ماجرای مزایده‌های واگذاری نیروگاهی که خریداری نداشت

  ماجرای مزایده‌های واگذاری نیروگاهی که خریداری نداشت  یک کارشناس حوزه برق، خاطرنشان می‌کند که مشکل اساسی کشور ما ارزانی برق است، در نتیجه سرمایه‌گذاری نمی‌شود. به گزارش ایلنا، موضوع افزایش مصرف برق چالشی است که همه ساله در فصول گرم کشور را مبتلا به خود کرده و نگرانی‌هایی بابت تأمین این انرژی به‌وجود می‌آورد، […]

 

ماجرای مزایده‌های واگذاری نیروگاهی که خریداری نداشت

 یک کارشناس حوزه برق، خاطرنشان می‌کند که مشکل اساسی کشور ما ارزانی برق است، در نتیجه سرمایه‌گذاری نمی‌شود. به گزارش ایلنا، موضوع افزایش مصرف برق چالشی است که همه ساله در فصول گرم کشور را مبتلا به خود کرده و نگرانی‌هایی بابت تأمین این انرژی به‌وجود می‌آورد، اما آنچه امسال بیش از پیش جلب‌توجه کرد، قطعی‌های مکرر در سراسر کشور بود آن هم در ماه‌های آغازین قرن و قبل از ورود به تابستان. شکسته شدن رکورد پیک مصرف برق در دو ماهه ابتدایی سال در حالی است که دمای هوا در فروردین پنج‌درجه و اردیبهشت سه‌درجه افزایش و بارندگی‌ها ۴۰ درصد کاهش یافته است، ۳۵۰۰ مگاوات از تولید برقابی‌ها را نداریم و میزان تقاضای صنایع بیشتر شده است، یک میلیون مشترک جدید، رمزارزهای مجاز و غیرمجاز به مصرف‌کنندگان اضافه شده‌اند و البته تحریم هم هستیم و همچنان فضا برای جذب سرمایه خارجی جهت احداث نیروگاه وجود ندارد. هفته گذشته وزیر نیرو، ضمن اشاره به اینکه در بهترین شرایط مجموع تولید عملی ۶۰هزار مگاوات است، گفت: طبق برنامه ششم توسعه کشور باید هرساله پنج‌هزار مگاوات و سرجمع ۲۵ هزار مگاوت به ظرفیت نیروگاهی کشور اضافه می‌شد و تحقق آن نیز منوط به جذب ۹ میلیاردیورو فاینانس خارجی بوده که به‌خاطر تحریم متوقف مانده، بنابراین شاید بتوان گفت که نتایج مثبت مذاکرات وین پایانی بر توسعه کند صنعت نیروگاهی کشور باشد. حسین محسنی؛ موضوع قطعی برق را به ارزان بودن آن مرتبط دانسته و به خبرنگار ایلنا، می‌گوید: عدم توسعه بخش نیروگاهی به این دلیل است که قیمت فروش برق در مقایسه با بهای تمام‌شده بسیار کم است. به اعتقاد او؛ مردم مصرف بیهوده دارند و تمایلی به خاموش کردن وسایل پرمصرف ندارند، چون برق ارزان است. این کارشناس حوزه برق خاطرنشان می‌کند که مشکل اساسی کشور ما ارزانی برق است در نتیجه سرمایه‌گذاری نمی‌شود. وی یادآور شده که هرچه ارزان شود مصرف بالا می‌رود و سرمایه‌ای هم برای گسترش جذب نمی‌کند، نه ایرانی و نه خارجی. پرویز غیاث‌الدین؛ نیز درباره چالش سرمایه‌گذاری در حوزه نیروگاهی، اظهار کرد: سرمایه‌گذاری انجام‌شده در بخش تولید برق منجر به شکست برای سرمایه‌گذار بوده است، سرمایه‌گذار در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند که از بازگشت سرمایه و سود مناسب اطمینان داشته باشد، هرجا که سود بیشتر باشد به‌طور اتوماتیک