پیمانکاران و سازندگان نفتی همچنان درجا می‌زنند؟! سمیه مهدوی- از جمله اولویت‌های وزارت نفت به‌کارگیری حداکثری ظرفیت سازندگان و تجهیزات صنعت نفت است، امری که با نگاهی به آمار و ارقام ارائه‌شده از سوی کارشناسان و مسؤولان می‌توان نتیجه گرفت که میزان موفقیت این امر در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد. در شرایطی که […]
پیمانکاران و سازندگان نفتی همچنان درجا می‌زنند؟!
سمیه مهدوی- از جمله اولویت‌های وزارت نفت به‌کارگیری حداکثری ظرفیت سازندگان و تجهیزات صنعت نفت است، امری که با نگاهی به آمار و ارقام ارائه‌شده از سوی کارشناسان و مسؤولان می‌توان نتیجه گرفت که میزان موفقیت این امر در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد.
در شرایطی که ۷۰درصد از ظرفیت سازندگان داخلی تجهیزات صنعت نفت خالی مانده و عملاً تنها ۳۰درصد در بازار از ظرفیت این صنف استفاده می‌کنند؛ برداشتن موانع از سر راه سازندگان تجهیزات ضرورتی است که باید در وزارت نفت توجه ویژه‌ای به آن مبذول شود، تا در نهایت برنامه اساسی برای حل این معضل تدوین شود.
رییس کمیسیون انرژی و محیط‌زیست اتاق بازرگانی تهران پیش‌تر در گفت‌و‌گو با مناقصه‌مزایده بیان کرده بود: با توجه به رشد دانش فنی و تکنولوژی ضریبی که می‌توان در اختیار پروژه‌ها گذاشت، حداکثر در حدود ۷۰- ۷۵ درصد است که می‌توان امکان ساخت آن را در بازار داخلی فراهم کرد.
این درحالی است که باید فضای بیشتری به بخشخصوصی جهت عرض‌اندام داد ولی به گفته رضا پدیدار در ترکیب سبد مدیریت اقتصادی ۸۴ درصد از آن در دست دولت قرار دارد، بنابراین باید توانی ایجاد کرد تا بیشترین سهم مدیریت در اختیار بخشخصوصی قرار بگیرد. لذا می‌توان اینگونه برداشت کرد تا زمانی که سایه دولت در بخش‌های مدیریتی اقتصادی گسترده باشد، نمی‌توان انتظاری برای مهیا کردن فضا جهت حضور بخشخصوصی واقعی داشت.
چالش‌های بخشخصوصی ادامه دارد
حال وی پس از گذشت یک سال در اظهاراتی که به تازگی بیان کرده است همچنان از موضع قبلی خود سخن می‌گوید و این به معنای آن است که در ظرف این مدت چالش‌های بخشخصوصی همچنان برقرار است؛ نه میزان حاکمیتی بخشخصوصی در اقتصاد افزایش یافته است و نه از ظرفیت خالی ۷۰ درصدی سازندگان و پیمانکاران استفاده شده است.
رضا پدیدار در این خصوص به ایلنا، گفت: با خروج شرکت‌های خارجی از پروژه‌های نفت‌وگاز ایران، توجه دولت به بخشخصوصی داخلی بیشتر شده اما در بخش بالادستی نفت، حجم پروژه‌ها کاهش پیدا کرده است.
وی اضافه کرد: در بخش اکتشاف و تولید به دلیل ناهمواری‌های اقتصادی، طرح‌های توسعه‌ای کاهش پیدا کرده و یا متوقف شده و به همین دلیل ظرفیت پیمانکاران خالی مانده است.
به گفته پدیدار، اکنون ۷۵ درصد ظرفیت پیمانکاران و حدود ۷۰ درصد ظرفیت سازندگان داخلی خالی است و این شرکت‌ها با کمتر از یک‌سوم از ظرفیت خود کار می‌کنند.
وی راه‌حل این مشکل را خروج دولت از بنگاه‌داری دانست و گفت: همچنین نهادهای حکومتی و بانک‌ها باید از مسیر بنگاه‌داری خارج شده و اجرای پروژه‌ها را در بخش‌های مختلف بالادستی، پایین‌دستی، میان‌دستی و سطح نگهداشت به بخشخصوصی واگذار کنند.
رییس کمیسیون انرژی و محیط‌زیست اتاق بازرگانی تهران به مزیت‌های فعالیت بخشخصوصی در صنایع نفت‌وگاز اشاره کرد و افزود: نخستین حُسن ورود بخشخصوصی این است که دولت می‌تواند بر عملکرد این شرکت‌ها نظارت داشته و بهترین کیفیت را برای کار انتخاب کند.
وی ادامه داد: نکته بعدی این است که با کنترل قیمت تمام‌شده می‌توان رقابت سالم بین بخشخصوصی به‌وجود آورد. زیرا بخشخصوصی همواره قیمت‌هایی پایین‌تر از بخش دولتی دارند و می‌توانند پروژه‌ها را با قیمت مناسب، زمان کمتر و کیفیت بالاتر تمام کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.