حرف‌های خودی و بی‌خودی خصوصی‌سازی، در راه ماند! عجالتاً اگر قرار است کسی دلخور بشود و یا خدای‌ناخواسته به تریج‌قبای سازمان و نهادی بربخورد و زبانمان لال، گروه و دسته‌ای از حرف ما مکدرالاحوال شوند! از همین اول امر به سکوت بفرمایید، ما هم لام تا کام حرف نمی‌زنیم و شما را از […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
خصوصی‌سازی، در راه ماند!
عجالتاً اگر قرار است کسی دلخور بشود و یا خدای‌ناخواسته به تریج‌قبای سازمان و نهادی بربخورد و زبانمان لال، گروه و دسته‌ای از حرف ما مکدرالاحوال شوند! از همین اول امر به سکوت بفرمایید، ما هم لام تا کام حرف نمی‌زنیم و شما را از مشاوره‌های بی‌بدیل و ملتی را از بیانات بی‌نظیر خودمان محروم و مأیوس می‌کنیم!
و اما بعد…!
اجازه بدهید که جمع‌وجور و بسته‌بندی شده اصل مطلب را همچین شیک و توی‌ذوق‌زن خدمتتان عرض کنم! یک طرف سازمان عریض و طویلی داریم به نام سازمان خصوصی‌سازی، که خدا پدرش را بیامرزد! در طرف دیگر چندین و چند شرکت بزرگ با سابقه و اسم و رسم‌دار همه‌چیز تمام (داشتیم! ) که پدرشان درآمده و پوستشان کَنده شده است، البته اگر نگوییم به خاک سیاه نشسته‌اند! این وسط هم یک مشت شبه‌خصوصی اهلیت ثابت شده نااهل! بقیه ماجرا هم که معلوم است و فهمیدنش کاری ندارد، والسلام!
از شرکت هپکو که غول ساخت ماشین‌آلات صنعتی و معدنی و کشاورزی است (بود) تا این بینوای آخری که شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه نام دارد، شده‌اند یویو و اسیر واگذاری‌هایی که ظاهراً تشخیص‌دهنده اهلیت طرف حساب‌ها، هیچ اهلیتی نداشته و معلوم نیست اهلیت خریداران را کدام نااهلی انجام داده که برخی مثل شرکت ماشین‌سازی تبریز دفعه‌سوم است که اهلیت خریدارش تأیید می‌شود و به اهلش سپرده می‌شود! (چقدر اهل، اهل کردیم).
جسارتاً اگر آن قانون و اصل۴۴ و ضمائم و تغییرات و بند و تبصره‌اش، درست‌درمان است و عیب و ایرادی ندارد، شرکت‌های کشت و صنعت مغان و هپکو و ماشین‌سازی تبریز و نیشکر هفت‌تپه و چند ۱۰شرکت اسیر و ابیر خصوصی‌سازی هم که تا قبل از واگذاری‌ها کاملاً قبراق و سرحال و چغر بودند و واضح است که هیچ عیب و ایرادی ندارند، این وسط می‌ماند سازمان و تشکیلاتی که میان‌داری فرموده و این شرکت‌ها را از دولت، به بخش‌خصوصی (خصوصی یا جور دیگرش فعلاً بماند) انتقال داده، که اگر بفرمایید این سازمان هم این وسط تقصیری نداشته و کارش ایرادی ندارد، فقط می‌ماند کارگران و متخصصان این شرکت‌ها که البته به نمایندگی از طرف مردم ایران، همیشه مقصرند و عامل مشکلات و ورشکستگی شرکت و اخراج خودشان!
یعنی با همین دست‌فرمان قرار است تا قیام قیامت جلو برویم و همچین نرم‌نرم و با حوصله شرکت‌های قدر و به‌دردبخور را ضعیف و نحیف و از حیظ انتفاع ساقط کنیم؟! قرار بر این بود که این خصوصی‌سازی گره از کار باز کند و باعث رونق و توسعه شرکت‌ها و توزیع عادلانه ثروت در کشور و بالا بردن قدرت بخش‌خصوصی فعال و توانمند و سالم و کلی آمال و آرزوی دیگر شود، نه اینکه تیشه برداشته و ریشه صنعت و اشتغال و تولید و امید کارگر را با هم قطع کنیم.
بزرگان و زعمای قوم اقتصاد و صنعت و ایضاً وکلای مجلس، عجالتاً بقیه متخصصان این حوزه‌ها را هم محرم و خودی به حساب بیاورند و و خودشان و کشور را از مشاوره و نظر و تجربه ایشان محروم نکنند، شاید این بساط بده، بستان و اهل و نااهل و صدالبته ریخت‌وپاش و لفت‌ولیس جمع شود و این‌قدر سرمایه و اعتبار کشور فدای ضعف قانون و نقص اجراء و دعوای دولتی و خصوصی و خصولتی نشود!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.