تهدیدات پیمانکاران کاغذی را جدی بگیریم

  مجتبی قدیری – در کنار پیمانکاران دولتی و شبه‌دولتی که از مسببین چرخه فسادآور مناقصات هستند، این روز‌ها از پیمانکاران کاغذی یاد می‌شود که وجود خارجی ندارند و فقط بر روی کاغذ‌ها ثبت و ضبط شده‌اند، اما برنده مناقصات می‌شوند و کارهای خدماتی و عمرانی را با قیمت‌های بسیار مناسب، ازآن خود می‌کنند. قطعاً با […]

 

مجتبی قدیری – در کنار پیمانکاران دولتی و شبهدولتی که از مسببین چرخه فسادآور مناقصات هستند، این روزها از پیمانکاران کاغذی یاد میشود که وجود خارجی ندارند و فقط بر روی کاغذها ثبت و ضبط شدهاند، اما برنده مناقصات میشوند و کارهای خدماتی و عمرانی را با قیمتهای بسیار مناسب، ازآن خود میکنند.

قطعاً با توجه به شرط و شروط مناقصه که در قانون وجود دارد، نباید شاهد حضور این دست پیمانکاران در چرخه مناقصه باشیم و اگر هم شرکت یا پیمانکار کاغذی در مناقصه حضور داشته باشد، باید با توجه به ارزیابیهای فنی و… کنار گذاشته شود.

اما همین که چگونه این پیمانکاران و شرکتهای کاغذی در مناقصات چند مرحلهای و ارزیابیهای فنی و کیفی، چرخه مناقصه را به راحتی پشت سر میگذارند، جای سؤال دارد! چه برسد به اینکه شاهد برد و پیروزی آنها در مناقصات باشیم!

قطعاً حضور شرکتها و پیمانکاران کاغذی در عرصه معاملات دولتی، عمق ریشههای فساد را بیشتر نشان میدهد؛ ریشههایی ناشی از اقتصاد هرزهای که مانع سالمسازی اقتصاد کشور شده است.

چرا که شرکتها و پیمانکاران کاغذی به راستی فقط دلال هستند و همچون زالو به بدنه اقتصاد کشور چسبیده و از خون آن ارتزاق میکنند و این‌گونه بیش‌ترین ضرر را به بخش پیمانکاری اقتصاد ایران وارد میکنند.

شرکتهایی که هیچگونه عوارض و مالیات نمیپردازند و هیچگونه اشتغالزایی یا انتقال تکنولوژی ندارند.

کارکرد این شرکتها به مراتب خطرناکتر از شرکتها و پیمانکاران دولتی و شبهدولتی است؛ چرا که لااقل آن‌‌ها قابل ردگیری و شناسایی هستند، اشتغالزایی و انتقال تکنولوژی انجام میدهند و حتی گاهی در تولید علم نیز نقش دارند. اما شرکتها و پیمانکاران کاغذی چه؟

بسیاری از این شرکتها، کلاهبرداریهای عظیم انجام دادهاند و اخبار آن‌‌ها در رسانهها درج شده است.

 اما اینکه امروز این شرکتها و پیمانکاران کاغذی جرأت کردهاند در مناقصات دستگاههای دولتی حضور داشته باشند، جای تعجب دارد!

قطعاً حضور این دست شرکتها در چرخه معاملات دولتی نشان از سلیقهای برگزار شدن مناقصات دارد.

چرا که اگر دستگاههای مناقصهگزار به طور کامل قانون مناقصات که مصوبه مجلس شورای اسلامی است را رعایت کنند، قطعاً شرکتها و پیمانکاران کاغذی در مناقصات حاضر نمیشوند.

ولی متأسفانه اجرای سلیقهای قانون باعث شده تا شاهد این موضوع باشیم. اینکه شنیده میشود یکی از مدیران استانی از حضور این پیمانکاران و برنده شدن آن‌‌ها در مناقصات سخن میگوید، زنگ خطری است که باید دستگاههای نظارتی آن را جدی بگیرند، چرا که سهلانگاری در این خصوص باعث میگردد تا در آیندهای نه چندان دور شاهد حضور پیمانکاران و شرکتهای کاغذی در مناقصات بزرگ باشیم مناقصاتی که چرخه مالی آن چند صد میلیارد تومان است و کوس رسوایی و فساد در آن‌‌ها میتواند دیدگاهها را نسبت به مسؤولان دولتی تغییر دهد.

 

البته نمونه بزرگ از اختلاس این پیمانکاران کاغذی همان دکلهای گم شده است که توسط شرکتهای کاغذی صورت گرفت.  موضوعی که مدت ها در رسانه های کشور مطرح شده بود و هیچ گاه جوابی قاطع برای آن پیدا نشد. در آن موضوع نیز پیمانکاری کاغذی وجو د داشت که تنها منافع جیب دو طرف قرارداد را پر از پول کرده بود. بنابراین برخورد با پیمانکاران کاغذی یک ضرورت است.