رئال-اتلتیکو؛ سوپرجام تمام اسپانیایی اروپا اولین دربی به معنای واقعی در تاریخ سوپر جام اروپا، صحنه نبرد دو تیم مادریدی برای بالای سر بردن یک جام نمادین است؛ جامی که به مادریدی‌‌ها اجازه تصاحب عنوان «پرقدرت‌‌ترین شهر فوتبالی اروپا» را می‌دهد. به گزارش سایت نود، پیش از این سابقه نداشت دو تیم از یک شهر […]
رئال-اتلتیکو؛ سوپرجام تمام اسپانیایی اروپا
اولین دربی به معنای واقعی در تاریخ سوپر جام اروپا، صحنه نبرد دو تیم مادریدی برای بالای سر بردن یک جام نمادین است؛ جامی که به مادریدی‌‌ها اجازه تصاحب عنوان «پرقدرت‌‌ترین شهر فوتبالی اروپا» را می‌دهد.
به گزارش سایت نود، پیش از این سابقه نداشت دو تیم از یک شهر دو جام معتبر اروپایی را تصاحب کنند و سوپرجام بین آنها برگزار شود اما وقتی رئال‌مادرید و اتلتیکو چهارشنبه به مصاف هم بروند، این اتفاق بدیع رخ خواهد داد و تفاخر مادریدی‌‌ها به شهرشان افزون و افزون‌تر می‌شود؛ شهری که بیش از فوتبال، تب‌زده سیاست است و به نوعی می‌توان فوتبال را تابعی از سیاست پایتخت اسپانیا دانست.
درهم آمیختگی سیاست و فوتبال
فوتبال در اسپانیا و به‌طور خاص مادرید با سیاست در هم آمیخته و حتی اگر توهم هم باشد، به شکل غیرقابل درکی، قدرت سیاسی در قدرت‌نمایی فوتبالی تأثیر گذاشته است. مثلاً در دوران معاصر وقتی آزنال، هوادار سرسخت رئال‌مادرید نخست وزیر اسپانیا بود، رئال‌مادرید در عرض ۶ سال، ۳ بار قهرمان اروپا شد و وقتی او جایش را به زاپاترو کاتالونیایی داد، دوره طلایی رایکارد و بارسلونا از راه رسید و آنها امپراطور لیگ و اروپا شدند! در مورد رئال و اتلتیکو قصه متفاوتی وجود دارد. رئال، تیم محبوب دربار اسپانیا در روزهای زمامداری راست‌های نزدیک به دربار بیش‌تر از دوران بقیه نخست‌وزیر‌ها افتخارآفرینی کرده و اتلتیکومادرید، تیم محبوب محله‌های فقیرنشین مادرید هم برخلاف مانفیست چپی خودش در روزهای قدرت‌نمایی راست‌‌ها عمده افتخاراتش را به دست آورده است.
مقایسه افتخارات در روزهای زمامداری نخست‌وزیرهای محبوب
در دوران دیکتاتوری ژنرال‌فرانکو که عنوانی به نام نخست‌وزیری وجود نداشت و رییس دولت، نخست وزیر هم بود، علاوه بر رئال، اتلتیکو هم در اوج قرار داشت و جالب این‌که ۷ قهرمانی از ۱۰ عنوان قهرمانی اتلتیکو در لیگ طی دوران ۳۶سال و ۲۵۲روزه زمامداری فرانکو شکل گرفت. دوره دوم قدرت‌نمایی اتلتیکو هم در سال‌های اخیر و روزهای نخست‌وزیر راخوی، مرد سیاسی حزب محافظه‌کار اسپانیا به وجود آمد؛ جایی که تیم تنها ناکامی رئال و بارسلونا در تصاحب لیگ از سال ۲۰۰۴ تا به حال را رقم زد. جالب این‌که دو فینال لیگ قهرمانان بین رئال و اتلتیکو در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ در دوران صدارت راخوی راستگرا شکل گرفت.
رئال و موفقیت صددرصدی با راستگراها
در سوی مقابل، رئال‌مادرید، تیم محبوب راستگراها بیش‌تر موفقیت‌هایش را در دوران قدرت‌نمایی راستگراها در عرصه سیاست به دست آورده است. این تیم در دوران دیکتاتوری تقریباً ۴ دهه‌ای فرانکو، ۱۳ قهرمانی از مجموع ۳۳ قهرمانی خودش را به دست آورد. به اینها ۶ قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا را هم اضافه کنید. در جریان قدرت‌گیری سایر راستگراها هم سهم رئال از جام، زیاد بود. ۳ قهرمانی اروپا در عرض ۶ سال، دستاورد رئال‌مادرید در دوران نخست‌وزیری یکی از طرفداران سرسختش، آزنار بود. آنچه طلایی‌‌ترین دوره تاریخ معاصر رئال نامیده می‌شود، نتیجه دوران نخست‌وزیری «راخوی» راستگرا بود و دقیقا ۶ روز بعد از قهرمانی رئال در فصل گذشته، آقای نخست‌وزیر به جرم فساد مجبور به ترک صندلی‌اش شد و حالا یک سوسیالیست به نام «پدرو سانچس» نهمین نخست‌وزیر دوران پس از دیکتاتوری فرانکوست. آیا این یک نشانه برای زوال امپراطوری دو مادریدی است یا برخلاف یک قانون نانوشته تاریخی، اقتدار دو تیم پایتخت اسپانیا در دوران قدرت‌نمایی چپ‌‌ها هم ادامه پیدا خواهد کرد؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.