عرق‌ریزان به دنبال حقوق واقعی! مسعود طاهری اگر در اسفند ماه بسیاری از بچه‌ها بوی خوش تعطیلات به مشامشان برسد اما برای بسیاری از پدران، ماه شروع دغدغه است؛ دغدغه‌ای به بزرگی حقوق! حقوق، مهم‌ترین انگیزه یک فرد برای کسب و کار است. در جامعه‌ای که میلیون‌ها بیکار دارد و پول درآوردن کار سختی است، […]
عرق‌ریزان به دنبال حقوق واقعی!
مسعود طاهری
اگر در اسفند ماه بسیاری از بچه‌ها بوی خوش تعطیلات به مشامشان برسد اما برای بسیاری از پدران، ماه شروع دغدغه است؛ دغدغه‌ای به بزرگی حقوق!
حقوق، مهم‌ترین انگیزه یک فرد برای کسب و کار است. در جامعه‌ای که میلیون‌ها بیکار دارد و پول درآوردن کار سختی است، حقوق گرفتن آرزوی بسیاری از کارگران صنایع کوچک و بزرگی است که برخی ماه‌ها است، حقوق نگرفته‌اند. این روزها در شرایطی که به روزهای پایانی سال نزدیک می‌شویم باز هم بحث داغ تعیین حقوق کارگران نقل محافل شده است.
اوایل هفته بود که گروه کارگری برآورد پیشنهادی دستمزد کارگران برای سال ۹۶ را براساس فرمول‌های مراجع آماری بین رقم دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان اعلام کرد. رقمی که با توجه به تورم موجود رقم معقولی به نظر می‌آمد و همه گروه‌های کارگری بر حداقل مزد در این حدود قیمت، توافق کرده بودند.
البته این ارقام، ارقامی است که ابتدا در گروه‌های کارگری توافق می‌شود و معمولاً هیچ کس هم انتظار ندارد تا این ارقام در شورای عالی کار نهایی و تصویب شود اما باز هم مطابق هر سال گروه‌های کارگری با توجه به تورم و وضعیت معیشت ارقام پیشنهادی خود را اعلام کردند.
اما در روز دوشنبه امیدها برای تصویب رقم نهایی در شورای عالی کار بیشتر شد. در حالی که معمولاً در نشست نمایندگان گروه‌های کارگری، کارفرمایی و دولت، قیمت‌ها به صورت اساسی دستخوش تعدیل می‌شد؛ اما در این نشست حتی با چوب کاری قیمت دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تصویب شد. قیمتی که فراتر از حد تصورات بود و امیدها را برای دریافت حقوقی نسبتاً قابل قبول بیشتر کرد.
املاک اصلی در روش محاسبه این رقم آمارهای مراکز رسمی و معتبری چون مرکز آمار ایران، بانک مرکزی، انستیتو تغذیه و معاونت بهبود تغذیه وزارت بهداشت بود.
قرار بود تا در این جلسه جدول مربوط به اقلام خوراکی و غیرخوراکی پس از تکمیل از سوی گروه‌های کارگری و کارفرمایی ارایه و رقم سبد هزینه معیشت خانوار کارگری استخراج شود.
در واقع در جلسه قبل ستاد مزد مقرر شده بود که اقلام خوراکی به عنوان پایه محاسبات استخراج و پس از تکمیل جداول آماری مربوطه ارایه شود تا به رقم نهایی سبد هزینه معیشت برسند که این امر با همکاری و همراهی کارفرمایان رقم سبد معیشت کارگران نهایی شد.
حال نکته‌ای که مهم است این که دو طرف ماجرا یعنی کارگر و کارفرما مشکلات خاص خود را دارند. از طرفی بسیاری از کارفرمایان مشکلاتشان را به دستمزد‌ها ربط می‌دهند و انتظار دارند که با کم کردن حقوق کارگران بخشی از درآمد خود را حفظ کنند، در شرایطی که براساس واقعیت‌های موجود جامعه و تورم این مسأله اجحافی بزرگ در حق کارگرانی است که بیش‌ترین عرق را برای تولید و کار می‌ریزند و چندین سال است که حقوق مناسب با وضعیت معیشتی را دریافت نمی‌کنند. از طرف دیگر هم در حال حاضر بسیاری از کارفرما‌ها مقروض و بدهکارند و نمی‌توانند آن‌طور که باید حقوق کارگرانشان را پرداخت کنند و بسیاری از آنها با داشتن بدهی بانکی و مالیاتی به دولت دست به گریبانند.
در اصل رکود عمیق اقتصادی، پایین بودن بهره‌وری در همه زمینهها از جمله در نیروی کار، کاهش حاشیه سود و … باعث شده تا هر روز شاهد تعطیلی کارگاه‌های بیشتر باشیم و بدین‌ترتیب قدرت تحمل کارگاه‌ها در مقابل افزایش مزد به شدت کاهش یابد.
به هر حال آن‌طور که از شواهد پیداست فعلاً با گذر از چند خوان حقوق کارگران می‌توان امیدوار بود که برای اولین بار در چندین سال اخیر کارگران بتوانند دستمزدی شایسته عرق ریختنشان بگیرند. اتفاقی که مطمئناً می‌تواند بهره‌وری کارگران را بیشتر کند و جانی به بدنه نحیف تولید در کشور ببخشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.