محمدرضا عیوضی – میانمار همان سیاستی را در پیش گرفت که رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی به دنبال آن است؛ بی‌هویت کردن مسلمانان. دولت برمه به هر بهانه‌‌ای درصدد کشتار مسلمانان است. وقتی طالبان در افغانستان مجسمه‌های بودا را منفجر کرد، جواز حمله به مسلمانان برمهای، صادر شد! وقایع داخلی هم همیشه بهانه‌‌ای برای حمله به […]
محمدرضا عیوضی – میانمار همان سیاستی را در پیش گرفت که رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی به دنبال آن است؛ بی‌هویت کردن مسلمانان.
دولت برمه به هر بهانه‌‌ای درصدد کشتار مسلمانان است. وقتی طالبان در افغانستان مجسمه‌های بودا را منفجر کرد، جواز حمله به مسلمانان برمهای، صادر شد! وقایع داخلی هم همیشه بهانه‌‌ای برای حمله به مردم مسلمان بوده است. کشته شدن زنی بودایی به دست ۳ مرد مسلمان، آتش حملات جدید را شعله‌‌ور کرد.
نظامیان حاکم بر برمه به منظور پاک‌سازی قومی، قانون حفظ حقوق شهروندی را در کشور پیاده کردند. قانونی که مصداق عینی آپارتاید آفریقای‌جنوبی است.
آپارتاید یکی از صور وحشیانه تبعیض نژادی است که رژیم وابسته آفریقای‌جنوبی علیه سیاه‌پوستان و تیره‌پوستان و به نفع اقلیت سفیدپوست و نژادپرست این کشور (که عمدتاً از نسل مهاجران اروپایی بودند) اعمال می‌شد. براساس آپارتاید، نژاد‌های غیرسفید پوست از طرف حکومت مجبور می‌شدند که محل‌های زندگی، آموزش، تجمع و کار خود را از افراد سفیدپوست جدا کنند. غیرسفیدپوستان به عنوان نژادپست مورد تحقیر قرار می‌گرفتند و از حقوق سیاسی و مدنی محروم بودند و به لحاظ اقتصادی دستمزدهای کم‌تری نسبت به سفیدپوستان دریافت می‌کردند.
۸۹ درصد جمعیت ۶۰ میلیونی میانمار بودایی هستند و از طرفی بیش از ١١ درصد از جمعیت برمه عمدتاً مسلمانان منطقه آراگان محسوب می‌شوند. هدف دولت نظامی حاکم بر برمه، از سال ١٩٦٨ نادیده گرفتن جمعیت مسلمان ساکن در برمه به ویژه ایالت آراگان بوده، دولت برمه مدعی است مسلمانان ساکن ایالت آراگان، برمهای نیستند.
از ١٤٤ قومی که در برمه زندگی می‌کنند ٩ قوم را غیربرمهای تشخیص داده‌اند و از همه حقوق شهروندی محروم کردند. به همین اعتبار سیاست کوچ اجباری ساکنین ایالت آراگان را در پیش گرفته‌‌اند و مدعی هستند مسلمانان ساکن منطقه ساحلی آراگان باید از این منطقه اخراج شوند.
اختلاف مسلمانان برمهای با دولت مرکزی برمه برمی‌گردد به نحوه جدایی این کشور از هندوستان تحت استعمار دولت انگلیس. دولت انگلیس در قرن‌هجدهم کل منطقه هندوستان به انضمام برمه را مستعمره خود کرد. تنوع قومی در منطقه برمه و اختلاف آنها با هندوستان مستعمره، دولت انگلیس را واداشت تا در سال ١٩٣٧ به بخش بودایی‌‌نشین مستعمره، خود مختاری بدهد و برمه بریتانیا از مستعمره هند جدا شد.
ایالت «آراگان» واقع در دهانه خلیج بنگال منطقه‌‌ای مسلماننشین است که حد فاصل بخش هندو و مسلماننشین، شبه‌قاره هند است.
نعمت احمدی، حقوقدان و نگارنده «شرق» معتقد است: اصل اختلاف از اینجا ناشی شده است که دولت برمه مسلمانان ساکن ایالت آراگان را غیربرمهای می‌داند که در ایام استعمار منطقه به وسیله انگلستان و نیز در زمانه استقلال پاکستان از هندوستان و همچنین جنگ‌‌های استقلال طلبانه بنگلادش خود را به این ایالت رسانده‌اند. دولت نظامی برمه نژاد مردم مسلمان ساکن منطقه آراگان را هند و آریایی می‌داند که با نژاد اصلی مردم برمه که از تبار اقوام –بامار- هستند متفاوت هستند.
همچنین محسن پاک‌‌آیین، کارشناس ارشد روابط بین‌الملل در «جام‌جم» پیشنهاد داد که باید مسلمانان از شورای امنیت سازمان ملل متحد بخواهند با توجه به نسل‌‌کشی صورت گرفته در برمه دولت این کشور را محکوم و از دیوان بین‌المللی لاهه محکومیت سران کشور برمه را درخواست کنند.
از همه اینها که بگذریم، ممانعت از رساندن کمک‌های انسانی به مسلمانان این منطقه توجیه قانونی ندارد و باید تمام تلاش‌های بین‌المللی برای رفع مانع از ارسال کمک‌های انسانی برای مردم مسلمان منطقه استوار شود.
امروز مسلمانان برمه با دولتی مسؤولیت‌ناپذیر مواجه هستند که نمی‌خواهد حضور آنان را در وطن خودشان بپذیرد. فشارهای سیاسی بین‌المللی باید در مسیری هدایت و ادامه یابد که دولت این کشور، اقدامات لازم را برای حفاظت از هزاران مسلمان روهینگیایی انجام دهد و یا حداقل فشار تفکر جهانی را احساس کند تا این گونه آپارتاید نوین در آسیا شکل نگیرد که شاید روزی ماندلایی پیدا شود تا مسلمانان مظلوم را نجات دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.