بی‌ام‌و و آئودی آینده خودروهای هیدروژنی را جدی گرفته‌اند

آینده خودرو‌ها استفاده از جریان برق باتری است اما نباید به این سادگی هیدروژن را به عنوان سوخت دست‌کم گرفت. به گزارش مناقصه‌مزایده، این دیدگاه با جدیت خیلی زیاد در بی‌ام‌و و آئودی دنبال می‌شود و نمونه‌های اولیه [پروتوتایپ] خودروهای سواری پیل سوختی را در کنار سایر خودروهای برقی با باتری را هم پیش می‌برند و همه این تلاش‌ها آمادگی لازم برای کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی است. این خودروسازان نمی‌خواهند همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد بچینند و در حال ارزیابی بادهای سیاسی هستند که به کدام طرف می‌وزد و در نهایت تعادل به کدام سمت می‌رود. تسلا به عنوان پیشاهنگ خودروهای برقی با نیروی باتری تعادل را تغییر داد و ممکن است در آینده سیاستمداران این تعادل را به سمت خودروهای هیدروژنی هدایت کنند. آلمان به عنوان کانون توجه صنعت جهانی خودرو، همین حالا اهم میلیارد‌ها دلار روی سوخت هیدروژنی سرمایه‌گذاری کرده است، همان طور که صنایع فولاد و شیمیایی برای اهداف آب و هوایی، تغییراتی در سرمایه‌گذاری خود ایجاد کرده‌اند. همین مسائل هنگام انتخابات به عنوان یکی از معیارهای سنجش کاندید‌ها تبدیل شده است و رأی‌ها به سمت نامزدهایی هدایت می‌شود که طرفدار فناوری‌های دوستدار محیط‌زیست هستند. در بین خودروسازان آلمانی، بی‌ام‌و از همه بیشتر روی توسعه فناوری‌های پیل سوختی و هیدروژن به عنوان سوخت کار کرده است. البته نتایج این سرمایه‌گذاری حداقل یک دهه طول می‌کشد تا به بار بنشیند. چین به عنوان بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان هم در این سیاست‌گذاری‌ها تأثیر زیادی دارد. بی‌ام‌و نمونه اولیه [پروتوتایپ] خودروی هیدروژنی را روی پلتفرم شاسی‌بلند X5 قرار داده و دولت آلمان هم روی آن سرمایه‌گذاری کرده است. موتور این خودرو از نوع برقی است. یورگن گولدنر Jürgen Guldner قائم‌مقام مدیرعامل که ریاست برنامه خودروهای پیل سوختی هیدروژنی را هم برعهده دارد در مصاحبه با رویترز گفته است؛ تا سال ۲۰۲۲ تعداد ۱۰۰ دستگاه به صورت آزمایشی تولید خواهند شد. او می‌گوید: «چه آن که این فناوری را تقاضا به وجود آورده باشد چه سیاست، ما با ارائه یک محصول مناسب بازار خود را آماده نگه خواهیم داشت.» و اینکه بی‌ام‌و تیمی را برای توسعه و تکوین نسل جدید این نوع خودرو‌ها تشکیل داده است. گولدنر؛ می‌گوید: «ما لبه رسیدن به این فناوری هستیم و باور داریم که در همین دهه‌ای که در آن به سر می‌بریم، گشایشی بزرگ در این زمینه ایجاد خواهیم کرد.» آئودی هم که برند لاکچری گروه خودروسازی فولکس‌واگن است به رویترز گفته است تیمی متشکل از ۱۰۰ مهندس از جمله مکانیک، الکترونیک و شیمی را گردآورده است که در حال تحقیق روی پیل‌های سوختی هیدروژنی هستند و این تحقیقات به نیابت از کل گروه خودروسازی فولکس‌واگن انجام می‌شود و تا به حال چند نمونه اولیه هم ساخته است. سایر خودروسازان مثل دایملر‌ای جی [کمپانی مادر مرسدس بنز] در بخش کامیون‌سازی، ولوو تراکس، هیوندایی هم هیدروژن را گزینه بهتری می‌بینند چون باتری‌ها برای خودروهای تجاری در مسیرهای طولانی بیش از حد سنگین است. اما فناوری پیل سوختی –که در آن هیدورژن از مسیر یک کاتالیست [تسهیلگر] می‌گذرد و برق تولید می‌کند- در حال‌حاضر بسیار پُرهزینه است و تولید انبوه آن گران تمام می‌شود. خود پیل‌های سوختی از فناوری پیچیده‌ای برخوردارند و در ساخت آن عناصر و مواد گرانی به کار می‌رود اما مهم‌‌ترین ویژگی آن علاوه بر آلایندگی صفر، سرعت سوخت گیری بالا شبیه به بنزین و گازوئیل است. اما تا زمانی که ایستگاه‌ها یا جایگاه‌های