حرفهای خودی و بیخودی ثمردهی بگیر، نگیر! بهنظر میرسد مسؤولین محترم دولتی باید با یک اقدام روشنگرانه و البته شجاعانه، خلقا… را از بلاتکلیفی درآورند و اعلام نمایند که قرار است تا چه موقع نباید شاهد نتایج اقدامات و تلاشهای این عزیزان باشیم! بهتر است اینطور بگویم که قرار است اقدامات و تصمیمات […]
حرفهای خودی و بیخودی
ثمردهی بگیر، نگیر!
بهنظر میرسد مسؤولین محترم دولتی باید با یک اقدام روشنگرانه و البته شجاعانه، خلقا… را از بلاتکلیفی درآورند و اعلام نمایند که قرار است تا چه موقع نباید شاهد نتایج اقدامات و تلاشهای این عزیزان باشیم! بهتر است اینطور بگویم که قرار است اقدامات و تصمیمات دولت فقید تا چه زمانی بر روی امورات جامعه اثرگذاری خود را داشته باشد و چه موقع نوبت بازدهی و ثمردهی برنامهها و اجرائیات عزیزان مسؤول بر مسند نشسته، فرا خواهد رسید؟
اینکه بعد از ۷۰ روز که از استقرار دولت جوانبخت میگذرد، هنوز در تنظیم بازار و سرکشی قیمتها و افسارگسیختگی گرانی و رکود کسبوکارها و ایضاً رکودشکنی خودرو و دلار و رخوت نظارت و بازرسی و قس علیهذا، حرف از آینده نه چندان نزدیک است و اما و اگرهای کی بود کی بود من نبودم و دلخوری مسؤولان از رفتار گذشتگان و مشکلات به یادگار مانده برای آیندگان، که الی ماشاا… پرتکرار است، جای تردیدی باقی نگذاشته که آن فقید از دست رفته (دولت قدیم) چه جفاهایی کرده است که حتی بر روی امورات یومیهای مثل قیمت مرغ و تخم مرغ و حبوبات و لوازمخانگی و ایضاً لاستیک و پلاستیک هم اثرات بلندمدت و بهتر است بگوییم دو زمانه گذاشته است. یعنی در زمانی که بودند اوضاع اینجوری نبود، حال که جزء خاطرات شدهاند، اوضاع چنین شده است!
البته تا یادمان نرفته است باید عرض کنیم که این اثرات بلند مدت به یادگار مانده از دولت دوازدهم، یکجورایی بگیرنگیر هم دارد، یعنی برخی امورات که اوضاع و احوالش روبه بهبود میگذارد و وضع و ظاهرش به سامان نزدیک میگردد، تابع قاعده خرابیهای قبلی نیست و هیچ ربطی هم به ایشان ندارد و همهاش هنر و کیاست و سیاست این گرامی مسؤولان فعلی است!
به هرحال باید عرض کنیم که هرکسی گفته، اقتصاد و کسب و کار و تولید و بازار، امورات سیاسی نیست، احتمالاً قصد مزاح داشته، آنقدر سایه این سیاست پدر صلواتی سنگین است که هرچه مشکل و معضل و مصیبت است، جامانده از گذشتگان است و هرآنچه موفقیت و نتیجهبخشی و مثمری است، از اقبال و بخت بلند و تدبیر و هنرمندی عزیزان بر مسند نشسته است، تا کور شود هرآنکه نتواند دید!
همانطور که در ابتدای این بیخودیگوییها عرض کردیم، حضرات خودی عنایت بفرمایند و برنامه و جدول پایان یافتن نتایج فاجعه بار دولت قبل را در هریک از امورات محوله دستگاه مربوطه خود با ذکر مثال و ترجیحاً رسم شکل اعلام نمایند، تا اولاً دریچه و پنجرهای از امید بر روی خلقا… گشوده شود که آدمی به امید زنده است و ثانیاً لااقل بفهمیم که بعد از آن زمان باید یقه چه کسی را برای کم و کسری و مشکلات و مصیبتها بچسبیم، البته اگر برخی مسؤولین و جنابان بچه زرنگ، ندای نگذاشتند و دست ما نیست و امان از دستهای پشتپرده و نیروهای موازی و خدای ناخواسته آنور آبی و ینگه دنیائی و بیگانه این جهانی و فرازمینی، سر ندهند!
به هرحال هوشنگخان (خودمان را میگوییم) آنقدرها هم سختگیر نیست و همانطور که از قبل فرمودهایم ماه عسل دولت، سه ماهه است که با احتساب تعطیلیهای مناسبتی! خانه پرش ۱۰۰ روزه به اتمام میرسد و اجالتاً تا آن زمان به لطف رخصت مردم، فرصت ایشان است، تا چه پیش آید و چه در نظر افتد، که وقت تنگ است و اعمال بر زمین مانده و نیم بند، بسیار!
هوشنگخان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.