آدرس غلط می‌دهند که سفارشات را به سازندگان خارجی واگذار کنند عضو هیأت مدیره انجمن مهندسی دریایی ایران گفت: اگر به سفارش ساخت دکل حفاری به خارج ادامه دهیم، تکلیف صنعت داخلی، اشتغال و شکوفایی اقتصادی چه می‌شود؟ به جای فکر کردن برای پیدا کردن راهکار، صورت مسأله را پاک می‌کنند و مسیر ساده‌ای پیدا […]
آدرس غلط می‌دهند که سفارشات را به سازندگان خارجی واگذار کنند
عضو هیأت مدیره انجمن مهندسی دریایی ایران گفت: اگر به سفارش ساخت دکل حفاری به خارج ادامه دهیم، تکلیف صنعت داخلی، اشتغال و شکوفایی اقتصادی چه می‌شود؟ به جای فکر کردن برای پیدا کردن راهکار، صورت مسأله را پاک می‌کنند و مسیر ساده‌ای پیدا می‌شود که به هیچ‌وجه در دراز مدت به سود کشور نیست.
به گزارش مارین‌نیوز، مدت‌هاست کشتی‌سازان و سازندگان صنعت دریایی عدم ارایه سفارش از سوی کارفرمایان را دلیل رکود در این صنعت مهم و استراتژیک می‌دانند. مدتی پیش ابوالقاسم‌رحمانی مدیرعامل شرکت مهندسی و ساخت تأسیسات دریایی از خرید ۳۰ دکل حفاری از چین در شرایط تحریم خبر داد.
وی در ادامه با اشاره به قرارداد دو میلیارد دلاری برای خرید این دکل‌ها، تصریح کرد: هیچ نیازی به این دکل‌ها در داخل کشور وجود نداشت اما به بهانه تحریم‌ها و طی یک رفتار هیجانی با قیمتی گزاف خریده شد و بی‌شباهت به پرونده دکل گمشده فورچونا نیستند. از طرفی کم‌تر از یک‌سال پیش محمدرضاتاکایدی، قائم‌مقام شرکت ملی حفاری اعلام کرده بود: طبق برآورد‌ها ۵۰ تا ۶۰ درصد تجهیزات مورد نیاز ساخت دکل را باید از خارج تأمین کرد و ما پولی برای ساخت دکل در کشور نداریم.
به نظر می‌رسد چون سفارش ساخت دکل حفاری شامل طرح اقلام ۱۰گانه کالایی وزارت نفت است، از ساخت قطعات و تجهیزات آن در داخل کشور حمایت شود؛ هرچند که در واقعیت اتفاقات دیگری در حال وقوع است که سالانه هم تکرار می‌شود. آذر ماه ۹۲ انجمن مهندسی دریایی ایران سمیناری تخصصی با محوریت «فرصتها و چالشهای تأمین دکل‌های حفاری دریایی» در دانشگاه صنعتی شریف برگزار کرد و مکاتبات مفصلی با همکاری انجمن سازندگان شناور، تجهیزات و سازه‌های دریایی ایران با مقام معظم رهبری و مسؤولان ارشد دولتی داشت.
مارین نیوز در همین خصوص گفت‌و‌گویی با سعیدمظاهری، عضو هیأت مدیره انجمن مهندسی دریایی ایران و رییس کمیته ساحلی و فراساحلی ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید:
گفت‌و‌گو را با صحبت در مورد توانایی ساخت دکل توسط شرکت‌های داخلی شروع کنیم.
شرکت‌های ایرانی توانایی ساخت دکل در داخل کشور را دارند و این تجربه وجود دارد، طبیعی است که برای کشوری که در گذشته چنین تجربه‌ای دارد و می‌داند که چنین تجهیزاتی از نیازهای مهم صنعت فراساحل کشور است، به شکل منطقی باید تلاش کند این تجربه ادامه داشته باشد و در ادامه هم انتظار می‌رود که از نظر فن‌آوری و اقبال شرکت‌های فعال ایرانی در این زمینه توسعه پیدا کنیم. بنابراین اگر از بالا به مسأله نگاه کنیم: تجربه موجود بوده و منطقی است که برای نیازهای آتی کشور این تجربه ادامه پیدا کند. طبیعی است شرکت‌هایی که در گذشته این تجربه را داشته‌اند، این توانایی را در آینده هم خواهند داشت. بحث دیگر این است که چگونه باید در آینده ادامه دهیم و چه قطعاتی را بسازیم، باید توجه کنیم که طبیعی است انتظار نداریم تمام قطعات یک دکل را از A تا Z بسازیم و این کار عملی و اقتصادی نیست، در تمام دنیا هم این موضوع رعایت می‌شود. باید دید کدام قطعات و تجهیزات ارزش افزوده بهتری دارد و می‌توانیم با استفاده از توانمندی‌‌ها و زیرساخت‌های موجود آن قطعات را بسازیم و استفاده کنیم. برای پرداختن به این موضوع قسمت مهمی که شاید ما در گذشته کم‌تر به آن پرداخته‌ایم، بحث مهندسی و فن‌آوری دکل است که با توجه به تکنولوژی‌های خاصی که در بحث دکل‌سازی در دنیا به وجود آمده است، این بخش حتماً باید حمایت شود و انتقال فن‌آوری و تکنولوژی روز باید انجام شود.
