قربانیان مظلوم تخریب محیط‌زیست لاله تالابی به قصه‌ها نپیوندد یک فعال محیط‌زیست گیاهان را مظلوم‌‌‌‌‌ترین قربانیان محیط‌زیست دانست و گفت: با از بین رفتن کلونی طبیعی لاله تالابی باید در تالاب انزلی فانوس به دست دنبال تک بوته‌های آن بگردیم. یک فعال محیط‌زیست در گفت‌و‌گو با مهر گفت: متأسفانه در یغمای داشته‌های محیط‌زیستی، گیاهان مظلوم‌‌‌‌‌ترین […]
قربانیان مظلوم تخریب محیط‌زیست
لاله تالابی به قصه‌ها نپیوندد
یک فعال محیط‌زیست گیاهان را مظلوم‌‌‌‌‌ترین قربانیان محیط‌زیست دانست و گفت: با از بین رفتن کلونی طبیعی لاله تالابی باید در تالاب انزلی فانوس به دست دنبال تک بوته‌های آن بگردیم.
یک فعال محیط‌زیست در گفت‌و‌گو با مهر گفت: متأسفانه در یغمای داشته‌های محیط‌زیستی، گیاهان مظلوم‌‌‌‌‌ترین هستند شاید چون نه جثه چشمگیری دارند، نه توان سروصدایی که جلب توجه کند. آسیب هم که می‌بینند نه خونی جاری می‌شود و نه لاشه‌ای که شاید بویش وجدانی را بیدار کند اما شک نیست گیاه که نباشد سر سلسله زنجیر حیات می‌گسلد.
لیلا مسروری افزود: تالاب انزلی به رغم تمام زخم‌های عمیق پیکرش هنوز مشهور‌‌‌‌ترین و به جهت بازدید و تفرج از جمله در دسترس‌‌‌‌‌ترین تالاب‌های ایران است اما یکی از بارز‌‌‌‌ترین داشته‌های این تالاب که وجه مشخصه ممتاز و چشم‌نواز این تالاب است، لاله‌های تالابی صورتی رنگ آن است.
وی ادامه داد: کلونی‌های طبیعی لاله تالابی در پناهگاه حیات وحش سرخانکل و نیز لکه‌هایی در حوالی منطقه آبکنار دیده می‌شوند. کلونی‌هایی که سال به سال رنجورتر می‌شوند و از عوامل رنجور شدن نه فقط مشکلات عدیده تالاب، که گیر افتادن لاله‌های تالابی در باتلاق اندیشه‌های منفعت‌طلب و چشمان بی‌تفاوت مسؤولان است.
این فعال محیط‌زیست توضیح داد: در ده سال اخیر همزمان با شکوفایی این گیاه زیبا عده‌ای سودجو به گمان یافت‌های مفت و در دسترس، گرزهای حاوی بذر این گیاه را کنده و به اسم «سله باقلا» یا «پسته دریایی» می‌فروشند. در سایه بی‌توجهی ابواب جمعی محیط‌زیست و منابع طبیعی در سال‌های اخیر، بغل‌بغل این گل‌های زیبا و بذر آن چیده شده سر از برخی گلفروشی‌‌‌‌‌ها درمی‌آورد تا به قیمتی گزاف به‌عنوان گل نایاب و کمیاب فروخته شود و صدالبته درمورد منبع تهیه این گل، پنهان‌کاری می‌کنند!
مسروری تصریح کرد: اگر روزگاری تعدادی از این بذر‌‌‌‌ها در کنار معدودی اسکله قایق سواری تالاب، عرضه می‌شد این روز‌‌‌‌ها و به مثابه شهری بی‌کلانتر، بذری که ضامن بقا ی کلونی و خوراک پرندگان تالاب است، علاوه بر داخل شهر، در طبق‌های بزرگ و حتی با وانت، در مسیر رشت-رضوانشهر عرضه می‌شود. جالب این‌که حداقل منطقه سرخانکل جز مناطق ۴گانه و تولیت آن با محیط‌زیست است! یعنی آن بهانه باستانی مشخص نبودن مدیریت وجود ندارد.
وی تأکید کرد: می‌دانیم به موجب ماده ۱۱ آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست، قطع اشجار، بوته‌کنی، خارزنی و زغال‌گیری تجاوز و تخریب محیط‌زیست و هر عملی که موجب از بین رفتن رستنی‌‌‌‌‌ها و تغییر اکوسیستم شود در پناهگاه‌های حیات‌وحش و مناطق حفاظت شده که اراضی آن متعلق به دولت باشد بدون اجازه، ممنوع است. در عین حال ماده دوم و سوم قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع نیز با توجه به این‌که می‌توان رویشگاه لاله تالابی را بیشه طبیعی تلقی کرد، به نوعی منابع طبیعی را ملزم به حفاظت و حراست رویشگاه این گیاه در محدوده‌های پراکنده لاله تالابی خارج از مناطق تحت مدیریت محیط‌زیست، می‌کند.
این فعال محیط‌زیست گفت: انتظار می‌رود دست‌کم وقتی کنار خیابان و معابر شهر بذر این گیاه عرضه می‌شود مأموران سد معبر شهرداری که لاله تالابی را برند خود قرارداده‌اند، نسبت به جمع‌آوری آن اقدام کنند.
مسروری هشدار داد: حتی امروز هم برای فریادرسی دیر شده است و اگر همین گونه پیش بروند با از بین رفتن کلونی طبیعی لاله تالابی باید در تالاب انزلی فانوس به دست به‌دنبال تک بوته‌های آن بگردیم و تازه به فکر بیفتیم که بسان سوسن چلچراغ دورش حریم و حصار بکشیم و احیاناً به دنبال تکثیر مصنوعی برویم!
وی در پایان با بیان این که شرط خردورزی علاج واقعه قبل از وقوع است گفت: اینک در حالی که آنچه نباید، رخ می‌دهد، دست کم پیش از آن‌که کلونی طبیعی این گیاه ارزشمند برای همیشه همچون سوف حاجی طرخان تالاب انزلی و آب زلال تالاب و عمق ۱۰ متری آن، به خاطره و قصه تبدیل شود به داد آن برسیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.