هزار وعده خوبان نامزدها مجتبی قدیری این روز‌ها نامزدهای انتخاباتی وعده می‌دهند، آن هم رنگارنگ، وعده‌های طلایی و… . اما جالب است که در میان این همه وعده خوب و رنگا رنگ توجهی به بدهی‌ها نمی‌شود، بدهی‌هایی که در طول سالیان گذشته باعث شده تا چرخه اقتصاد در حرکت خود با مشکل مواجه شود. اگر […]
هزار وعده خوبان نامزدها
مجتبی قدیری
این روز‌ها نامزدهای انتخاباتی وعده می‌دهند، آن هم رنگارنگ، وعده‌های طلایی و… . اما جالب است که در میان این همه وعده خوب و رنگا رنگ توجهی به بدهی‌ها نمی‌شود، بدهی‌هایی که در طول سالیان گذشته باعث شده تا چرخه اقتصاد در حرکت خود با مشکل مواجه شود.
اگر بدهی مطالبات پیمانکاران و بخش خصوصی پرداخت شود، بسیاری از مشکلات ریز درشت اقتصادی حل و فصل می‌شوند. اما متأسفانه نامزدهای انتخاباتی برنامه‌ای برای پرداخت این مطالبات ندارند.
اما در عوض قرار است چند میلیون شغل ایجاد کنند. البته این‌که اشتغال قرار است در بدنه دولت باشد یا خارج از بدنه، بحثی است که باز نمی‌شود و با ارایه چند طرح و راهکار ساده می‌توان به راحتی افراد بسیاری را سر کار گذاشت. کاری با حقوق و مزایایی عالی و بیمه‌های آنچنانی که آب از لب و لوچه بیکاران سراریز شده است. در حالی‌که سهم اشتغال در بدنه دولت کمتر از ۲۰ درصد است و بیش از ۸۰درصد اشتغال در اختیار بخش خصوصی می‌باشد و حالا که دولت کلی بدهی به بخش خصوصی دارد و حاضر نیست بخش خصوصی را جدی به بازی بگیرد چگونه قرار است اشتغال ایجاد کند؟
ای کاش در این میان نامزدهای انتخاباتی در دور بعدی مناظرات روی ارقام بدهی دولت‌‌ها در این سال‌ها توجه کنند که کسری از درآمدهای نفتی چه بر سر آنها آورده است و چگونه قرار است این عزیزان سکان به دست بگیرند و در این تند باد دشمنان این کشتی را سالم به ساحل برسانند.
این عزیزان از برنامه‌های خود برای پرداخت بدهی‌های دولت آینده بگویند که قطعاً به آنها به میراث خواهد رسید و این‌که چگونه قرار است مطالبات به حق بخش خصوصی را که در این سال‌ها دوشادوش دولت‌‌ها کار کرده‌اند را پرداخت کنند!
اگر هر کدام از این نامزدها بتوانند راهکارهای علمی و اجرایی برای این مشکل ارایه دهند، قطعاً رأی شهروندان را از آن خود خواهند کرد. البته وعده‌های رنگارنگ و طرح‌های پیش پا افتاده قطعاً نظر شهروندان را جلب نخواهد کرد.
بدهی دولت به بخش‌های مختلف، چیزی در حدود ۷۰۰ هزار میلیارد تومان است. وزارت امور اقتصاد و دارایی هم این بدهی را پذیرفته و ادعا دارد این مبلغ فقط برای دولت به معنای وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی نبوده و مربوط به مجموع مبالغ بدهی دولت و شرکت‌های دولتی براساس آخرین اطلاعات جمع‌آوری شده از طریق سامانه جدید مدیریت اطلاعات بدهی‌ها و مطالبات دولت تا آخر آذر ماه ۱۳۹۵ است که البته با حذف مبالغ فی‌مابین دولت و شرکت‌های دولتی، مبلغ بدهی‌ها کمی بیش از ۵۰۰هزار میلیارد تومان است.
حالا این گوی این میدان! نامزدهای انتخاباتی به جای آن‌که به تخریب هم بپردازند از تیم‌های مشاور خود بخواهند راهکارهایی برای پرداخت این بدهی ارایه دهند. راهکارهایی علمی و اجرایی که دولت آینده بتواند آن را اجرا کند.
حتی اگر نامزدهای انتخاباتی بتواند نصف یا ثلث این بدهی را واقعاً پرداخت کنند، مشکل رکود، بیکاری را به راحتی حل و فصل کرده‌اند. فقط بپردازند نه این‌که وعده به فردا بدهند و «چو فردا شود فکر فردا کنند».
به قولی به این نامزدهای محترم باید گفت «آب هست تیمم جایز نیست». حالا این گوی این میدان.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.