پمپ هیدروژن به فواصل مناسب ایجاد نشود، گسترش این نوع خودرو‌ها محال است. این که فعالان محیط‌زیست خودروهای برقی با باتری را ترجیح می‌دهند، سرعت رسیدن به اهداف کاهش آلایندگی است وگرنه همه می‌دانند که کاهش آلاینده‌های کربنی از طریق سوخت هیدروژن بهتر است. سبز‌ها در آلمان بیشتر طرفدار استفاده از سوخت هیدروژن برای کشتی‌ها و هواپیما‌ها هستند و اعتقاد دارند خود تولید هیدروژن هم باید از طریق منابع تجدیدپذیر [باد و خورشید] انجام شود. استفان گِلبهار Stefan Gelbhaar سخنگوی حزب سبز، درخصوص سیاست‌های حمل‌ونقل این حزب می‌گوید: «هیدروژن نقش مهمی در صنعت حمل‌ونقل آینده ایفاء خواهد کرد.» سیاست همیشه غیرقابل پیش‌بینی بوده است –گازوئیل در افکار عمومی از قدیس به گناهکار تبدیل شد مخصوصاً از زمان رسوایی دیزل گیت فولکس‌واگن که در سال ۲۰۱۵ افشاء شد. خیلی از خودروسازان فناوری هیدروژنی را به عنوان یک سیاست تضمینی برای اهداف اتحادیه اروپا می‌بینند تا به کمک آن ممنوعیت استفاده از سوخت‌های فسیلی تا سال ۲۰۳۵ محقق شود. یورگ بوزر Jörg Burzer رئیس تولید دایملر، درباره رویکرد توسعه سوخت‌های هیدروژنی می‌گوید:‌«ما اول روی باتری و خودروهای برقی با باتری تمرکز می‌کنیم، اما همکاری نزدیکی با بخش کامیون‌سازی خود داریم. ضمن آن که فناوری [پیل سوختی و هیدروژن] همیشه در دسترس ما است.» ژاپنی‌ها –سه خودروساز تویوتا، نیسان و هوندا- و همچنین کره‌ای‌ها خیلی زودتر از اروپایی‌ها روی هیدروژن تأکید کرده‌اند اما حالا دیگر تنها نیستند. در چین، گریت‌وال هم روی شاسی‌بلندهای هیدروژنی کار می‌کند. در اتحادیه اروپا، می‌خواهد جایگاه‌های سوختگیری هیدروژنی را برای خودروهای تجاری گسترش دهد. جوشوآ کاب Joshua Cobb‌ تحلیلگر از مؤسسه فیتچ سولوشنز Fitch Solutions می‌گوید از دلایل تأخیر در گسترش سوخت هیدروژنی یکی آن است که سرمایه‌گذاری‌های زیادی روی خودروهای برقی انجام شده و باید منتظر ماند تا نتیجه کافی داشته باشد و دلیل دوم آن است که باید فناوری‌های تولید هیدروژن هم به روش پاک یا سبز و به کمک منابع تجدیدپذیر [مثل باد و خورشید] به قدر کافی گسترش پیدا کند در آن صورت گسترش خودروهای سواری هیدروژنی به دو تا سه سال بیشتر نیاز ندارد. در آلمان اگر حزب سبز‌ها کرسی بیشتری پیدا کنند، قوانین و سیاست‌های حمایتی از خودروهای پیل سوختی را با جدید بیشتری دنبال خواهند کرد. واقع‌بینانه به موضوع نگاه کنیم، تا زمانی که خودروهای هیدورژنی به فروش قابل‌توجهی برسند، زمان زیادی باقی است. حتی اگر هم استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت گسترش پیدا کند به گفته مؤسسه مشاوره‌ای ال‌ام‌سی LMC ابتدا از خودروهای تجاری، صنعت هوایی و صنعت ذخیره انرژی شروع خواهد شد و خودروهای سواری خیلی دیرتر خواهد بود. سام اظهم Sam Adham از ال‌ام‌سی، پیش‌بینی می‌کند که از سال ۲۰۳۰ به بعد فروش خودروهای هیدروژنی فقط ۰٫۱ درصد از فروش خودرو‌ها را تشکیل بدهد و زود‌ترین هنگام برای شروع گسترش خودروهای هیدروژنی سال ۲۰۳۵ خواهد بود. هربت دیئس؛ مدیرعامل گروه خودروسازی فولکس‌واگن، اما آب پاکی را ریخته و می‌گوید: «خودروهای هیدروژنی را حل تغییرات آب و هوایی نیست.» اما استفن هربست Stephan Herbst مدیر تویوتا اروپا نگاه متفاوتی دارد. او به عنوان عضوی از شورای هیدروژن پیش‌بینی کرده است تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۴۰۰ میلیون دستگاه خودروی هیدروژنی تولید خواهد شد. او می‌گوید: «اصلاً مسأله این نیست که یا برقی یا هیدروژنی، بلکه برقی و هیدروژنی است.» یعنی هر دو گزینه با هم متناسب با تقاضا و پیشرفتِ فناوری‌ها پیگیری خواهد شد چون ما به هر دو احتیاج داریم.