داستان سقوط موشک غولپیکر چینی چیست؟! بخشی از موشک عظیم چین که بخش مرکزی ایستگاه فضایی «تیانهه» چین را در روزهای گذشته در مدار قرار داده بود، در فاز ورود به به زمین است و میتواند با یک فرود کنترلنشده در جایی نامشخص سقوط کند. هسته ۳۰متری موشک «لانگماچ۵بی» (Long March 5B) با پرتاب از […]
داستان سقوط موشک غولپیکر چینی چیست؟!
بخشی از موشک عظیم چین که بخش مرکزی ایستگاه فضایی «تیانهه» چین را در روزهای گذشته در مدار قرار داده بود، در فاز ورود به به زمین است و میتواند با یک فرود کنترلنشده در جایی نامشخص سقوط کند. هسته ۳۰متری موشک «لانگماچ۵بی» (Long March 5B) با پرتاب از پایگاه فضایی ونچانگ (Wenchang) در استان «هاینان» (Hainan) چین، ماژول مرکزی و بدون سرنشین ایستگاه فضایی «تیانهه» (Tianhe) چین را روز ۲۹ آوریل (۹ اردیبهشت) در مدار قرار داد. سپس لانگمارچ۵بی وارد مدار موقتی شد و زمینه را برای یکی از بزرگترین فرودهای کنترلنشده فراهم کرد. برخی از کارشناسان نگران هستند که این پرتابگر در منطقهای مسکونی فرود آید. این موشک قدرتمندترین پرتابگر چین است و برای پرتابهای بزرگ این کشور استفاده میشود. پیش از این هم بخشهای زیادی از انواع موشک و پرتابگرهای چین و حتی ایستگاه فضایی آزمایشی چین به زمین سقوط کرده بودند. «جاناتان مکداول» (Jonathan McDowell) اخترفیزیکدانان دانشگاههاروارد، گفت: «این موضوع بهطور بالقوه ناخوشایند است. آخرین باری که آنها موشک لانگمارچ۵بی را پرتاب کردند، در نهایت به چندین ساختمان در ساحل عاج آسیب رساند.» او افزود: «در آن زمان، اگرچه بیشتر بخشهای آن سوخت اما باز هم قطعات بزرگی از آن به زمین برخورد کردند. بسیار خوششانس هستیم که در آن برخورد کسی آسیب ندید.» این هسته مرکزی امروز تقریباً هر ۹۰ دقیقه زمین را با سرعت ۲۷ هزار و ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت میپیماید و در ارتفاع بیش از ۳۰۰ کیلومتری قرار دارد. ارتش آمریکا نام ۲۰۲۱-۰۳۵B را به آن اختصاص داده و مسیر آن را بهصورت لحظهای پایش میکند. این بخش از آخر هفته گذشته حدود ۸۰ کیلومتر کاهش ارتفاع داشته است و مشاهدات زمینی منجمان آماتور نشان میدهد که این جرم لرزان است و در کنترل نیست. این موضوع و سرعت بالای آن باعث میشود که پیشبینی مکان آن پس از ورود به جو زمین غیرممکن باشد. هرچند به گفته مکداول با توجه به اینکه ۷۱ درصد زمین را آب تشکیل میدهد، احتمالاً این بخش موشک در نهایت در اقیانوس فرود بیاید. با این وجود او خاطرنشان کرد که برخی از قطعات موشک پس از ورود مجدد به جو نمیسوزند و این مانند سقوط یک هواپیمای کوچک است که قطعاتش تا بیش از ۱۵۰ کیلومتر پراکنده شده باشد. از سال ۱۹۹۰ هیچ جرم بیش از ۱۰ تن در مدار باقی نمانده تا به شکل کنترلنشده وارد جو زمین شود. این در حالی است که هسته مرکزی لانگمارچ۵بی حدود ۲۱ تن برآورد میشود. این موشک طبق مدار فعلی خود بر فراز مناطقی مانند نیویورک، مادرید، پکن در عرضهای جغرافیایی شمالی و شیلی، ولینگتون و نیوزیلند در عرضهای جغرافیایی جنوبی عبور میکند و میتواند در هر جایی به زمین برخورد کند. با توجه به سرعت آن، یک تغییر کوچک در مسیر آن میتواند تغییر زیادی در نقطه فرود آن ایجاد کند. انتظار میرود که این جرم عظیم در حدود ۱۰ می(۲۰اردیبهشت) با اختلاف یک یا دو روز به زمین بازگردد. پرتاب این موشک بخشی از ۱۱ مأموریت برنامهریزی شده برای ساخت ایستگاه فضایی چین بود که انتظار میرود در اواخر سال ۲۰۲۲ پایان یابد. این ایستگاه فضایی T-شکل حدود ۶۰ تن وزن خواهد داشت. این میزان بسیار کمتر از ایستگاه فضایی بینالمللی است که نخستین ماژول خود را در سال ۱۹۹۸ پرتاب کرد و هماکنون ۴۰۸ تن وزن دارد. ایستگاه فضایی چین که با نام تیانهه به معنای «هماهنگی آسمانها» (Harmony of the Heavens) شناخته میشود، از نظر تئوری میتواند تا ۶ ماژول گسترش یابد و دارای یک محل اتصال خواهد بود که میتواند به ماهوارههای چینی مانند تلسکوپ فضایی چین، متصل شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.