پژوهشگران با استفاده از نوعی مدل‌سازی و در یک مطالعه مورد شاهدی، عواملی که در مصدومیت موتورسواران مؤثر هستند را مورد بررسی قرار دادند. حوادث ترافیک جاده‌ای یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی در دنیا است که پیشگیری از آن ضروری است. در ایران با وجود سیر نزولی مرگ‌ومیر ناشی از سوانح ترافیکی، هنوز این […]
پژوهشگران با استفاده از نوعی مدل‌سازی و در یک مطالعه مورد شاهدی، عواملی که در مصدومیت موتورسواران مؤثر هستند را مورد بررسی قرار دادند. حوادث ترافیک جاده‌ای یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی در دنیا است که پیشگیری از آن ضروری است. در ایران با وجود سیر نزولی مرگ‌ومیر ناشی از سوانح ترافیکی، هنوز این عامل سومین دلیل مرگ‌ومیر پس از بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته مغزی است. به گزارش ایسنا، با توجه به این‌که موتورسواران از گروه‌های آسیب‌پذیر حوادث جاده‌ای هستند و بالاترین خطر مرگ و آسیب را دارند، پژوهشگران عواملی پیشگویی‌کننده مصدومیت منجر به بستری موتورسواران را بررسی کردند. برای انجام این مطالعه مورد-شاهدی، ۳۰۳ نمونه مورد و ۱۵۳نمونه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. برای این بررسی ۳۰۳ نفر از موتورسواران مجروح بستری‌شده در دو بیمارستان شهر تبریز انتخاب شدند. همچنین با استفاده از اطلاعات پروژه جامعه ایمن شهر تبریز، اطلاعات ۱۵۳ نفر از موتورسوارانی که سابقه بستری در بیمارستان به خاطر آسیب ناشی از تصادف نداشتند، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از پرسش‌نامه، متغیرهایی مثل وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، رانندگی برای تفریح یا…، داشتن گواهینامه رانندگی، سابقه رانندگی، رانندگی در هوای تاریک، اندازه موتور، داشتن کودک بیش‌فعال، صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در طول هفته، استفاده از کلاه‌ایمنی، استفاده از الکل و درآمد ارزیابی شد. همچنین افراد از نظر اختلال کمبود توجه-بیش‌فعالی بزرگسالان نیز بررسی شدند. در این تحقیق برای بررسی روابط مستقیم و غیرمستقیم متغیرها، روابط همزمان و روابط پیچیده از مدل «معادلات ساختاری تعمیم‌یافته» یا GSEM استفاده شد که نتایج نشان داد که این مدل، مدل بهینه‌ای برای چنین بررسی‌هایی است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که رابطه مستقیم، مثبت و معنی‌داری بین احتمال رخداد آسیب با صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در ساعات تاریک، داشتن کودک بیش‌فعال و رفتار حرکتی موتورسواران وجود دارد. در حالی که بین احتمال رخداد آسیب با وضعیت تأهل و تحصیلات دانشگاهی رابطه معکوس و معنی‌دار وجود دارد و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی و متأهل، کمتر از دیگر افراد آسیب می‌بینند. پژوهشگران این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که برای کاهش آسیب‌های ناشی از تصادفات موتورسواران، برنامه‌های مداخله‌ای برای کودکان بیش‌فعال، افرادی که در هنگام رانندگی با تلفن همراه صحبت می‌کنند و افرادی که در ساعات تاریک رانندگی می‌کنند، انجام گیرد. در انجام این تحقیق شیلا حسن‌زاده، محمد اصغری‌جعفرآبادی و همایون صادقی؛ بازرگانی، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشارکت داشتند. یافته‌های این مطالعه خرداد سال‌جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی پیشگویی مصدومیت منجر به بستری موتورسواران: مطالعه مورد-شاهدی» در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان منتشر شده است.پژوهشگران با استفاده از نوعی مدل‌سازی و در یک مطالعه مورد شاهدی، عواملی که در مصدومیت موتورسواران مؤثر هستند را مورد بررسی قرار دادند. حوادث ترافیک جاده‌ای یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی در دنیا است که پیشگیری از آن ضروری است. در ایران با وجود سیر نزولی مرگ‌ومیر ناشی از سوانح ترافیکی، هنوز این عامل سومین دلیل مرگ‌ومیر پس از بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته مغزی است. به گزارش ایسنا، با توجه به این‌که موتورسواران از گروه‌های آسیب‌پذیر حوادث جاده‌ای هستند و بالاترین خطر مرگ و آسیب را دارند، پژوهشگران عواملی پیشگویی‌کننده مصدومیت منجر به بستری موتورسواران را بررسی کردند. برای انجام این مطالعه مورد-شاهدی، ۳۰۳ نمونه مورد و ۱۵۳نمونه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. برای این بررسی ۳۰۳ نفر از موتورسواران مجروح بستری‌شده در دو بیمارستان شهر تبریز انتخاب شدند. همچنین با استفاده از اطلاعات پروژه جامعه ایمن شهر تبریز، اطلاعات ۱۵۳ نفر از موتورسوارانی که سابقه بستری در بیمارستان به خاطر آسیب ناشی از تصادف نداشتند، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از پرسش‌نامه، متغیرهایی مثل وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، رانندگی برای تفریح یا…، داشتن گواهینامه رانندگی، سابقه رانندگی، رانندگی در هوای