حرفهای خودی و بیخودی مرغ یک پای خود را دور بیندازید! خدمت حضرات مخالف و آن جنابان موافق طرح صیانت از حقوق کاربران عرض میکنیم، این طرح که تدوینکنندگان، نامش را صیانت گذاشتهاند و نقدکنندگان، به اصطلاح صیانت و یا محدودسازیاش مینامند، فقط یک طرح هست (البته به پای آن طرحهای بیبدیل […]
حرفهای خودی و بیخودی
مرغ یک پای خود را دور بیندازید!
خدمت حضرات مخالف و آن جنابان موافق طرح صیانت از حقوق کاربران عرض میکنیم، این طرح که تدوینکنندگان، نامش را صیانت گذاشتهاند و نقدکنندگان، به اصطلاح صیانت و یا محدودسازیاش مینامند، فقط یک طرح هست (البته به پای آن طرحهای بیبدیل قبلی نمیرسد) نه یک حرف کم و نه یک حرف زیاد!
اینکه برخی افراد از دو طیف مقابل، اره میدهند و تیشه میگیرند و به جای بیان مستدل نقاط قوت و ضعف و تحدید و فرصت و تهدیدهای این طرح بولد شده و گلدرشت، یاد گرفتهاند که دست بر روی حساسیتهای طرف مقابل و یا مردم، گذاشته و بیشتر به جوسازی و یا پافشاری تمایل دارند، یحتمل یا حرف درستدرمانی برای گفتن ندارند و یا هدف اصلی طرح نیست و گردنفرازی و زیر میز زدن، مدنظر است!
در خبر است یکی از طراحان گرانقدر، فرمایشاتی داشتهاند که بیشتر از خود طرح بر روی اعصاب و روان مخالفان و ایضاً خلقا… رفته است و جوری حرف زده شده که قاعده همینه که هست، بیشتر به ذهن متبادر میشود و به جای اقناع و آرام کردن هیجانات مردم، از فرمول مرغ ما یک پا دارد و کنفیکون و آسمان تپیده است و ما و طرح یک جا به زمین آمدهایم، استفاده شده است!
بهنظر هوشنگخانی ما قبل از هرچیز همه حاضران در صحنه (راست و چپ و متمایل و متعادل و تُند و کُند و ملایم) عجالتاً بر سر دو چیز بدیهی، اتفاقنظر خود را اعلام کنند و بعد شروع به بحث و جرح و تعدیل و گفتوگو و احیاناً ارهکشی و جدل و گیس و گیسکشی نمایند! اول آنکه این طرح هرچه هست، وحی منزل نیست و ثانیاً املاء بشر دو پای جایزالخطا، هم غلط دارد، هم ابهام و ایهام و هم کم و زیاد، و املاء نانوشته است که بیغلط و مصون از هر خبط و خطایی است!
عجالتاً و با کمال شرمندگی و در نهایت احترام و ادب، خدمت آن بزرگواران و مردمی که قائل به اشتراکین فوقالذکر نیستند، تقاضای عاجل و اجبار لازم داریم که منبعد وارد بحث نشده و در سکوت و آرامش کار خود را به پیش ببرند و زور خود را بزنند که یا طرح را براندازند و یا به سرانجامش رسانند و به مهر قانون و مصوبه، مزینش نمایند! اینکه هرازچندگاهی به جای گفتوگو و مناظره منطقی، سراغ جار و جنجال و ایضاً هلمن مبارزطلبی میرویم، جز آنکه فضای گرگ و میشی جامعه را غبارآلود و بیش از پیش تیر و تار نماید، هیچ خیر و صلاحی برای دولت و ملت ندارد و مجال بیشتری به دلسردی و ریزش و بیاعتمادی میدهد.
البته اینکه از روز اول که حرف از این طرح شد تا روز وصول آن و هنگامه هشتاد و پنجی شدنش و ایام بعد از آن، از سیمای ملی و بزرگان و ریشسفیدان و دانشگاه و مرکز پژوهشها و کمیسیون فرهنگی و دیگرانی که محلی از اعراب داشتند، یک نفر پا پیش نگذاشت و مناظرهای مبسوط بین مخالفان و موافقان و طراحان و منتقدان بهصورت زنده و آنلاین برگزار نکرد تا ولینعمتان (همان مردم خودمان) مسؤولین و مجلسیان و وکلا و وزرا، دو ریالی مبارکشان بیفتد که چی به چی و کی به کیه و طرح با فضای مجازی، اینترنت با حقوق شهروندی، صیانت با محدودسازی و مهمتر از همه، مردم با مسؤولین، چندچند هستند و کم و زیاد و ضعف و قوت و خدای ناخواسته خطر و تهدیدها معلوم شود، نشان از کمکاری و باری به هرجهتی و میل مفرط یک طرف به نبود شفافیت و یا تمایل زیاد از حد طرف دیگر به طفره رفتن و بازی را به هم زدن، دارد تا درایت و تدبیرالمدن و تبیین!
هوشنگخان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.