دایره محدود ایوانکوویچ همه تصمیم‌های برانکو درست نبود برانکو که سال موفقی را پشت سر گذاشت با تحلیل کارهای خودش متوجه ۳ اشتباه می‌شود که سرعت حرکت پرسپولیس را کند کردند. به گزارش مهر، در مدح برانکو ایوانکوویچ مطلب زیاد نوشته‌ایم به هر حال کارنامه برانکو مشخص می‌کند که او مربی موفقی بوده و هست […]
دایره محدود ایوانکوویچ
همه تصمیم‌های برانکو درست نبود
برانکو که سال موفقی را پشت سر گذاشت با تحلیل کارهای خودش متوجه ۳ اشتباه می‌شود که سرعت حرکت پرسپولیس را کند کردند.
به گزارش مهر، در مدح برانکو ایوانکوویچ مطلب زیاد نوشته‌ایم به هر حال کارنامه برانکو مشخص می‌کند که او مربی موفقی بوده و هست کما این‌که همین امروز هم تیم او در صدر جدول رده‌بندی لیگ برتر است اما برانکو ضعف‌هایی دارد و اشتباهاتی هم داشته که حالا خودش می‌تواند آنها را بیابد و بر طرف کند:
انعطاف‌پذیری برانکو
اول: مسلماً انعطاف‌پذیری برانکو جز محاسن مربیان بزرگ محسوب نمی‌شود. در واقع همه مربیان بزرگ قاطعیت بالایی دارند و به دلیل این قاطعیت تیمشان کم‌تر دچار چالش و کشمکش و بحران و دعوا و درگیری و البته نافرمانی می‌شود.
برانکو اما نرم رفتار کرد، امسال او دو بازیکن اوکرایی را پذیرفت که اصلاً به‌کارش نیامدند، درمورد رضاییان و طارمی هم در حالی که پس از سفر به ترکیه تأکید کرده بود آنها جایی در ترکیب تیمش ندارند و باز در حالی که جانشین‌هایی برای این دو گرفته بود و به اردو هم رفته بود اما کوتاه آمد و هنوز هم بابت آن کوتاه آمدن و بالانس نبودن تیمش که در برخی پست‌ها کلی بازیکن دارد و در برخی پست‌ها کمبود بازیکن دارد، زجر می‌کشد.
این بازگشت موجب کج شدن ساختار پرسپولیسی شد که در راست ۳ بازیکن داشت و در چپ یکی! در دفاع وسط هم ذخیره نداشت ضمن این‌که ساسان‌انصاری را به اوج آمادگی رسانده بود و مجبور شد با بازگشت طارمی او را از دست بدهد در حالی که ساسان همین امروز با وجود آن‌که در فولاد بازی می‌کند، درصدر جدول گلزنان است و در بهترین روزهای فوتبال خودش.
درگیری با کی روش به سود برانکو و شاید به ضرر پرسپولیس
دوم: درگیری برانکو با کی روش دو وجهه مخالف هم داشت، برانکو را از همیشه به تیم ملی نزدیک‌تر کرد و سایه او را با توجه به حمایت پرسپولیسی‌ها دقیقاً روی نیمکت انداخت اما برای پرسپولیس اصلاً خوب نبود. پرسپولیسی‌ها از برانکو دفاع کردند چون مربی تیمشان بود اما این کار مسؤولان را به این فکر انداخت که برانکو چقدر حمایت مردمی دارد و اگر به دلیل گرانی یا غیرقابل انعطاف بودن کی روش بخواهند او را جانشین کارلوس کنند، این حمایت مردمی به‌کارشان می‌آید.
برای پرسپولیس اما بد بود، حاشیه‌ها و اختلاف‌ها در تیم به اوج رسید و همه چیز تحت‌تأثیر قرار گرفت. دعواها، دلخوری‌ها و… تحت‌تأثیر این دعوا در پرسپولیس اختلاف ایجاد کرد و بین برخی بازیکنان تردید ایجاد کرد و ذهن برانکو را هم مغشوش کرد.
تمرکزی که برانکو لازم داشت حالا با او نیست و به این ترتیب برانکو با نزدیک شدن به نیمکت اتمی تیم ملی سود برد اما پرسپولیس ضرر کرد. این موضوع کاملاً شخصی به نظر می‌رسد و در راستای منافع تیمی نمی‌توان آن را طبقه‌بندی کرد. البته از نظر فنی شاید بودن بازیکنان در اردوی ۱۰ روزه می‌توانست به پرسپولیس کمک کند اما این تیم به قدر کافی کنار هم بود و بازیکنانی هم که به تیم ملی می‌رفتند زیر نظر کارلوس کی روش تمرین می‌کردند و نتیجه این تمرینات صدارت پرسپولیس در لیگ برتر بود و ضرر آنچنانی نداشت. همین حالا که رضاییان و علیپور با برانکو و یک دیگر درگیر شده‌اند شاید دلیلش مدت‌ها در اردوی پرسپولیس بودن باشد و خستگی بازیکنان در سفر. به هر حال اگر هم نفع فنی داشت به نظر می‌رسد ضرر آن دعوا بیش‌تر بود.
دایره محدود
سوم: برانکو از قدیم‌الایام عادت داشت خیلی سخت به ترکیب تیمش دست بزند، این کار سرعت هماهنگ شدن تیم را بالا برد اما جانشین‌های خوبی نساخت. در واقع او ۱۱ بازیکن خوب دارد اما روی نیمکت جوان آماده و هماهنگ و میدان دیده با تیم ندارد و همین موضوع را شاید امروز و باید به عنوان نقطه ضعف بررسی کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.