کاهش هزینه‌های بالای تولید، درخواست جامعه از دولت

کاهش هزینه‌های بالای تولید، درخواست جامعه از دولت

مجتبی قدیری

تولیدکنندگان کوچک و بزرگ، همه با مشکل هزینه‌های بالای تولید در کشور دست‌وپنجه نرم می‌کنند. حتی در بخش کشاورزی نیزهزینه‌ها بالاست و این بالا بودن هزینه، باعث شده تولید ما حتی در صورت داشتن کیفیت نتواند با رقبای خارجی خود رقابت کند و عدم رقابت، باعث واگذاری بازار‌ها شده است. تولیدکنندگان ایرانی نه تنها بازارهای بین‌المللی و خارجی که حتی بازارهای داخلی را نیز از دست داده‌اند. در پی از دست دادن بازار، به‌طور اتوماتیک چرخه تولید نیز در کشور متوقف شده است.

از دست دادن بازار‌ها  همچنین باعث شده تولیدات کم‌کیفیت و بی‌کیفیت چینی جای تولیدات ایرانی را بگیرد و کلام «ایرانی کالای ایرانی بخر»، فقط در حد یک شعار باقی بماند. قیمت پایین کالاهای وارداتی چینی در حالی که می‌دانیم و معتقدیم کیفیت ندارد بازار کشور را تسخیر کرده و بسیاری از رقبا را شکست داده است.

به راستی کاهش هزینه‌های تولید در یک واحد تولیدی بر عهده کیست؟ مدیر مجموعه یا دستگاه‌های مرتبط با تولید که بخشی از بدنه دولت هستند؟

قطعاً مدیر هر واحد تولید به دنبال کاهش هزینه‌های تولید است، چرا که این امر رقابت‌پذیری را افزایش می‌دهد و سهم بیش‌تری از بازار را نصیب تولید‌کننده می‌کند که این سهم بیش‌تر افزایش سودآوری است. اما مدیران واحدهای تولیدکننده بر این باورند، نمی‌توان به سادگی از کم کردن هزینه‌ها در واحدهای تولید صحبت کرد؛ چراکه نمی‌شود گفت هزینه آب، برق، گاز، بیمه نیروی کار، تأمین مواد اولیه، پرداخت مالیات و… را کم کرد. اینها و هزینه‌های جاری در هر واحد تولیدی است که هر مدیر تولیدی ناگزیر به پرداخت آن است. با این‌همه، بیش‌ترین هزینه‌ای که تولیدکنندگان متحمل می‌شوند در تأمین مواد اولیه است که تعرفه وارداتی بالایی دارد.

اما دستگاه‌های دولتی در این میان برای پایین آمدن هزینه‌های تولید چه می‌کنند؟ می‌توان گفت دستگاه‌های دولتی سال‌هاست که طرحی در این خصوص ارایه نداده‌اند و هر از گاهی برخی مسؤولان دولتی در سمینار‌ها و همایش‌ها در این خصوص فقط وعده داده‌اند. وعده‌هایی که هیچ‌گاه عملی نشده است.

این‌که بقای واحدهای تولید در دو عامل کاهش هزینه و رقابت‌پذیری نهفته است، واقعیتی است که همگان می‌دانند پس تا دیر نشده باید مدل کاهش هزینه را برای واحد تولیدی طراحی کنیم. لذا یکی از مهم‌ترین کارهای منتخب مردم برای سکان ریاست جمهوری باید همین موضوع باشد و این‌که وزارتخانه‌های عریض‌ و طویل دولتی را برای این امر بسیج نماید تا سیاست‌گذاری نمایند‌ و این سیاست‌ها را اجرا کنند.

باید یادآور شد اگر نتواند دولت هزینه‌های تولید را کاهش دهد، قطعاً نمی‌تواند مشکل تولید و بیکاری را حل‌ و فصل نماید و این به معنای شکست تمامی برنامه‌های اقتصادی و وعد‌‌ها داده شده انتخاباتی است. دولت می‌تواند با قطع یارانه دهک‌های بی‌نیاز، کاهش هزینه تولید را جبران نماید که سود آن هم به صاحبان سرمایه می‌رسد و هم اقشار ضعیف جامعه از آن منتفع می‌شوند.

کاهش هزینه‌های تولید برای دولت روحانی به معنای تولید و ایجاد اشتغال است. امری که می‌تواند بسیاری از مشکلات اقتصادی جامعه را مرتفع کند به شرطی که برای آن برنامه داشته باشد و اجرا نماید.