غفلت از تولید با دعواهای حیدری-نعمتی

  مجتبی قدیری نفس تولید به شماره افتاده است و این نه در پی رکود، که قبل از رکود نیز بود و شاید آن هنگام با توجه به اندک رونق اقتصادی، کم‌تر به نفس نفس زدن‌های تولید توجه می‌کردیم و حالا که رکود، اقتصاد را فرا گرفته است نفس تولید که نشان از رمق‌های آخر […]

 

مجتبی قدیری

نفس تولید به شماره افتاده است و این نه در پی رکود، که قبل از رکود نیز بود و شاید آن هنگام با توجه به اندک رونق اقتصادی، کم‌تر به نفس نفس زدن‌های تولید توجه می‌کردیم و حالا که رکود، اقتصاد را فرا گرفته است نفس تولید که نشان از رمق‌های آخر دارد، خودنمایی می‌کند.

در این بین برخی مدیران و مسؤولان دولتی فکر می‌کنند با برچیده شدن رکود، تنفس تولید منظم می‌گردد؛ در حالی‌که بازگشت رونق اقتصادی به جامعه بدون حل‌ و فصل کردن مشکلات پیش پای تولید و رفع قوانین و آیین‌نامه‌های مخالف آن نمی‌تواند حال تولید را خوب کند.

امروز چنان برخی قوانین، آیین‌نامه‌ها، بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها ضد تولید هستند که با وجود آن‌‌ها نمی‌توان به آینده تولید امیدوار بود. امروز بیش از آن‌که برای محصولات نهایی تعرفه واردات وضع گردد برای مواد اولیه، تکنولوژی‌های تولید و کالاهای واسطه‌ای بخش تولید تعرفه واردات وضع شده است. لذا سرنانوازی مسؤولان از دهنه گشاد آن است که تلاش دارند با افزایش مالیات و به قولی افزایش درآمدهای دولتی به جنگ رکود بروند. در حالی‌که این افزایش مالیات‌ها دامنه رکود را در بخش تولید طولانی‌تر می‌کند.

از این رو تاجری که نقش دلال واردات کالای ساخته شده به داخل کشور را ایفا می‌کند، از تولیدکننده‌ای که شبانه‌روز در حال چرتکه انداختن است تا بتواند خط تولید خود را سرپا نگه دارد تا علاوه بر حفظ نیروی کاری خود، سرانه تولید ناخالص داخلی را افزایش دهد؛ ارج و قرب بیش‌تری دارد.

امروز باز کردن ال‌سی برای واردات کالاهای بنجل و‌… بسیار راحت‌تر از باز کردن ال‌سی برای واردات مواد اولیه تولید و یا تکنولوژی تولید است. برای اثبات این گفته‌ها می‌توان به آمار و اطلاعات واردات گمرک در یک دهه اخیر اشاره داشت که نشان از واردات سنگ پا، دسته‌بیل و چوب‌بستنی  گرفته تا محصولات کشاورزی تولید شده در کشور دارد. وارداتی که نه توسط کوله‌بران صورت گرفته است و نه از مبادی غیررسمی و به صورت قاچاق انجام شده است.

آمارهای رسمی گمرک کشور از وارداتی خبر می‌دهند که از از مبادی رسمی کشور انجام شده و کسی معترض آن‌‌ها نبوده است و تنها هرازچندی خبرنگاری گزارشی از این جفاکاری‌ها مکتوب کرده‌است.

بهبود فضای کسب ‌و کار که تولیدکنندگان به دنبال آن هستند حذف این ظلم‌هاست و این‌که با اصلاح قوانین، آیین‌نامه‌ها، بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های ضد تولید بتوان نفس تولید را بازگرداند.

البته برای بازگرداندن نفس تولید، از همه بیش‌تر وکلای مجلس نقش دارند که باید با اصلاح قوانین و حذف موانع تولید در کشور باعث رونق و شکوفایی تولید شوند که در پی خود علاوه بر رفع بیکاری، افزایش سرانه تولید ناخالص داخلی رفاه و بسیاری چیزهای دیگر را به ارمغان می‌آورد.

اما متأسفانه چند دوره است که در بهارستان میان وکلای ملت دعوای حیدری-نعمتی در گرفته است و برخی از نمایندگان مجلس فراموش کرده‌اند که آن‌‌ها با آرای ملت به بهارستان راه یافته‌اند. البته نقش احزاب آن‌‌ها نیز برای ارسال آن‌‌ها به بهارستان کم نبوده است. اما به قول بنیان‌گذار انقلاب امام خمینی(ره) «میزان رأی ملت است».

هر چند این سخن بنیانگذار انقلاب در خصوص تدوین و همه‌پرسی قانون اساسی بود که مطرح گردید؛ اما در همه شئون انقلاب اسلامی کاربرد دارد و به نمایندگان مجلس دهم باید یادآور شد رأی مردم آن‌‌ها را روانه مجلس کرده و آن‌‌ها بیش از آن‌که وام‌دار احزاب و طیف‌های سیاسی خود باشند وام‌دار ملت هستند. لذا به جرأت می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین خواسته‌های آحاد جامعه بازگشت رونق به تولید است.

از این‌رو از این نمایندگان محترم تقاضا داریم بیش از آن‌که به دنبال جواب برای احزاب رقیب باشند با عمل خود نشان دهند که چه در چنته دارند که می‌تواند سایه سار امنیت تولید در جامعه گردد و شعارهای انتخاباتی آن‌‌ها وعده پوچ و تو خالی نبوده است.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی از هر طیف و دسته سیاسی باید به دنبال اصلاح قوانین به نفع تولید باشند و شاخص‌های تولید در کشور بهبود نمی‌یابد اگر عزم و اراده آن‌‌ها در پشت آن نباشد.