ضرورت تشکیل اتاق فکر برای وزارت نفت

وقتی کمیسیون انرژی به جاده خاکی می‌زند! ضرورت تشکیل اتاق فکر برای وزارت نفت سعید ساویز، کارشناس انرژی مجلس‌شورای‌اسلامی اصلی‌‌ترین رکن تعیین خطی مشی و سرنوشت اقتصاد ملی، یکی از ابزارهای نیل به سیاست‌گذاری کمیسیون‌های تخصصی محسوب می‌شود. براساس ماده ۲۹ آیین‌نامه داخلی مجلس، کمیسیون‏هاى تخصصى با محدوده وظایف مشخص در حال فعالیت هستند. یکی […]

وقتی کمیسیون انرژی به جاده خاکی می‌زند!

ضرورت تشکیل اتاق فکر برای وزارت نفت

سعید ساویز، کارشناس انرژی مجلس‌شورای‌اسلامی اصلی‌‌ترین رکن تعیین خطی مشی و سرنوشت اقتصاد ملی، یکی از ابزارهای نیل به سیاست‌گذاری کمیسیون‌های تخصصی محسوب می‌شود.

براساس ماده ۲۹ آیین‌نامه داخلی مجلس، کمیسیون‏هاى تخصصى با محدوده وظایف مشخص در حال فعالیت هستند. یکی از مهم‌ترین و حساس‌‌ترین کمیسیون‌های تخصصی مجلس، کمیسیون انرژی است که وظایف محوله در حوزه نفت، گاز، آب و در یک کلام انرژی را انجام می‌دهند، تا برای بهبود عملکرد و تسهیل در امور، طرح‌ها و لوایح پیشنهادی را زیر ذره‌بین قرار دهند.

درحالی‌که بر مبنای ماده ۳۳ آیین‌نامه هر یک از کمیسیون‏هاى تخصصى مجلس با رویکردهای مشخص تشکیل می‌شوند، در محدوده تخصصى خود داراى وظایف و اختیاراتى هستند. تعیین خط‌مشی از طریق تصویب قوانین و همچنین نظارت بر چگونگی تخصیص و مصرف بودجه از وظایف مجلس است که با استفاده از تخصص کمیسیون‌ها به انجام می‌رسد.

این روز‌ها کشور لحظات حساس و سرنوشت‌سازی را در زمینه نفت و گاز می‌گذراند، فشار آمریکا روز به روز بیش‌تر می‌شود و صنعت نفت ایران که به خودی خود از فرسودگی زیرساخت‌های تولید و همچنین از دست رفتن انگیزه نیروی انسانی رنج می‌برد با مشکلات صد چندانی روبه‌رو خواهد شد.

در چنین شرایطی انتظار می‌رود که کمیسیون انرژی مجلس در چارچوب اختیارات و وظایف قانونی خود اتاق فکری برای وزارت نفت جهت انتخاب راهبرد صحیح برای خروج از بحران باشد.

هدف از نوشتن این یادداشت بیش از هر چیز مطرح کردن این سؤال در ذهن خوانندگان است که آیا عملکرد کمیسیون انرژی مجلس حداقل در ۴ دوره اخیر در راستای وظایف و اختیارات قانونی آن بوده است؟

از این رو به چند مورد از عملکرد کلان مجلس در موارد مختلف اشاره می‌شود تا چراغ راهی باشد برای قضاوتی بهتر؛

حفاری جزو مشاغل سخت نیست!  

این‌که حفاری به‌عنوان مشاغل سخت طبقه‌بندی نمی‌شود، جزو عجایب در ایران است. نیازی به برشمردن مصائب، آمار حوادث، خسارات و حتی مقایسه حفاری با هر شغل دیگری در لیست مشاغل سخت نیست، حال با این تفاسیر تاکنون چه اقداماتی از سوی کمیسیون انرژی برای احقاق حقوق بخش‌های عملیاتی در نفت صورت گرفته است؟

سهم ناچیز صنعت نفت از درآمد نفتی

سهم نفت از پول فروش نفت تنها ۱۴٫۵ درصد است. بار‌ها در مورد این موضوع و مصائب وزارت نفت و نیاز آن به ۱۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای حفظ تولید موجود مطالبی گفته و نوشته شده است. ۱۴٫۵‌درصد با چه مقیاس و معیاری و براساس چه فاکتورهایی تعیین شده است؟ اگر اشتباهی در تخصیص صورت گرفته است چه نهادی باید پیگیر اصلاح آن باشد؟ کمیسیون انرژی تاکنون در این باره چه اقدامی انجام داده است؟

– عدم ایستادگی در برابر خصولتی‌سازی

سرنوشت شرکت‌های خصولتی شده چه در نفت و چه در بخش‌های دیگر دولت همچون آینه‌ای پیش روی نمایندگان است، اما همچنان در مقابل این تومور بدخیم مقاومتی از سوی مجلسی‌ها دیده نمی‌شود، حتی این سازمان لیست جدیدی از قربانیان خود را معرفی کرده است!

تلاش مجلس برای کاهش پاداش بازنشستگی صندوق نفت

پاداش بازنشستگی نفتی‌ها از صندوق نفت که از بخشی از حقوق ماهیانه این بخش طی سالیان متمادی تغذیه می‌شود پرداخت می‌گردد. مجلس باید وزارت نفت را ملزم به ارایه خدمات بیش‌تر به پرسنل نفت از محل این صندوق کند و با وضع قانون اختیار این سرمایه هنگفت را از حیطه دولت به دست خردجمعی کارمندان وزارت نفت بسپارد.

به‌کارگیری نمایندگان مجلس در نفت  

از عجایب این روز‌ها جنگ رسانه‌ای و توئیت‌های آقای مدیر سابق نفت و نماینده فعلی با وزارت نفت است. نماینده‌ای اخیراً دست به افشاگری در خصوص به‌کارگیری نمایندگان مجلس و نمایندگان ادوار در نفت زده است! آیا کار نماینده افشاگری است؟ چرا آقای نماینده در راستای وضع قانونی برای وضع منع و یا محدودیت برای به‌کارگیری همکاران شریف خود دست به‌کار نمی‌شود؟ مگر نه این است که تخلفی صورت گرفته و یا کاری به غلط به انجام رسیده است؟ چرا کسی به استفاده مدیران در نفت از رانت برای کسب رأی در حوزه انتخابیه رسیدگی نمی‌کند؟

خواب خرگوشی و تغییر وضعیت قراردادهای بین‌المللی

مدت‌ها پیش که کشور ما تنها بیع متقابل را برای عرضه روی میز شرکت‌ها داشت، دنیا به سرعت از گونه‌های مختلف قرارداد‌ها گذشت و مرحله به مرحله کار را برای سرمایه‌گذار جذاب‌تر کرد. چه بسا قراردادهایی که امضا نشد و شرکت متقاضی در بخش مشترک در کشوری دیگر یک دوره ۲۰ ساله برد-برد را سپری کردند. آیا بررسی حال و هوای روز صنعت نفت در دنیا و به روز کردن شرایط و قوانین جهت تسهیل رقابت در بین‌الملل برای جذب سرمایه بیش‌تر کار کمیسیون تخصصی انرژی مجلس نیست؟