صنعت معدن نیازمند تحول فناورانه  

جانشین مدیرعامل فناپ زیرساخت در توسعه و فناوری، با بیان اینکه سهم صنایع‌معدنی کشور از تولید ناخالص داخلی یک‌درصد است، در حالی که میانگین جهانی پنج درصد است، گفت: جبران این کاستی‌ها نیازمند دگرگونی در ساختار با روندهای فناورانه روز هستیم. به گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از معدن۲۴، داور نظری؛ با بیان اینکه برای جبران […]

جانشین مدیرعامل فناپ زیرساخت در توسعه و فناوری، با بیان اینکه سهم صنایع‌معدنی کشور از تولید ناخالص داخلی یک‌درصد است، در حالی که میانگین جهانی پنج درصد است، گفت: جبران این کاستی‌ها نیازمند دگرگونی در ساختار با روندهای فناورانه روز هستیم. به گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از معدن۲۴، داور نظری؛ با بیان اینکه برای جبران این کاستی نیازمند یک دگرگونی در ساختار و مدل‌های کسب‌وکار و همگام شدن با روندهای فناورانه روز هستیم، تصریح کرد: فناوری‌های نوپدید، مدل‌های کسب‌وکاری در دنیا را دگرگون کرده است. این تحول بیش ‌از همه بر داده‌محوری استوار است. در این میان صنعت معدن در بهره‌گیری از این فناوری‌های تحول‌آفرین از صنایع دیگر عقب‌تر است. وی افزود: با وجود این، شرکت‌های پیشتاز معدنی در دنیا از هوش‌مصنوعی و تحلیل داده در بخش اکتشاف بهره می‌گیرند، در حالی‌که ما در ایران هنوز از نقشه‌ها و داده‌هایی ۵۰ سال پیش استفاده می‌کنیم که روس‌‌ها پیش از انقلاب از ذخایر معدنی ما تهیه‌ کرده بودند، درصورتی‌که ما می‌توانیم با روش سنجش از دور و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و پهپادی این داده‌ها را به‌روزرسانی کنیم. نظری؛ پیشنهاد کرد: شرکت‌های معدنی اگر در تحقیق و توسعه و فناوری‌های نوپدید سرمایه‌گذاری می‌کنند، سهم‌شان را اعلام کنند تا زمینه‌ای برای رقابت در این زمینه ایجاد بشود. ایمیدرو می‌تواند در این زمینه با مشوق‌هایی مثل ارائه تسهیلات و برخی معافیت‌‌ها نقش ایفا کند. وی ادامه داد: شما آیا می‌توانید حتی یک شرکت معدنی نام ‌ببرید که در فناوری سرمایه‌گذاری کرده باشد و به همان اندازه براساس قانون جهش تولید دانش‌بنیان از مالیاتش کم شده باشد؟! جانشین مدیرعامل فناپ زیرساخت در توسعه و فناوری، درباره نبود انگیزه توسعه فناورانه در بخش معدن ایران، ابراز داشت: مدیران ما تا زمانی‌که از انرژی ارزان در صنعت بهره‌مند هستند، دغدغه‌ افزایش بهره‌وری با راهکارهای فناورانه برای کاهش مصرف انرژی ندارند. اگر انرژی به قیمت جهانی به صنعت عرضه شود، مدیران به تکاپو می‌افتند که با کمک فناوری بتوانند بهره‌وری را بالا ببرند. وی افزود: در شرکت «پوسکو» کره‌جنوبی در خط تولید فرآوری کنستانتره اصلاً کسی را پیدا نمی‌کنید که از او سؤال بپرسید که مثلاً این دوربین چه کاری انجام می‌دهد، همه چیز اتوماتیک و رباتیک شده است، اما اینجا در ایران همچنان بخش مهمی از کار‌ها مبتنی بر نیروی انسانی است. ما فناوری را ر‌ها کرده‌ایم و همچنان متکی بر نیروی انسانی هستیم. مثلاً نرم‌افزار جامع برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) استفاده نمی‌‌شود و کار آن را نرم‌افزارهای غیریکپارچه و یا یک نیروی انسانی با نرم‌افزار اکسل انجام می‌دهد. کنترل کیفیت را بجای اینکه با بینایی ماشین و پردازش تصویر انجام بدهیم به عامل انسانی در خط تولید سپرده‌ایم. این برنامه‌ریزی در کشور ما نه در ایمیدرو وجود دارد، نه در مدیران کلان معادن ما، دلیلش هم همان اتکاء به منابع نفتی است. وی درباره جایگاه کشورهای منطقه در توسعه فناورانه معدنکاری، گفت: در زمینه بهره‌گیری از فناوری در معدنکاری، ترکیه و هند در این منطقه پیشتاز هستند، ترکیه از حفاری پیشرفته در معادن استفاده می‌کند و از لباس هوشمند برای کارگران با نگاه ایمنی و سلامت (HSE) بهره می‌گیرد. از پردازش تصویر و بینایی ماشین در زمینه کنترل کیفیت استفاده می‌کند، همچنین از حمل‌ونقل هوشمند در معدن برخوردار است. نظری؛ در ادامه با بیان اینکه بسیاری از نیروهای مستعدی که اکنون مهاجرت می‌کنند برای این است که ما ظرفیت کار برای آن‌ها ایجاد نکرده‌ایم، تصریح کرد: ایمیدرو نگاه حمایت‌گر خود را ندارد، مدیران به دلیل انرژی ارزان، انگیزه برای سرمایه‌گذاری در بهره‌گیری از فناوری ندارند. در نتیجه نیروی متخصص با کیفیت از دست می‌رود، همین الان فناپ زیرساخت در پارک فناوری پردیس ۳۰۰ دانش‌آموخته بهترین دانشگاه‌های کشور را دارد که پارسال ۱۹ تا از آن‌ها را به دلیل مهاجرت از دست داد. وی افزود: اگر ایمیدرو به‌عنوان مثال ۲۰۰معدن خصوصی و دولتی را ملزم کند که سه‌درصد از فروش خود را به تحقیق و توسعه و همکاری با شرکت‌های استارت‌آپ دانش‌بنیان اختصاص بدهند، کار شکل می‌گیرد و نیروهای جوان نخبه هم وارد چرخه می‌شوند. نظری؛ تأکید کرد: کشور عزیز ما ظرفیت و ذخایر بالای معدنی و نیروهای با استعداد انسانی دارد، و مدیران سیاست‌گذار هم مسائل حوزه معدن را بخوبی می‌دانند، اما یک حکمرانی تماشاگر در سازمان‌های تنظیم‌گر و سیاست‌گذار بوجود آمده است، که تلاشی در راستای بهبود نمی‌کند و برای حل مسائل اراده‌ای ندارد. باید قوانین و مقررات بالادستی در چارچوب حمایت از صنعت هوشمند اصلاح شود، برای جهش از وضعیت موجود به توسعه فناوری‌های تحول آفرین، سیاست‌های حمایتی از استارت‌آپ‌‌ها راه‌گشاست. وی در پایان به چالش مقاومت نیروی کار در برابر تحول دیجیتال اشاره کرد و گفت: بخشی از کارکنان سازمان‌های ما که با عادات و هنجارهای ذهنی گذشته کار می‌‌کنند برای آن‌ها راحت نیست که یکباره تغییر روش جدید را بپذیرند، این مقاومت در جهت‌گیری سازمان‌ها هم هست، برای این‌ها باید راهکار داشته باشیم.