فضاهای سبز؛ ریه‌های تنفسی شهرها شهرنشینی اگرچه باعث رفاه و راحتی انسان‌ها شده، لیکن گرفتاری‌هایی را نیز به دنبال داشته است، به‌طوری‌که هر چه جمعیت شهرها بیش‌تر می‌شود، به همان نسبت مشکلات شهری نیز گسترش می‌یابد. به گزارش سیناپرس، با توسعه و گسترش شهر و حومه مردم از طبیعت دورتر شده‌اند. تراکم بیش از حد […]
فضاهای سبز؛ ریه‌های تنفسی شهرها
شهرنشینی اگرچه باعث رفاه و راحتی انسان‌ها شده، لیکن گرفتاری‌هایی را نیز به دنبال داشته است، به‌طوری‌که هر چه جمعیت شهرها بیش‌تر می‌شود، به همان نسبت مشکلات شهری نیز گسترش می‌یابد.
به گزارش سیناپرس، با توسعه و گسترش شهر و حومه مردم از طبیعت دورتر شده‌اند. تراکم بیش از حد جمعیت امر نظافت را مشکل تر کرده و آلودگی‌های محیط‌زیست را به مراتب بالا برده است. توسعه و گسترش فضای سبز با توجه به گسترش روزافزون جمعیت و ساخت و سازهای شهری و نیاز ضروری انسان‌ها به فضای سبز برای ایجاد تعادل اجتماعی، جسمانی و روحی، امری مهم و حیاتی به شمار می‌آید. در کشوری مانند ایران که بیش‌تر مناطق آن در کمربند خشک جهان واقع شده، شهرها برای مقابله با آلودگی‌های صوتی و هوا، همچنین کاهش استرس‌های محیطی بیش‌تر از هر نقطه دیگری به فضای سبز نیاز دارند. فضای سبز مناسب در شهرها یکی از عوامل مؤثر در کاهش این اثر‌ها هستند و به ویژه در ارتباط با گردوغبار و آلودگی‌های هوا، فضای سبز شبه‌جنگلی، ریه‌های تنفس شهرها به شمار می‌روند. مهم‌ترین تأثیر فضای سبز در شهرها تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، طراوت هوا و جذب گردوغبار است. دیگر تأثیرهای فضای سبز در شهرها نقش نسبی دارند. به‌طورکلی وجود فضاهای سبز و تأثیر آنها در شهرها اجتناب‌ناپذیر است، به‌طوری‌که بدون آن ممکن نیست شهرها پایدار باقی بمانند. از آنجایی‌که یکی از ارکان توسعه پایدار شهری، فضاهای سبز و کاهش منابع آلاینده است، لذا توجه تام به این مقوله در قالب برنامه‌های شهری امری ضروری به نظر می‌رسد.
پمپاژ اکسیژن با تغییر کاربری پادگانها
علیرضا محجوب، عضو مجمع نمایندگان استان تهران نیز پیش از این با اشاره به این‌که نقل و انتقال پادگانها از جمله برنامه‌های قدیمی شهر تهران است، گفت: تنها فضاهایی که تهران می‌تواند با هدف تنفس شهروندان تعریف شود، فضای ناشی از نقل و انتقال پادگانها به خارج از تهران است.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی، افزود: انتظار می‌رود شهرداری و سازمان‌های متولی در امور پادگانها به اجرای صحیح قانون توجه کرده و باید تأکید کرد که قانون به نفع افراد وضع نشده است، به طور حتم یک فضای عمومی دراختیار برخی سازمان‌ها قرار گرفته که هم‌اکنون این فضا را باز نمی‌گردانند؛ به‌طور قطع فضاهای ناشی از نقل و انتقال پادگانها باید به ایجاد فضای سبز و محل‌های تفریحی اختصاص پیدا کند.
کاهش آلودگی‌‌ها با اتخاذ سیاست‌های راهبردی
هوای آلوده شهرها اثرهای معنی‌داری بر زیست‌پذیری منطقه‌ای (شامل سلامت انسان، بهره‌وری اکوسیستمی/کشاورزی) و پدیداری (به معنی قابلیت رویت) و مسایل مربوط به تغییر اقلیم (شامل اقلیم، از بین رفتن لایه ازون و ظرفیت اکسیداتیو) خواهد داشت.
کلان‌شهر تهران به واسطه تراکم جمعیتی مقادیر قابل‌توجهی از آلاینده‌ها را به اتمسفر وارد می‌کند و اثرهای محلی را در مرز این کلان‌شهر بر جای می‌گذارد. این وضعیت در کلان‌شهرهای بزرگ دنیا مانند پکن، دهلی، مکزیکوسیتی و لس‌آنجلس نیز دیده می‌شود. با این حال، آلودگی حاصل از این شهر محدود به مرز خود این شهر نمی‌شود و تا چند صد کیلومتری خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اثرهای محیط‌‌زیستی کلان‌شهر‌ها به میزان بسیار زیادی متغیر است و می‌توان از جمله آنها به تغییر مسیر بادهای غالب اشاره کرد. تحقیقات ثابت کرده است که میانگین انتقال توده کربن و دیگر ذرات معلق تا ۲۰۰ کیلومتر می‌رسد. در مکزیکوسیتی ازون و ذرات آئروسل تولید شده می‌تواند به میزان چند صد کیلومتر در مسیر جهت باد منتقل شود.
به گفته مجید دکامین، دانشجوی دکتری اکولوژی گیاهان زراعی سازمان حفاظت محیط‌زیست، کلان‌شهر‌ها به خاطر تفاوت در ویژگی‌های سطوح مختلف و اتلاف حرارتی ناشی از فعالیت‌های انسانی (فعالیت اتومبیل‌ها، گرمایش منازل و غیره) جزایر گرمایی شهری قویی دارند، به نحوی که کلان‌شهر‌ها می‌تواند به میزان چندین درجه نسبت به حاشیه شهرها دماهای بالایی را تجربه کنند. این گرما اثرهای مستقیمی بر محیط‌زیست شهری دارد و می‌تواند گردش هوای منطقه را تحت تأثیر خود قرار دهد.
وی افزود: اصلی‌‌ترین دلیل آلودگی کلان‌شهر تهران در بخش حمل و نقل، بخش مسکونی و کارخانه‌های حاشیه شهر هستند. در اصل، کاهش معنی‌دار آلودگی هوا از دو طریق فناوری‌های پاک و سیاست‌گذاری امکان‌پذیر است. هم‌اکنون، موانع اقتصادی-اجتماعی و سیاسی به منظور گذار به فناوری‌های پاک وجود دارد و عملاً در کوتاه‌مدت میسر نخواهد شد اما سیاست‌ها و راهبردهای مؤثر را می‌توان در مقیاس‌های مختلف زمانی به‌کار گرفت. شهرهایی مانند لس‌آنجلس و مکزیکوسیتی از این راهبرد استفاده کرده‌اند و به شیوه‌ای مؤثر و جامع اقدامات کاهنده را در دستور کار خود قرارداده‌اند.
دکامین اظهارکرد: تهران امروز وابستگی زیادی به سوخت‌های فسیلی و انرژی برق، حمل و نقل موتوری دارد و ناکارآمدی استفاده از انرژی در ساختمان‌ها و استفاده از سوخت‌های فسیلی برای گرمایش و پخت و پز باعث شرایط کنونی وضعیت هوای تهران شده است. با این حال، تجارب بین‌المللی نشان همچون مکزیکوسیتی سندی است که نشان می‌دهد که در کشورهای در حال توسعه نیز می‌توان با اتخاذ تدابیری آلودگی هوا را کنترل کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.