تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد، امری حیاتی و اساسی است. این صنعت به میزان زیادی به انرژی برای فرآیندهای تولیدی خود وابسته است و در صورت عدم تأمین انرژی، می‌تواند با مشکلات جدی مواجه شود. یکی از اثرات عدم تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد، کاهش تولید و فرآیندهای تولیدی است. به دلیل وابستگی این صنعت […]
تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد، امری حیاتی و اساسی است. این صنعت به میزان زیادی به انرژی برای فرآیندهای تولیدی خود وابسته است و در صورت عدم تأمین انرژی، می‌تواند با مشکلات جدی مواجه شود. یکی از اثرات عدم تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد، کاهش تولید و فرآیندهای تولیدی است. به دلیل وابستگی این صنعت به انرژی برای فرآیندهای تولیدی، در صورت عدم تأمین انرژی، تولید محصولات کاهش می‌یابد و در نتیجه خسارات اقتصادی قابل‌توجهی برای کارخانه‌ها و صنعت فولاد به وجود می‌آید. به گزارش ایراسین، این در حالی است که عمر میانگین خطوط ماشین‌آلات در کارخانه‌های فولادسازی در سطح جهان حدود پنج سال است، اما در ایران این میانگین به ۱۰ تا ۱۵ سال می‌رسد، خط تولید برخی کارخانه‌ها مستهلک شده و گاهی پیش می‌آید که یک قطعه بعد از پنج یا ۱۰ سال و حتی بیشتر تعویض و بازسازی نشده است و با عدم تأمین انرژی در مقاطعی از سال فرصت‌های تولید سوخت می‌شود و بر استهلاک قطعات افزوده می‌شود. بهرام سبحانی؛ رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد، گفت: «ما در تابستان محدودیت برق داریم و حدود سه ماه تابستان را کارخانجات فولادی محدودیت شدید مصرف برق دارند. در فصل سرما هم محدودیت گاز داریم و به محض سرد شدن هوا با مشکل روبه‌رو شده و ظرفیت‌شان کاهشی می‌شود. در نتیجه علی‌رغم اینکه در حال‌حاضر حدوداً ۴۶ میلیون تن ظرفیت ایجاد شده اما بیش از ۳۵ میلیون تن امکان بهره‌برداری نداریم.» وی با اشاره به اینکه مشکلات دیگری نیز سر راه تولید فولاد در کشور وجود دارد، کمبود برق و گاز را دو مسئله اصلی و محوری ارزیابی کرده و گفته «اگر محدودیت برق و گاز نداشتیم قطعاً تولید ما در سال گذشته بیش از ۴۰ میلیون تن بود.» سبحانی؛ بیان داشت: برای استفاده از ظرفیت‌‌ها وظیفه وزارت نیرو و وزارت نفت است تا بتوانند با افزایش تولید برق و گاز زمینه‌های استفاده صنعت فولاد از این ظرفیت را فراهم کنند. محمدکاظم صباغی‌هرندی؛ مدیر ارشد خدمات فنی و پشتیبانی فولادمبارکه، اظهار داشت: محدودیت‌های انرژی در کشور نه‌تنها کاهش نمی‌یابد، بلکه هر ساله بر میزان این محدودیت‌‌ها برای صنایع افزوده می‌شود و شاهد افزایش تعداد روزهای محدودیت‌دار انرژی و توقف تولید ناشی از این محدودیت‌‌ها هستیم. وی افزود: در این راستا شرکت‌های فولادی مغایر با فلسفه وجودی و مأموریت خود و صرفاً به منظور پایداری تولید ناچار به سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی شده‌اند تا از میزان این محدودیت‌‌ها بکاهند. این در حالیست که میزان سودآوری شرکت‌ها با توجه به صرف سرمایه در حوزه تأمین انرژی تحت تأثیر قرار می‌گیرد، ضمن اینکه شرکت‌هایی که امکان سرمایه‌گذاری در این حوزه را ندارند، ناچار به توقف خطوط تولید خود در زمان محدودیت‌های انرژی هستند.
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، گفت: تولید فولاد از ٣٠ میلیون تن به ۵۴ میلیون تن می‌رسد. به گزارش مناقصه‌مزایده، حجت‌الاسلام سیدجواد حسینی‌کیا؛ اظهار کرد: در حال‌حاضر ۳۰ میلیون تن تولید فولاد داریم که قرار است این میزان به ۵۴ میلیون تن برسد. وی با بیان اینکه استان کرمانشاه ۹هزار و ۸٠٠ […]
دیدگاه بسته شده است.