تلویزیون، بی‌پولی و سریال‌های تکراری

تلویزیون، بی‌پولی و سریال‌های تکراری سریال‌های تکراری، فیلم‌های تکراری، مهمانانی که بعضا در فاصله‌ای کوتاه در چند برنامه حضور می‌یابند، بحث‌ها و تم‌های تکراریِ برنامه‌های گفت‌و‌گومحور و الگوگیری چند برنامه از یک برنامه موفق و… همه و همه ابعاد مختلف یک نقطه ضعف رسانه ملی در این روز‌ها است؛ رسانه‌ای که می‌خواهد دانشگاه باشد، می‌خواهد […]

تلویزیون، بی‌پولی و سریال‌های تکراری

سریال‌های تکراری، فیلم‌های تکراری، مهمانانی که بعضا در فاصله‌ای کوتاه در چند برنامه حضور می‌یابند، بحث‌ها و تم‌های تکراریِ برنامه‌های گفت‌و‌گومحور و الگوگیری چند برنامه از یک برنامه موفق و… همه و همه ابعاد مختلف یک نقطه ضعف رسانه ملی در این روز‌ها است؛ رسانه‌ای که می‌خواهد دانشگاه باشد، می‌خواهد پیشرو باشد و می‌خواهد مخاطب جز به او به شبکه یا رسانه دیگری در آن‌سوی آب‌‌ها اعتماد نکند. قطعاً هم لازم است به چنین جایگاهی دست پیدا کند و همه دست‌اندرکاران فرهنگی هم باید این رسانه را یاری رسانند تا به هدف خود دست پیدا کند؛ ولی این مسأله ضرورت نقد و آسیب‌شناسی وضعیت موجود را از بین نمی‌برد.

به گزارش مهر، این شب‌ها مردمی که می‌خواهند بعد از ساعاتی کار و خستگی خود را با سریال‌های تلویزیون سرگرم کنند، وقتی کنترل را به دست می‌گیرند تنها می‌توانند با دو سریال «چرخ فلک» در شبکه یک و «پریا» در شبکه سه سرگرم شوند و شبکه دو و پنج، سریال تکراری را روانه آنتن کرده‌اند؛ سریال‌هایی که فارغ از قدرت تکنیکی، فنی و محتوایی‌شان، قبلاً یک بار از همین رسانه پخش شده‌اند و حالا دوباره در بهترین زمان پخش روی آنتن قرار گرفته‌اند. پیش از این نیز شبکه‌سه چند ماه خالی از یک سریال بود و یا شبکه یک قبل از آماده شدن سریال مورد نظر یک مجموعه نمایشی ایرانی و یا خارجی تأمینی را در کنداکتور قرارداده بود که البته اگر سریال‌های خارجی با یک برنامه‌ریزی بهتر روی آنتن می‌رفت، اوضاع بهتر از این بود.

گاهی سریال‌هایی در جدول پخش قرار می‌گیرند که چند سالی از فاصله پخش آن‌ها گذشته است و بازپخش آن‌ها می‌تواند برای مخاطب بعد از چند سال جذاب باشد، اما در مواردی شبکه‌ها سراغ سریال‌هایی رفته‌اند که فاصله پخش آن‌ها به بیش‌تر از دو سال هم نمی‌رسد.

سریال‌های در حال تولید از آبان ماه روانه آنتن خواهند شد

مسعودصباح، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه دو سیما درباره پخش سریال «گاهی به پشت‌سر نگاه کن» از تولیدات قدیمی تلویزیون که این شب‌ها از شبکه دو سیما روی آنتن می‌رود، گفت: علت پخش این سریال در وهله اول به دلیل موضوعیت آن یعنی حمایت از تولید است و دوم این‌که این سریال ماه رمضان سال گذشته روی آنتن رفت اما زمان پخش آن خوب نبود که البته در همان زمان هم با استقبال نسبی مواجه شد. اکنون هم طبق آمار روابط عمومی‌ها و تماس‌های مردمی از استقبال خوبی برخودار است.

