به وقت وعده!

به وقت وعده! مائده شیرپور صحبت‌های هیجانی و نسنجیده هم توقع جامعه را بالا می‌برد و هم مسؤول را به وقت سر رسید وعده نسنجیده‌اش شرمنده مردم می‌کند (البته اگر وعده با قصد فریب مردم برزبان رانده نشده باشد). هر چند که مردم علی‌الخصوص جوانان به شنیدن وعده و محقق نشدن آن عادت کرده‌اند اما […]

به وقت وعده!

مائده شیرپور

صحبتهای هیجانی و نسنجیده هم توقع جامعه را بالا می‌برد و هم مسؤول را به وقت سر رسید وعده نسنجیده‌اش شرمنده مردم می‌کند (البته اگر وعده با قصد فریب مردم برزبان رانده نشده باشد). هر چند که مردم علی‌الخصوص جوانان به شنیدن وعده و محقق نشدن آن عادت کرده‌اند اما به دلیل این‌که هر دوره، نسل جدید، وعده‌های رنگارنگ جدیدی را از رییس‌جمهور مربوطه می‌شنوند، این عادت به بی‌خیالی درباره وعده از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و خطر آفرین خواهد شد.

یادمان نرفته که در گذشته نه وعده مسکن مهر جوانان، نه وعده پس‌انداز جوانان برای خانه و زندگی و نه وعده هر خانوار هزار متر زمین محقق نشده است، همچنان‌که یادمان مانده وعده دولت روحانی هم در به سرانجام رساندن مسکن مهر تا پایان دولت یازدهم نتیجه‌ای دربرنداشت و حتی مسکن اجتماعی نیز در حد همان حرف باقی ماند! اما مجدداً در روز ۲۲ بهمن، وعده‌ای جدید به جوانان داده شده که می‌تواند تکرار وعده‌های محقق نشده را در پی داشته و خطر بی‌اعتمادی را بیش از پیش بر پیکره کشور فرود آورد و نه تنها رییس‌جمهور را بلکه دیگر مسؤولان را نیز دچار مشکلاتی در این زمینه کند.

در روز ۲۲ بهمن از زبان حسن‌روحانی رییس‌جمهوری کشور شنیدیم که به خانه اولی‌‌ها قرار است وام ۶ درصد پرداخت شود و البته کلی وعده اشتغال و رونق اشتغال و…

اصل این اقدام در صورتی که با نیت خیر و البته کارشناسی دقیق صورت گرفته باشد، ستودنی بوده و نیروی امید را به جامعه تزریق می‌کند و می‌تواند همان نشاط مدنظر رییس جمهور را در جامعه به وجود آورد، اما اگر این موضوع مانند مسکن اجتماعی و پایان کار مسکن مهر در دولت یازدهم، وعده‌ای بدون کارشناسی باشد، آفت «بی‌اعتمادی» را بیش‌ از پیش در جامعه پراکنده می‌کند.

نمی‌خواهیم منفی‌بافی کنیم و بگوییم رییس‌جمهور بدون کارشناسی نکته‌ای را مطرح کرده که موجب بی‌اعتمادی جامعه نسبت به وی می‌شود، اما وقتی بعد از موضوع پرداخت وام ازدواج و کسری بودجه در این زمینه، وام خوداشتغالی و کسری‌های مکرر، این وعده را می‌شنویم، حق داریم که نگران آینده رییس‌جمهور در اذهان عمومی شویم و از فردای روز وعده به او نهیب بزنیم، حواسش باشد این وعده محقق شود.

وقتی یادمان می‌آید که بار‌ها و بار‌ها از زبان روحانی و هیأت دولتش علی‌الخصوص آخوندی، وزیر مسکن او درباره مسکن اجتماعی شنیده‌ایم اما ۵ سال است که حتی یک خشت هم روی خشت دیگر گذاشته نشده، وقتی یاد مصاحبه چند روز قبل معاون آخوندی می‌افتیم که به صراحت از این موضوع می‌گوید که وعده روحانی برای تکمیل مسکن مهر برای رأی آوردن در انتخابات سال ۹۶ بیان شد، حق داریم کمی نگران شویم و بخواهیم نهیب بزنیم تا حداقل این وعده روحانی برای وجهه خودش هم که شده محقق شود.

هر چند که بی‌اعتمادی به روحانی در نهایت بی‌اعتمادی به مسؤولان کشور را به همراه خواهد داشت و اینطور نیست که تبعات اقدامات نادرست و نسنجیده تنها به خود فرد بازگردد، همان‌طور که در سنوات قبل نیز وعده‌های محقق نشده رؤسای جمهوری به پای وعده‌های محقق نشده حکومت گذاشته شده است.

در نهایت تنها می‌توان اظهار امیدواری کرد که وعده آقای رییس‌جمهور به دلیل وجدی که از حضور حماسی مردم در روز ۲۲ بهمن با همه وعده‌های محقق نشده او و مسؤولان رخ داد، بیان نشده باشد و در آینده‌ای نزدیک و حداکثر تا پایان دولت او شاهد محقق شدن این وعده دولت دوازدهم و در پی آن بازگشت شادی و نشاط و اعتماد به جامعه باشیم. هر چند که همه چیز روی کاغذ حکایت از نداشتن توان برای تحقق این وعده دارد، اما ما به سهم خود براساس کاری که از دستمان بر می‌آید دعا می‌کنیم این وعده محقق شود و هر از چندی برای تحقق آن به دولت نهیب خواهیم زد.