گروه‌های تجزیه‌طلب، مشمول توجهات آل‌سعود و رژیم صهیونیستی

    اخیراً مصطفی‌هجری، سرکرده حزب منحله دمکرات کردستان ایران در گفت‌و‌گو با روزنامه اورشلیم پُست‌ارگانِ رژیم صهیونیستی، ضمن درخواست حمایت از این رژیم گفته است: جمهوری اسلامی ایران دشمن مشترک اسرائیل و حزب دمکرات است.هجری در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: ایران پول زیادی را صرف حمایت از حزب‌ا… و حماس علیه اسرائیل می‌کند […]

    اخیراً مصطفی‌هجری، سرکرده حزب منحله دمکرات کردستان ایران در گفت‌و‌گو با روزنامه اورشلیم پُست‌ارگانِ رژیم صهیونیستی، ضمن درخواست حمایت از این رژیم گفته است: جمهوری اسلامی ایران دشمن مشترک اسرائیل و حزب دمکرات است.هجری در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: ایران پول زیادی را صرف حمایت از حزب‌ا… و حماس علیه اسرائیل می‌کند و به نظر من اسرائیل باید رژیم ایران را دشمن اصلی خود تلقی کرده و در جهت تضعیف آن تلاش کند. حزب‌ا… و حماس کمک‌های مالی فراوانی از ایران دریافت می‌کنند و آنان نیز با ایران در جهت دشمنی با اسرائیل همکاری دارند، به همین دلیل باید اسرائیل از احزاب اپوزیسیون ایران علیه رژیم ایران حمایت کند.

با نگاهی به گذشته گروه‌های مسلح و تجزیه‌طلب همچون پژاک، کومله، دمکرات، جیش‌العدل و الاحوازی، موارد فراوانی از مزدوری این گروه‌ها برای کشورها، سازمان‌ها و نظام سلطه را مشاهده خواهیم کرد. پیش از این نیز مییر جاودانفر استاد دانشگاه هرتزلیای اسرائیل و کارشناس امور ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار آسوشیتدپرس بر حمایت اسرائیل از پژاک تأکید کرده بود.

همکاری حزب دمکرات با رژیم بعث عراق در دوران جنگ تحمیلی یکی دیگر از این نمونه‌هاست. علیرضااکبری، شاندیز مسؤول شاخه ی کردستانِ گروه موسوم به سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در ۲۸ مهر ماه ۱۳۵۹ و پس از حمله نظامی رژیم بعث به خاک ایران طی نامه‌ای به هیأت سیاسی این سازمان می‌نویسد: «تمام شواهد و قرائن نشان می‌دهد که حزب دمکرات کردستان در برنامه تجاوز رژیم صدام‌حسین به ایران جای مشخصی را اشغال می‌کند و عملیات دمکرات و ارتش عراق در منطقه از هماهنگی کامل برخوردار است و حزب روی نتایج جنگ ایران و عراق برای خود حساب شخصی باز کرده است. حزب دمکرات با نزدیک به یک هزار پیشمرگه به ارومیه حمله می‌کند تا پشت جبهه پادگان‌های شمال کردستان را درگیر کند و همزمان با آن ارتش عراق از مرز پیرانشهر عبور کرده و پادگان‌های پیرانشهر – جلدیان و پسوه را زیر آتش شدید توپخانه و میگ‌های خود قرار می‌دهد و نیروهای دمکرات با کمک مستشاران عراقی پادگان‌های مزبور را محاصره می‌کنند».

گروه‌هایی همچون پژاک که موجودیت خود را مدیون نظام سلطه هستند، برای آن‌که از دایره نگاه و توجه قدرت‌های بزرگ، خارج نشوند حاضرند در ازای دریافت کمک‌های تسلیحاتی و مالی از قدرت‌های منطقه و نظام سلطه به خدمت آن‌ها در آیند.

سیمورهرش، روزنامه‌نگار شناخته شده آمریکایی، در مقاله‌ای که ۲۷ نوامبر ۲۰۰۶ در روزنامه نیویورکر با عنوان «اقدام بعدی» منتشر کرد، پرده از روابط آمریکا و اسرائیل با پژاک برداشت. وی نوشت: «در ۶ ماه گذشته، اسرائیل و آمریکا در حمایت از یک گروه کرد به نام حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) با یکدیگر همکاری کرده‌اند. یک مقام مشاور که به پنتاگون نزدیک است به من گفت که این گروه «به عنوان بخشی از تلاش برای یافتن ابزارهای مختلف به منظور فشار به ایران» حملات پنهانی در داخل مرزهای این کشور انجام می‌دهد».

در ۱۸ آوریل ۲۰۰۶، دنیس کاسینیچ (Denis Kucinich)، نماینده کنگره آمریکا، در نامه‌ای به جرج‌دبیلو‌بوش، رییس‌جمهور آمریکا، به حمایت آمریکا از پژاک اذعان می‌کند. وی نوشت: گزارش‌هایی وجود دارند مبنی بر این‌که آمریکا در حال ایجاد اپوزیسیون و حمایت از عملیات‌های نظامی در ایران است که توسط گروه‌های شورشی و گروه‌های اقلیت‌های قومی که برخی‌شان در داخل عراق فعالیت‌ می‌کنند، است. حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) یکی از این گروه‌ها است.

از سوی دیگر و همزمان با سفر عبدالرحمان‌حاجی‌احمدی، سرکرده گروه پژاک به آمریکا روزنامه واشنگتن‌پست در ۴ آگوست ۲۰۰۷ نوشت: «رییس بزرگ‌ترین گروه مخالف کُرد ایران خواهان دریافت حمایت سیاسی و نظامی آمریکا برای سرنگون کردن رژیم اسلامی ایران و ایجاد یک حکومت دموکراتیک و فدرال در تهران است».

شکست و ناکامی عربستان‌سعودی در دستیابی به اهدافش در سوریه و یمن، قدرت رو به تزاید جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، نظامی و نیز اقتدار ایران در پیشبرد مذاکرات هسته‌ای و موفقیت نظام اسلامی در حفظ دستاوردهای هسته‌ای و شکست ناپذیری محور مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی باعث شده تا عربستان و رژیم صهیونیستی از سر استیصال به گروه‌های ورشکسته، متوسل شوند، گروه‌های مسلح و تجزیه طلب نیز به دلیل ترس و هراس از اقتدار جمهوری اسلامی، در حال حاضر دامان آل‌سعود و اسرائیل را به مثابه ی پناهگاهی برای خود تلقی کنند.