ماریتیغال، مؤثر در درمان بیماری‌های کلیوی ماریتیغال گیاهی است یک‌ساله یا دوساله بومی جنوب اروپا و احتمالاً سواحل جنوبی انگلستان که در قرن ۱۶ میلادی گیاهی پرطرفدار در تهیه غذا بوده و تقریباً تمام اندام‌ها در تهیه غذا استفاده می‌شد. خواص دارویی – از ماریتیغال برای درمان بیماری‌های کبدی (یرقان، هپاتیت و ناراحتی‌های دیگر) و […]
ماریتیغال، مؤثر در درمان بیماری‌های کلیوی
ماریتیغال گیاهی است یک‌ساله یا دوساله بومی جنوب اروپا و احتمالاً سواحل جنوبی انگلستان که در قرن ۱۶ میلادی گیاهی پرطرفدار در تهیه غذا بوده و تقریباً تمام اندام‌ها در تهیه غذا استفاده می‌شد.
خواص دارویی
– از ماریتیغال برای درمان بیماری‌های کبدی (یرقان، هپاتیت و ناراحتی‌های دیگر) و بیماری کیسه صفرا استفاده می‌شود، گفته می‌شود این گیاه می‌تواند از کبد در برابر سموم محافظت کند.
– مطالعات اخیر اثربخشی عصاره این گیاه را بر روی سلول‌های سرطان کبد در شرایط درون شیشه ای(in vitro) نشان می‌دهد
– عصاره ماریتیغال خاصیت ضدقارچی داشته و از رشد قارچ‌های dermatophyte که باعث ایجاد مشکلات پوستی مانند عفونت‌ها می‌شود جلوگیری می‌کند.
– یک مطالعه اولیه نشان داد که تأثیرگذاری عصاره ماریتیغال در درمان بیماری obsessive-compulsive (اختلالی روحی همراه با ترس، نگرانی، اضطراب و…) به اندازه فلوکستین (داروی مورد استفاده در درمان بیماری‌های روحی) است.
– در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ نشان داده شد که عصاره ماریتیغال می‌تواند رشد ویروس هپاتیت C را متوقف کند. در مطالعه‌ای همچنین نشان داده شده است که عصاره ماریتیغال بازدارنده رشد تومور‌ها بوده و می‌تواند باعث تحریک رشد و تکثیر لنوفیست‌ها شود.
– در مطالعه‌ای نشان داده شد که استفاده از عصاره این گیاه می‌تواند اثر بخشی شیمی درمانی و همچنین عوارض ناشی از آن مانند سمیت کبد و… را کاهش دهد.
– در سال ۲۰۱۰ مطالعه‌ای در مجله Cancer عنوان داشت که مصرف عصاره ماریتیغال در ۵۰ کودک باعث کاهش آسیب وارده به کبد در نتیجه شیمی درمانی شد.
– در بررسی دیگری خاصیت آنتی‌اکسیدانتی و جلوگیری از پراکسیده شدن چربی‌ها توسط این گیاه به اثبات رسیده است. در همین مطالعه آورده شده است که عصاره ماریتیغال می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را کاهش و تولید پروتیین‌های کبدی را افزایش دهد. خاصیت ضداکسیدان آن چندین بار از ویتامین E بیشتر است
– در مطالعه‌ای دیگر تأثیر عصاره این گیاه بر روی دیابت مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد در صورت استفاده از عصاره این گیاه میزان کلسترول کل، LDL، تری گلیسیرید، هموگلوبین گلیکوزیدی(glycosylated hemoglobin یا HbA1c) و قند خون در هنگام ناشتا (FST) به صورت معنی‌داری کاهش می‌یابد. در این مطالعه نتیجه گرفته شد که مصرف سیلی مارین به مدت ۴ ماه می‌تواند اثرات مثبتی بر درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد. همچنین، این گیاه اثرات با ارزشی در پیشگیری و درمان عوارض درازمدت دیابت نظیر نارسایی کلیوی و اختلالات سلول‌های عصبی دارد.
هشدار
میوه ماریتیغال بی‌خطر محسوب می‌شود و طبق نظر کمیسیون E آلمان مصرف آن مجاز است. با این حال در برخی بیماران اثر ملینی خفیف گزارش شده است. همچنین ممکن است برخی افراد به این گیاه حساسیت نشان دهند. توصیه می‌شود افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی آلرژی دارند از مصرف این گیاه نیز پرهیز نمایند. با وجود این، به علت وجود نیترات پتاسیم در این گیاه، مصرف آن می‌تواند باعث مسمومیت گاو‌ها و گوسفندان شود.
تداخلات دارویی
در مبتلایان به سیروز مصرف همزمان آن با آسپرین ممکن است موجب افزایش متابولیسم آسپرین شود.
مصرف همزمان میوه ماریتیغال و فرآورده‌های آن با داروهای حاوی الکل ممکن است منجر به بروز واکنش شبه دی سولفیرام (Disulfiram) شود. دی سولفیرام برای کمک به درمان معتادان الکلی استفاده می‌شود و واکنش فوق به این معنی است که بیمار نمی‌تواند مصرف الکل را تحمل کند.
در صورت استفاده همزمان با داروهای ضد دیابت امکان افت شدید قند خون وجود دارد.
اثرات محافظت کبدی ماریتیغال می‌تواند سمیت کبدی داروهای بیهوشی عمومی را کاهش دهد. با این حال توصیه می‌شود ۳ هفته قبل از عمل جراحی این گیاه خورده نشود.
مصرف همزمان این گیاه با داروهایی که سبب اسهال می‌شوند، موجب تشدید این عارضه می‌شود.
منبع: سایت نارگیل
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.