; حرف‌های خودی و بی‌خودی امتحان با اعمال شاقه! بالاخره با کلی حرف‌وحدیث و بالا و پایین، ستاد ملی و وزارتخانه آموزش‌وپرورش، مُهر تأیید چندباره‌ای بر حضوری بودن امتحانات نهمی‌ها و دوازدهمی‌ها زدند تا برگ زرین دیگری در مدیریت و کاردانی و تدبیر و خردمندی این کهن سرزمین ثبت شده و همچنان مایه […]
;
حرف‌های خودی و بی‌خودی
امتحان با اعمال شاقه!
بالاخره با کلی حرف‌وحدیث و بالا و پایین، ستاد ملی و وزارتخانه آموزش‌وپرورش، مُهر تأیید چندباره‌ای بر حضوری بودن امتحانات نهمی‌ها و دوازدهمی‌ها زدند تا برگ زرین دیگری در مدیریت و کاردانی و تدبیر و خردمندی این کهن سرزمین ثبت شده و همچنان مایه حسرت و غبطه جهانیان باشیم!
اینکه بعد از یک‌سال و خرده‌ای هنوز نتوانستیم یک سامانه به‌درد بخور درست کنیم که بتواند امتحانات آنلاین با کنترل و مراقبت دقیق برگزار کند و همچنان آن شاد حال‌ندار برای ردوبدل کردن چهار تا فایل صوتی و تصویری ریپ می‌زند و روزی چند انفارکتوس را با سلام و صلوات پشت‌سر می‌گذارد ولی همچنان از کارآمدی سامانه و سرآمدی شبکه اجتماعی و پوشش فراگیر و مهم‌تر از همه مفت و رایگان بودن ترافیک مصرفی، حرف می‌زنیم و از تقدیر و تشکر و تبریک به خودمان دست برنمی‌داریم، نتیجه‌اش می‌شود که فرمایش می‌کنیم که ما از روز اول گفتیم امتحانات این دو مقطع، حضوری برگزار می‌شود و جای گله و گله‌گذاری نیست! یاللعجب…
تا آنجا که عقل هوشنگ‌خانی و سواد جنابمان می‌رسد، دانش بشری دم‌به‌ساعت در حال رشد و پیشرفت و تزاید است و آنچه فی‌المثل چهار روز پیش از مسلمات علم بوده، ممکن است چند صباحی دیگر، بیشتر از یک شوخی به نظر نرسد و اینکه مرغ دستورالعمل برگزاری امتحانات نهایی، یک پا داشته باشد و آن همه هیمنه و کب‌کبه و عرض و طول وزارتخانه‌های آموزش و علوم و ارتباطات به قاعده طراحی و یا لااقل تأمین یک سامانه درست‌درمان برگزاری آزمون، هنر و کفایت ندارد که مجبور نباشند دانش‌آموزان را در این بحبوحه کرونای آفریقایی و هندی و انگلیسی و رنگین‌کمان قرمزی و تیرگی و سیاهی، بر روی صندلی‌های سرد امتحان بنشانند، آنقدر بی‌ربط و عجیب است که از بس حرف برای گفتن دارد، نطق انسان کور می‌شود و حرفی برای گفتن نمی‌ماند!
اگر بخواهیم از آن مرغ یک‌پا و سیستم هندلی و حرکت لاک پشتی تکنولوژی و کلاً آش یک‌وجب روغن ساخته و پرداخته مسؤولان و مربوطان بگذریم، از استرس و نگرانی وارد شده به دانش‌آموز و خانواده‌ها و اثر نامطلوب آن در امتحانات و بازی با آینده فرزندان به این راحتی‌ها نمی‌شود گذشت، فرض که شما خوبید و هرچه کردید نشد و هرچه زدید به در بسته خورد، خب برادر من، استاد عزیز، حضرت وزیر و مسؤول، آن دانش‌آموز بینوا چه گناهی کرده که باید در این آتش دست‌ساز بسوزد، اصلاً علم و تحصیل جای این اره‌کشی‌ها و اصرار و اجبارهاست، یا قرار است هم آموزش باشد و هم پرورش، اینکه بخواهیم فقط آمار آخر سال و تراز درس‌خوانده‌ها و سیاهه خدمات را بلندبالا کرده و به عالم و آدم نشان دهیم، همینه که هست! نه هنر است و نه آنقدری که بنظرتان می‌رسد نشان اقتدار و مدیریت، ولی تا دلتان بخواهد بوی لجبازی و کار فله‌ای و بی‌برنامگی‌اش آسمان مملکت را عطرآگین کرده است!
ما که می‌گوییم تا وقت هست و فرصت از دست نرفته، من‌باب آزمون و خطا و دل خانواده‌ها و دانش‌آموزان هم که شده، این امتحانات را آنلاین برگزار کنید و صداقت و راستی و تقلب و قیقاج‌اش را بگذارید برعهده دانش‌آموزان، آن اثرگذاری معدل در کنکور هم فعلاً علی‌السویه باشد تا حقی کم و زیاد نشود و عجالتاً امسال عیارسنجی آزمون کنکور کفایت کند، تا سالی دیگر و تدبیری نو!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.