تاریک، اندازه موتور، داشتن کودک بیش‌فعال، صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در طول هفته، استفاده از کلاه‌ایمنی، استفاده از الکل و درآمد ارزیابی شد. همچنین افراد از نظر اختلال کمبود توجه-بیش‌فعالی بزرگسالان نیز بررسی شدند. در این تحقیق برای بررسی روابط مستقیم و غیرمستقیم متغیرها، روابط همزمان و روابط پیچیده از مدل «معادلات ساختاری تعمیم‌یافته» یا GSEM استفاده شد که نتایج نشان داد که این مدل، مدل بهینه‌ای برای چنین بررسی‌هایی است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که رابطه مستقیم، مثبت و معنی‌داری بین احتمال رخداد آسیب با صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در ساعات تاریک، داشتن کودک بیش‌فعال و رفتار حرکتی موتورسواران وجود دارد. در حالی که بین احتمال رخداد آسیب با وضعیت تأهل و تحصیلات دانشگاهی رابطه معکوس و معنی‌دار وجود دارد و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی و متأهل، کمتر از دیگر افراد آسیب می‌بینند. پژوهشگران این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که برای کاهش آسیب‌های ناشی از تصادفات موتورسواران، برنامه‌های مداخله‌ای برای کودکان بیش‌فعال، افرادی که در هنگام رانندگی با تلفن همراه صحبت می‌کنند و افرادی که در ساعات تاریک رانندگی می‌کنند، انجام گیرد. در انجام این تحقیق شیلا حسن‌زاده، محمد اصغری‌جعفرآبادی و همایون صادقی؛ بازرگانی، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشارکت داشتند. یافته‌های این مطالعه خرداد سال‌جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی پیشگویی مصدومیت منجر به بستری موتورسواران: مطالعه مورد-شاهدی» در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان منتشر شده است.پژوهشگران با استفاده از نوعی مدل‌سازی و در یک مطالعه مورد شاهدی، عواملی که در مصدومیت موتورسواران مؤثر هستند را مورد بررسی قرار دادند. حوادث ترافیک جاده‌ای یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی در دنیا است که پیشگیری از آن ضروری است. در ایران با وجود سیر نزولی مرگ‌ومیر ناشی از سوانح ترافیکی، هنوز این عامل سومین دلیل مرگ‌ومیر پس از بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته مغزی است. به گزارش ایسنا، با توجه به این‌که موتورسواران از گروه‌های آسیب‌پذیر حوادث جاده‌ای هستند و بالاترین خطر مرگ و آسیب را دارند، پژوهشگران عواملی پیشگویی‌کننده مصدومیت منجر به بستری موتورسواران را بررسی کردند. برای انجام این مطالعه مورد-شاهدی، ۳۰۳ نمونه مورد و ۱۵۳نمونه شاهد مورد بررسی قرار گرفت. برای این بررسی ۳۰۳ نفر از موتورسواران مجروح بستری‌شده در دو بیمارستان شهر تبریز انتخاب شدند. همچنین با استفاده از اطلاعات پروژه جامعه ایمن شهر تبریز، اطلاعات ۱۵۳ نفر از موتورسوارانی که سابقه بستری در بیمارستان به خاطر آسیب ناشی از تصادف نداشتند، مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از پرسش‌نامه، متغیرهایی مثل وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، رانندگی برای تفریح یا…، داشتن گواهینامه رانندگی، سابقه رانندگی، رانندگی در هوای تاریک، اندازه موتور، داشتن کودک بیش‌فعال، صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در طول هفته، استفاده از کلاه‌ایمنی، استفاده از الکل و درآمد ارزیابی شد. همچنین افراد از نظر اختلال کمبود توجه-بیش‌فعالی بزرگسالان نیز بررسی شدند. در این تحقیق برای بررسی روابط مستقیم و غیرمستقیم متغیرها، روابط همزمان و روابط پیچیده از مدل «معادلات ساختاری تعمیم‌یافته» یا GSEM استفاده شد که نتایج نشان داد که این مدل، مدل بهینه‌ای برای چنین بررسی‌هایی است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که رابطه مستقیم، مثبت و معنی‌داری بین احتمال رخداد آسیب با صحبت کردن با تلفن همراه، رانندگی در ساعات تاریک، داشتن کودک بیش‌فعال و رفتار حرکتی موتورسواران وجود دارد. در حالی که بین احتمال رخداد آسیب با وضعیت تأهل و تحصیلات دانشگاهی رابطه معکوس و معنی‌دار وجود دارد و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی و متأهل، کمتر از دیگر افراد آسیب می‌بینند. پژوهشگران این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که برای کاهش آسیب‌های ناشی از تصادفات موتورسواران، برنامه‌های مداخله‌ای برای کودکان بیش‌فعال، افرادی که در هنگام رانندگی با تلفن همراه صحبت می‌کنند و افرادی که در ساعات تاریک رانندگی می‌کنند، انجام گیرد. در انجام این تحقیق شیلا حسن‌زاده، محمد اصغری‌جعفرآبادی و همایون صادقی؛ بازرگانی، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشارکت داشتند. یافته‌های این مطالعه خرداد سال‌جاری به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی پیشگویی مصدومیت منجر به بستری موتورسواران: مطالعه مورد-شاهدی» در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان منتشر شده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.