سرمایه جذب می‌شود. هیچکس سرمایه خود را در جایی که اصل پول هم برنمی‌گردد، نمی‌برد چه برسد به اینکه زیان هم پرداخت کند. وی با بیان این‌که سیاست‌های اشتباه منجر به گریز سرمایه از بخش تولید شده، می‌افزاید: به‌عنوان مثال از سال۹۴ تا امروز قیمت هر کالایی چندین برابر افزایش داشته، اما نرخ خرید برق از نیروگاه‌ها نهایتاً ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر شده یعنی نیروگاه، برق تولیدی خود را حدوداً با همان قیمت سال ۹۳ و ۹۴ می‌فروشد. دبیر سندیکای شرکت‌های تولیدکننده برق گفته است: موضوع دیگر انحصار خرید برق در دست وزارت نیرو است که همین نرخ اندک را هم دو سال بعد بدون جریمه تأخیر پرداخت می‌کند، با این شرایط کدام سرمایه‌گذار حاضر به سرمایه‌گذاری است؟ وی خاطرنشان کرده که: با این شرایط و هزینه‌های نجومی‌ساخت نیروگاه، سرمایه‌گذار سرمایه خود را وارد صنعت تولید برق نمی‌کند، زیرا توان و جرأت سرمایه‌گذاری ندارد. به گفته غیاث‌الدین؛ در سال‌های اخیر برخی نیروگاه‌ها به بخش‌خصوصی واگذار شدند و سرمایه‌گذار هم خریداری کرد، اما در مزایده‌های واگذاری نیروگاه در سال‌های اخیر، هیچ متقاضی خریدی وجود نداشته است. وی با بیان این‌که سقف بهای انرژی در بازار برق ۶۰ تومان بابت هر کیلووات‌ساعت است، آن هم با تأخیر حدود دوساله پرداخت می‌شود، یادآوری کرده است که زمانی که پیک مصرف بگذرد قیمت به شدت افت می‌کند و حتی در برخی روزها هزینه بهره‌برداری نیروگاه هم تأمین نمی‌شود، یعنی سربه‌سر هم نمی‌شود. در بورس انرژی هم خریدار معمولاً انحصاری است و تنها انگیزه‌ای که برای تولیدکننده برق در این بخش وجود دارد این ‌است که پول برق را نقد می‌گیرد، البته همچنان قیمت پایین است و فروشنده برای انجام هزینه‌های ضروری اقدام به فروش برق در بورس انرژی می‌کند. دبیر سندیکای شرکت‌های تولیدکننده برق، در ادامه درباره هدفمندی نادرست یارانه‌ها و تأثیر آن بر سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت نیروگاهی گفته است: دخل و خرج وزارت نیرو باهم همخوانی ندارد، بنابراین فشار آن روی تولیدکننده برق است، یعنی برق را ارزان‌تر می‌فروشد، در هر حال سیاست یارانه‌ای دولت به خودش مربوط است، شاید بخواهد برق را رایگان در اختیار همه قرار دهد، اما دلیل نمی‌شود که از نیروگاه هم رایگان خریداری کند، نیروگاه خصوصی باید پول کالای خود را عادلانه دریافت کند. به هر روی؛ هرچند سرمایه‌گذاران داخلی بخش نیروگاهی فعالین و کارشناسان حوزه برق معتقدند سیاست‌های اشتباه منجربه گریز سرمایه از صنعت برق شده، هرچند ارزانی انرژی در ایران؛ برق را در مضیقه قرار داده، هرچند خریدار انحصاری برق دولت است و سرمایه‌گذار را بی‌انگیزه می‌کند، اما روی سکه را هم باید دید شاید باید منتظر مذاکرات وین هم باشیم شاید آغاز روزهای بدون تحریم پایان کابوس‌های خاموشی باشد.