+شرکت‌های دانش‌بنیان چگونه می‌توانند در این عرصه راه‌گشا باشند؟
ببینید برای پیشرفت در عرصه سازه‌های دریایی- سکوهای دریایی از جمله دکل‌ها- و همراهی با تکنولوژی روز حتماً باید جایگاهی برای شرکت‌های دانش بنیان داخلی قائل باشیم که اتفاقا در این زمینه بسیار ضعیف هستیم. به عبارت دیگر ما در بحث سازه‌های فراساحلی، حضور شرکت‌های دانش‌بنیان و نوآور را نمی‌بینیم، بیش‌تر به این دلیل که این موضوع در ساختار پروژه‌ها دیده نشده و باید برای آن فکری کرد، چون بسیار مسأله مهمی است. ما ممکن است بخشی از قطعات و تجهیزات را از خارج خریداری کنیم ولی باید مهندسی، ساخت و فن‌آوری در داخل کشور بومی‌سازی شود. به جرأت می‌توان گفت این موضوع کم هزینه‌‌ترین و دقیق‌‌ترین استراتژی است که باید در بحث ساخت دکل‌ها و تمام سازه‌های دریایی پیگیری شود.
+در مورد سفارشاتی که از داخل به شرکت‌های خارجی از جمله شرکت‌های چینی و اروپایی سپرده می‌شود، توضیح دهید.
مسأله همین‌جاست، کسانی می‌گویند ما نیاز به فن‌آوری خارجی داریم و به همین خاطر سفارشات را به شرکت‌های خارجی واگذار می‌کنیم. نکته مهم این است که نقش شرکت ایرانی و شرکت دانش‌بنیانی که قرار است پروژه ضمن انتقال تکنولوژی توسط آن انجام شود، کجاست؟ دلیل ندیدن و یا انکار این موضوع این است که ما به شکل صوری به مسأله نگاه می‌کنیم و دنبال راه‌حل نیستیم. اتفاقاً ما در انجمن مهندسی دریایی ایران قصد داریم در جلسه‌ای که مرداد ماه برای کمیته ساحلی و فراساحلی تنظیم می‌کنیم، راهکارهای حضور شرکت‌های دانش‌بنیان دریایی ایرانی در قراردادهایی که در حال واگذاری است را بررسی و ارزیابی کنیم. من فکر می‌کنم این موضوع آن‌قدر اهمیت دارد که تیمی -در هر وزارتخانه‌ای که مسؤول این کار است- تعیین شود و به دنبال ایجاد راهکارهای مناسب در هر ارگان باشند.
+بار‌ها دیده شده که بهره‌بردارِ پروژه با استفاده از اهرم محدودیت زمانی برای اتمام پروژه، بخشی از کار ازجمله ساخت دکل را به سازندگان خارجی واگذار می‌کند. نظر شما در این خصوص چیست؟
بله درست است، گاهی توجیه به این صورت است که بهره‌بردار می‌گوید ما باید کار را واگذار کنیم و عجله برای انجام پروژه داریم و توجیه‌های مشابه دیگر که بیان می‌شود، این‌‌ها آدرس‌های غلط دادن است، توجیه‌هایی مشابه این در صنعت ما کم نیست، گاهی کارفرمایان می‌پرسند که سابقه شرکت ایرانی شما چقدر است؟ واضح است که هیچ شرکت ایرانی نداریم که از نظر سابقه به پای شرکت‌های بزرگ خارجی برسد و این پرسش در واقع یک «نه محترمانه» است. بنابراین باید برای موضوع راهکار پیدا کنیم و این اصلاً جواب درستی نیست که مدیران مربوطه می‌گویند، چون شرکت‌های خارجی توانمندی‌شان بیش‌تر است، پس پروژه برای آن‌هاست. اگر در همه زمینه‌ها بخواهیم این‌طور فکر کنیم، تکلیف صنعت داخلی، اشتغال و شکوفایی اقتصادی چه می‌شود؟ به جای فکر کردن برای پیدا کردن راهکار، صورت مسأله را پاک می‌کنند و مسیر ساده‌ای پیدا می‌شود که به هیچ‌وجه در دراز مدت به سود کشور نیست. گاهی این اتفاق یک بار و در شرایط خاص می‌افتد و می‌توان از آن چشم پوشی کرد، اما زمانی که مستمراً و هر سال از سوی شرکت‌های مختلف انجام می‌شود، بدون شک مسأله‌دار است. حتی به نظرم بهتر است به بخش فعال در آن حوزه گفته شود که ما نیازی به‌کار و فن‌آوری شما نداریم و تجهیزات را به شکل دیگری تأمین می‌کنیم، پس بهتر است شما بروید و در بخش‌های دیگری فعالیت کنید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.