نظر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره عدالت عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، درباره عدالت گفت: وقتی بیعدالتی هست، رشد اقتصادی بهدست میآید؟ کدام رشد اقتصادی؟ بیعدالتی منجر به فقر میشود. امکان ندارد شما با ظلم و بیعدالتی، شکوفایی علمی و اقتصادی درست کنید. به گزارش سایت دولتبهار، محمود احمدینژاد؛ افزود: اگر هم جوامعی شکوفایی […]
نظر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره عدالت
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، درباره عدالت گفت: وقتی بیعدالتی هست، رشد اقتصادی بهدست میآید؟ کدام رشد اقتصادی؟ بیعدالتی منجر به فقر میشود. امکان ندارد شما با ظلم و بیعدالتی، شکوفایی علمی و اقتصادی درست کنید. به گزارش سایت دولتبهار، محمود احمدینژاد؛ افزود: اگر هم جوامعی شکوفایی اقتصادی پیدا کردهاند، بدانید به نسبتی عدالت را رعایت کردهاند. اگر انسانهایشان بهلحاظ انسانی رشد کردهاند، بدانید که عدالت را رعایت کردهاند، آزادی انسانها را محترم شمردهاند. آزادی و عدالت دو بال هستند، مقوم هم هستند. آزادی و عدالت نباشد، اصلاً بقیه بحثها موضوعیت ندارند. رئیسجمهور اسبق کشورمان، ادامه داد: راجع به عدالت، تعاریف گوناگون بیان شده و من نمیخواهم وارد بشوم و میخواهم راجع به عدالت، بحث مفهومی بکنم که جایگاهش کجاست و چه هست؟ یک نهال را در نظر بگیرید، نهالی که دارای استعدادِ دادن هلوهای بسیار خوبی است. یعنی میتواند ۱۵۰-۱۰۰ کیلو هلو بدهد. این یک استعدادی است که در درون این نهفته است. اگر قرار باشد این استعداد در وجود این نهال شکوفا بشود، باید عدالت را درباره آن رعایت کنیم. یعنی چه؟ یعنی این نهال در خاک خوبی غرس بشود، آب مناسب و با برنامه به او داده شود، نور کافی به او برسد، بهدرستی هرس شود، از حمله آفات مصونیت پیدا کند، دما را برای او درست تنظیم بکنند. مجموعه این عوامل، یک محیط مناسبی را ایجاد میکند که این درخت هرچه استعداد در درونش دارد بیرون میریزد. عدالت، همچین نقشی را برای انسانها ایفاء میکند. یعنی بستری برای شکوفایی و آزادی انسانها میشود.
نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری، خاطرنشان کرد: وقتی آزادیها محدود شد، یعنی عدالت از بین رفته است. اگر توزیع آزادی تبعیضآلود بود، یعنی عدالت از بین رفته است. مثالی میزنم. یک عده در جامعه، آزاد هستند به انسانها ظلم کنند، اما دیگران این امکان را ندارند که ظلم آنها را تلافی کنند. آنها میتوانند اجحاف کنند، ولی اینها نمیتوانند تلافی کنند. میتوانند اموال آنها را ببرند، ولی اینها نمیتوانند مقابله بهمثل انجام بدهند، این جامعه ظلمآلود و ناعادلانه است. یکعده حق دارند حرف بزنند و هر چیزی هم که میخواهند میگویند اما عده دیگر حق ندارند حرف بزنند. یکعدهای حق دارند سرنوشت جامعه را تعیین کنند اما عده زیادی چنین حقی را ندارند، این منجر به ظلم و بیعدالتی میشود. در چنین بستری، انسانها شکوفا نمیشوند، رشدی اتفاق نمیافتد. احمدینژاد؛ افزود: در یک جامعه، اکثریت فقیرند و هشتشان گروی نهشان است، بیستوچهار ساعت باید به فکر تأمین نان زن و بچه باشند، اینها کی فرصت میکنند به مسائل اجتماعی بیندیشند، کی فرصت میکنند به کمال و حقیقت خودشان بیندیشند؟ یک عدهای هم از جیب آنها، آنقدر دارند که نمیدانند چکار بکنند! این ظلم است و جایی برای رشد انسانها نمیگذارد. یک عده به بیتالمال دسترسی دارند و هرچقدر بخواهند میبرند اما یک اکثریتی محروم هستند، این منجر به تبعیض میشود و جایی برای رشد نمیگذارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.