این روز‌ها خبر‌هایی مبنی بر ناپدید شدن دکل حفاری در محدود اهواز-هفتگل دست به دست می‌شود. اما سؤال اینجاست صاحب این دکل که ارزش آن بسیار بالاست کیست. در این میان برخی دکل حفاری گم شده را متعلق به بابک زنجانی می‌دانند. البته بیژن زنگنه؛ وزیر نفت، در حاشیه نشست هیئت دولت، اعلام کرد که […]
این روز‌ها خبر‌هایی مبنی بر ناپدید شدن دکل حفاری در محدود اهواز-هفتگل دست به دست می‌شود. اما سؤال اینجاست صاحب این دکل که ارزش آن بسیار بالاست کیست. در این میان برخی دکل حفاری گم شده را متعلق به بابک زنجانی می‌دانند. البته بیژن زنگنه؛ وزیر نفت، در حاشیه نشست هیئت دولت، اعلام کرد که این دکل متعلق به یک شرکت خصوصی است. اما داستان سرقت این دکل حفاری زمانی جالب‌تر می‌شود که این دکل در زمینی که متعلق به شرکت نفت بوده، واقع شده است. این همان نکته‌ای است که در توضیحات دادگستری خوزستان مشاهده می‌شود. براساس آنچه دادگستری خوزستان اعلام کرده، در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ قرارداد عملیات حفاری جهت حفاری چاه‌های شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب را به‌عهده داشته است. از آنجایی‌که مدیران این شرکت به دلیل پرونده‌هایی قضایی مربوط به گم شدن دکل حفاری در دوران زنگنه در ایران نبوده یا در زندان هستند، در نهایت برای جلوگیری از سرقت و حفاظت از این دکل دستور قضایی برای انتقال آن صادر و مقرر می‌شود که شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب با هماهنگی شرکت حفاری ایران، این دکل را به یکی از انبارهای شرکت نفت انتقال دهند. اما به نظر می‌رسد که این جابه‌جایی هم نتوانسته جلوی سارقان این دکل نفتی را بگیرد. هدایت خادمی؛ رئیس هیئت مدیره انجمن شرکت‌های حفاری نفت و گاز ایران، با بیان اینکه این دکل حفاری ۲۲۰۰ تن وزن و ارتفاعی بیش از ۱۴۶ فوت داشته، گفت: سرقت این دکل نفتی از حدود چهار الی پنج سال پیش شروع شده و بسیاری از فیلم‌هایی که این روز‌ها در حال نشر دادن است، مربوط به سال‌های گذشته بوده با این وجود به نظر می‌رسد که هیچ تلاشی از سوی مسئولین شرکت نفت برای حفظ این سرمایه با ارزشمند نشده است. خادمی؛ افزود: از بین رفتن دکل حفاری در شرایط تحریمی که حتی واردکردن قطعات کار سخت و دشواری است، بسیار تأسف‌بار است. مسئولین اعلام می‌کنند؛ این دکل متعلق به یک شرکت خصوصی بوده و این‌گونه سعی دارند تا کوتاهی‌های خود، در زمینه مراقبت از یک سرمایه ملی را توجیه کنند. این در حالی است که شرکت نفت می‌توانست از این امکانات در انجام پروژه‌های خود استفاده کرده و از آن محافظت می‌کرد. رئیس انجمن شرکت‌های حفاری نفت و گاز ایران، با اشاره به اینکه داستان گم شدن دکل نفتی این روز‌ها خیلی هم بی‌ارتباط به گم شدن دکل نفتی در دوران وزارت بیژن زنگنه نیست. برای بازگو کردن داستان سرقت دکل نفتی کمی پا را عقب‌تر می‌گذارد، می‌گوید: سال‌ها پیش عده‌ای که کارشان خرید و فروش تجهیزات دکل نفتی بود، در قالب شرکت‌هایی تحت عنوان سپنتا و هرتاش شروع به واسطه‌گری در زمینه خرید و فروش دکل‌های نفتی برای شرکت‌های مختلف کردند. وی اظهار داشت: در آن سال‌ها شرکت تأسیسات دریایی برای حفاری چاه‌های فاز۱۴ پارس‌جنوبی به دکل حفاری نیاز داشت اما با توجه به اعمال تحریم‌های شدید علیه کشور، خرید دکل حفاری بسیار سخت بود. به همین دلیل مذاکرات برای خرید دکل نفتی را از طریق شرکت‌های سپنتا و هرتاش پیش می‌برد. در نهایت این مذاکرات به نتیجه رسید و قرار شد که یک دکل حفاری رومانیایی که در خارج از ایران مشغول به‌کار بود به قیمت حدود ۸۰ میلیون دلار خریداری شود. به گفته وی، در آن سال‌ها ۱۷ میلیون دلار به‌عنوان پیش‌پرداخت شرکت صاحب این دکل پرداخت شد. البته پنج میلیون دلار هرینه اعمال برخی تغییرات و تعمیرات متناسب با خواست شرکت تأسیسات دریایی بود. به عبارت دیگر از حدود ۸۰ میلیون دلار قیمت این دکل حدود ۱۲ میلیون دلار آن پرداخت شده و قرار بود که برای تحویل مابقی آن نیز پرداخت شود. تعمیرات به اتمام رسید، اما خبری از پرداخت‌های بعدی برای گرفتن این دکل نفتی نبود. بررسی‌های بعدی نشان داد که رضا مصطفوی‌طباطبایی که یکی از دلال‌های سطح سوم دکل بود مابقی پول‌های این دکل را گرفته بود اما حاضر به واریز آن نشده بود. خادمی؛ ادامه داد: در نهایت این دکل نفتی هیچگاه وارد کشور نشد اما بیژن زنگنه؛ وزیر وقت نفت ایران، برای لاپوشانی این داستان اعلام کرد که یک دکل نفتی گم شده است. حال آنکه این دکل هیچگاه وارد ایران نشده بود. طباطبایی؛ از ایران فرار کرد اما برخی از افرادی که به نوعی در این اتفاق دخیل بودند، زندانی شدند. مدیران شرکت سپنتا و هرتاش از جمله افراد بازداشت شده بودند. بعد از بازداشت این افراد این دکل حفاری هم که متعلق به آن‌ها بود بی‌صاحب شد.
دیدگاه بسته شده است.