش هزینه‌های دولتی سوار شوند و باری مضاعف بشوند بر دوش یکدیگر.
البته اینکه آفتاب سال نو نزده، برخی اقلام ۲۰، ۳۰ درصدی گران شد و هزینه‌های اتوبوس و مترو و تاکسی آنلاین و مرغ و کاغذ و قلم و نوشیدنی و پوشیدنی و کلی چیز دیگر به یکباره تکان خورد ولی برای نمونه، یک نفر مسؤول صدایش درنیامد و هیچ قوه‌ای قوای خود را برای نظارت و سیاست و رسیدن به داد خلق‌ا… مصرف نکرد و اگر هم صدا و فریادی به گوش رسید، من باب اره‌کشی و تسویه خرده‌حساب‌های باندی و گروهی بود و ایضاً وجه‌المنازعه قرار دادن مردم و منت مفت و مجانی بر گردن خلق‌ا…، به خوبی نشان می‌دهد که فقط همان کورسوی امید برایمان مانده است!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.