رحمان‌سیفی‌آزاد، رییس سابق مرکز امور نمایشی سیما که چندی است جای خود را به حسین‌کرمی داده است درباره نبود سریال جدید در شبکه دو و پنج به عنوان شبکه‌های اصلی سیما گفت: شبکه دو در ایام نوروز و ماه مبارک رمضان سریال‌های جدیدی پخش کرد، با این حال با توجه به مشکلات بودجه‌ای که گریبانگیر سازمان بود، قرار شد در هر فصل فقط دو سریال جدید روی آنتن باشد که اکنون هم دو شبکه در حال پخش دو سریال جدید هستند.

وی درباره این‌که چرا برنامه‌ریزی‌ها برای ساخت یک سریال به گونه‌ای پیش نمی‌رود که در بازه‌های زمانی طولانی با خالی بودن آنتن از سریال جدید مواجه نشویم، توضیح داد: مسأله ما همواره مشکلات بودجه‌ای بوده است و اتفاقاً در دوره مدیریت من همه کار‌ها به سرعت راه می‌افتاد. همان‌طور که گفته شد مهم‌ترین بحث ما در همه این زمان‌ها بودجه بوده است وگرنه سازمان ظرفیت‌هایی قوی دارد و از نیروی انسانی لازم هم برخوردار است و فقط می‌بایست اعتبار مورد نظر هم تأمین شود.

سرعت پخش و تعویض سریال‌‌ها باعث می‌شود آثار به خوبی دیده نشوند

رییس سابق مرکز امور نمایشی سیما اضافه کرد: اکنون برنامه‌ریزی‌هایی برای راه‌اندازی کارهای جدید در حال انجام است. سازمان همواره برای این‌که آنتن را با طراوت نگه دارد هم از توانایی مدیریتی و هم نیروی انسانی لازم برخوردار بوده است اما به هر حال در آن دوره مشکلات مالی گریبان سازمان را گرفته بود.

برای پرداختن به ضرورت وجود سریال‌های جدید با محتواهای تازه سراغ سهیل‌رضایی به عنوان یک روانشناس و تحلیلگر رفتیم و وی در این باره بیان کرد: نبود سریال‌های متنوع برای مخاطب یک آسیب است، چون حجم عظیمی از برنامه‌های تلویزیون جنبه سرگرم‌کننده دارد.

سریال‌هایی که برای معرفی فرهنگ یا قدرت یک کشور ساخته شدند

وی با اشاره به تأثیر سریال‌های دنیا در ساخت ذائقه مخاطب تصریح کرد: سریال‌هایی مثل «لاست»، «۲۴»، «حریم سلطان» و… توانسته‌اند بسیاری از مفاهیم مورد نظر خود را در جهان پیش ببرند. این‌ها برای معرفی قدرت کشور و یا فرهنگ یک کشور ساخته شده‌اند و حتی توانسته‌اند به دروغ نکته مورد نظر خود را نهادینه کرده و درباره آن جریان‌سازی کنند.

این روانشناس در واکنش به این‌که از مردم خواسته می‌شود شبکه‌های ماهواره‌ای را نبینند، ادامه داد: به چه کسی می‌توان گفت شبکه‌های دیگر را نبینند وقتی جایگزینی برایشان وجود ندارد. اکنون جنگ برای این است که چه کسی ثانیه‌های مردم را به خود اختصاص می‌دهد و دیگر بحث از ساعت گذشته است و شما می‌بینید که تلویزیون نه تنها سریال، بلکه کارتون‌ها را هم تکراری پخش می‌کند.

وی ادامه داد: سریال‌های دهه‌های پیش علاوه بر این فضای تلطیف شده و محبت‌آمیز نوعی دیالوگ اجتماعی هم برای ما فراهم می‌کردند که وارد گفت‌و‌گوهای مردم می‌شد. الان این دیالوگ‌ها نسبت چندانی با گفت‌و‌گوهای مردم ندارد و البته دلیلش هم این است که آن زمان رسانه فراگیرتر بود و شاید ۳۰ میلیون نفر سریال‌های تلویزیون را می‌دیدند اما اکنون به این شکل نیست.

 

امید می‌رود شرایط در صدا و سیما به گونه‌ای پیش رود که مدیرانی در این رسانه اتاق فکر‌ها و برنامه‌ریزی‌‌ها را به دست بگیرند که در شرایط سخت اقتصادی هم بتوانند مهم‌ترین رسانه کشور را به بهترین شکل اداره کنند.