تعرفه رفتنی است؟

تعرفه رفتنی است؟

تجارت خارجی یک جاده دوطرفه است

 

گروه تجارت- مجتبی قدیری

توافقی در ارتباط با تبادل کالا بین ایران و ترکیه شکل گرفته که تولیدکنندگان ایرانی معتقدند بیش‌تر به ویژه در بخش‌هایی چون نساجی، چرم ‌و کفش به نفع ترکیه است و به رقابت ناسالم دامن‌زده و فرصت را از تولیدکنندگان ایرانی می‌گیرد. محمد‌لاهوتی، رییس کنفدراسیون صادرات ایران دیدگاه‌های خود در این خصوص را بیان کرد.

در حالی‌که ترک‌‌ها اگر از ایران گاز وارد کنند، آن را جزو تمام وارداتشان در نظر می‌گیرند اما در ایران صادرات نفتی و غیرنفتی تفکیک شده در نتیجه با وجود صادرات گاز ایران به ترکیه تراز تجاری در صادرات غیرنفتی به نفع ایران نیست.

اکنون سؤال این است که با وجود ضعف صنایع ایران به ویژه در زمینه پوشاک به دلیل مشکلات ناشی از تحریم و… چرا تعرفه ترجیحی با صادرکننده پوشاک به اروپا و کشورمان برقرار می‌شود؟

نمی‌توان طرف مقابل را به واردات یا صادرات محصولی خاص وادار کرد

جاده تجارت خارجی یک جاده دوطرفه است. نمی‌توان طرف مقابل را به واردات یا صادرات محصولی خاص وادار کرد. این‌که مدیران در سطح کلان چه تصمیمی درباره تعرفه‌های تجاری می‌گیرند بخشی از نگرانی تولیدکنندگان است. متأسفانه مشکلات ساختاری در تولید ایران و سیاست‌گذاری‌های دولت باعث شده حفظ دیوار تعرفه در اولویت قرار بگیرد.

زیان همه از ر‌ها شدن فنر ارزی

طی ۵ سال گذشته دولت نرخ ارز را علی‌رغم تورمی که وجود داشت، ثابت نگه داشت و ر‌ها شدن این فنر همه را متضرر کرد.

نگاهی به شرایط نا‌برابر تجار ایران و ترکیه

نرخ تسهیلات بانکی در ایران بیش از ۲۰ درصد است، درحالی‌که دیگر کشور‌ها از جمله ترک‌ها ۳ درصد سود تسهیلات بانکی پرداخت می‌کنند.

در ایران با تورم ۹ درصد زندگی می‌کنیم در حالی‌که تورم در دیگر کشور‌ها زیر ۴ درصد است.

امسال حقوق و دستمزد‌ها ۲۰ درصد افزایش یافته در حالی‌که تورم ۱۰ درصد است و این حتماً تأثیرش را در قیمت تمام شده کالا نشان خواهد داد.

سوبسید حامل‌های انرژی برداشته شده اما یارانه تولید داده نمی‌شود. این موارد خارج از حدود و ثغور بخش خصوصی است و باعث شده صنایع ایران رقابتی نباشد.

اما و اگرهای پیوستن به سازمان تجارت جهانی

به همین دلیل برخی دولتمردان معتقدند که ایران باید از پیوستن به سازمان تجارت جهانی اجتناب کند. البته نظر من مخالف است چرا که با وجود غیررقابتی بودن صنایع در شرایط فعلی، مدت زمان انتظار برای الحاق به این سازمان فرصت خوبی برای بازنگری در سیاست‌ها و کمک به رقابتی شدن صنایع است. مهلتی که با انصراف همیشگی از الحاق به WTO از ترس غیررقابتی بودن صنایع داخلی برای همیشه به فراموشی سپرده می‌شود.