مجله «تایم» در گزارشی به تلاشهای چندین شبکه انتقال تجهیزات اینترنت ماهوارهای «استارلینک» به داخل ایران پرداخته و تأکید کرده است که این تلاشها عمدتاً زیرزمینی و با سرمایهگذاری خصوصی انجام میشود که مجموعهای از عملیاتهای پیچیده در چندین قاره را در بر میگیرد. به گزارش سیتنا، مجله «تایم» در گزارشی به تلاشهای چندین شبکه […]
مجله «تایم» در گزارشی به تلاشهای چندین شبکه انتقال تجهیزات اینترنت ماهوارهای «استارلینک» به داخل ایران پرداخته و تأکید کرده است که این تلاشها عمدتاً زیرزمینی و با سرمایهگذاری خصوصی انجام میشود که مجموعهای از عملیاتهای پیچیده در چندین قاره را در بر میگیرد. به گزارش سیتنا، مجله «تایم» در گزارشی به تلاشهای چندین شبکه انتقال تجهیزات اینترنت ماهوارهای «استارلینک» به داخل ایران پرداخته و تأکید کرده است که این تلاشها عمدتاً زیرزمینی و با سرمایهگذاری خصوصی انجام میشود که مجموعهای از عملیاتهای پیچیده در چندین قاره را در بر میگیرد. فناوری استارلینک به این صورت کار میکند که چندین هزار ماهواره کوچک که در مدار پایینی زمین میچرخند، سیگنال اینترنت با پهنای باند زیاد را به زمین ارسال میکنند و دیش مخصوص استارلینک روی زمین این سیگنال را دریافت میکند و بدون استفاده از هرگونه سیمکشی یا توسل به سامانههای محلی، اینترنت ارایه میدهد. یکی از فعالان اینترنت به تایم میگوید این دیشها گران هستند. به گفته او هر دیش ۷۰۰ دلار است. پس پول ۱۰۰ دیش ۷۰۰ هزار دلار میشود. علاوه بر پول دیش، هزینه حملونقل آن از آمریکا به آن سوی اقیانوس اطلس و سپس قاچاق آن به درون مرزهای ایران هم هست، که هزینه کل را به حدود ۲۰۰ هزار دلار میرساند. یک کارآفرین ایرانی-آمریکایی که ۱۰۰ دیش استارلینک خریده و به ایران فرستاده، میگوید او و همکارانش دیشها را از جعبه اصلی درآوردند و در بستهبندیهای جدید قرار دادند تا مأموران مرزبانی ایران متوجه آنها نشوند. به گفته او، آنها از سه مسیر متفاوت دیشها را به ایران میفرستند. فعالان به تایم گفتهاند که آنها به مرور زمان به دنبال فرستادن تعداد بسیار بیشتری دیش به داخل ایران هستند. به گفته آنها، با حدود ۵۰۰۰ دیش میشود چتری ایجاد کرد تا ارتباط نسبی کاربران با اینترنت ماهوارهای استارلینک مهیا شود.
دیدگاه بسته شده است.