مهمترین عوامل تهدیدکننده پوشش گیاهی زاگرس یک عضو هیأت مدیره انجمن نهضت سبز زاگرس با اشاره به این‌که خشکسالی و بروز پدیده گرد و غبار درختان بلوط و پوشش گیاهی زاگرس را تهدید می‌کند، گفت: معیشت بسیاری از جوامع محلی وابسته به زاگرس و لازم است که سازمان جنگل‌ها برای رفع این مشکلات برنامه‌ریزی کند. […]
مهمترین عوامل تهدیدکننده پوشش گیاهی زاگرس
یک عضو هیأت مدیره انجمن نهضت سبز زاگرس با اشاره به این‌که خشکسالی و بروز پدیده گرد و غبار درختان بلوط و پوشش گیاهی زاگرس را تهدید می‌کند، گفت: معیشت بسیاری از جوامع محلی وابسته به زاگرس و لازم است که سازمان جنگل‌ها برای رفع این مشکلات برنامه‌ریزی کند.
به گزارش ایسنا، امیدسجادیان با اشاره به بیماری پوشش گیاهی منطقه زاگرس اظهارکرد: از جمله بیماری‌های شایع در این منطقه می‌توان به بیماری زغال بلوط، آفت جوانه بلوط و پروانه بلوط اشاره کرد که مشکلاتی را برای درختان زاگرس به وجود آورده‌اند.
وی با بیان این‌که بیماری زغال بلوط از گذشته در جنگل‌های زاگرس وجود داشته است، تصریح‌کرد: طی دهه اخیر به دلیل خشکسالی، کاهش بارش‌‌ها و بروز پدیده گرد و غبار این بیماری تشدید شده است و درختان در مقابل آن ضعیف شده‌اند. متأسفانه در حال حاضر نیز بیماری زغال بلوط بسیار شیوع پیدا کرده است و می‌توان گفت که تقریباً ۵۰ درصد درختان بلوط زاگرس در نواحی ایلام، لرستان وکهگیلویه و بویراحمد به این بیماری دچار شده‌اند.
این عضو هیأت مدیره انجمن نهضت سبز زاگرس تأکیدکرد: لازم است که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری روش‌های مقابله با این بیماری را مورد مطالعه قرار دهد و آن را به صورت پایلوت اجرایی کند. درمان بیماری‌های زاگرس درخواست جوامع محلی نیز است، چرا که معیشت بسیاری از مردم محلی از همین جنگل‌ها و گیاهان تأمین می‌شود.
سجادیان تصریح‌کرد: روش شیمیایی برای کنترل بیماری‌ها ملاحظات خاص خود را دارد، چراکه اگر اصولی و مطالعه شده نباشد می‌تواند گونه‌های طبیعی و جانوری منطقه را از بین ببرد. روش‌های دیگری مانند قطع درختان آلوده و ساختن منبع آب در کنار درختان برای مقابله با بیماری زغال بلوط مطرح می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به گیاهان دارویی و خوراکی منطقه زاگرس اظهارکرد: جاشیر، بن‌سرخ، بیلهر، کرفس کوهی، ریواس، چای کوهی، آویشن دنایی، بومادران، پونه کوهی، هلمه، گل گاوزبان، خاری و درمه کوهی از جمله گیاهان دارویی و خوراکی منطقه زاگرس هستند که به دلیل ناآگاهی جوامع محلی و گردشگران در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند.
سجادیان با بیان این‌که متأسفانه در منطقه زاگرس بسیاری از گیاهان خوراکی و دارویی بدون آن‌که به مرحله گل دادن برسند یا حتی ریشه آنها حفظ شود، برداشت می‌شوند، تصریح‌کرد: این کار موجب نابودی کامل نسل این گیاهان شده است. ساختار گیاهان دارویی و خوراکی خودرو به گونه‌ای است که پیاز یا ریشه گیاه آنها در محیط‌های غیرطبیعی قابلیت تکثیر ندارد. به این معنی که ریشه این گیاهان را نمی‌توان در مزارع یا گلخانه تکثیر کرد.
این عضو هیأت مدیره انجمن نهضت سبز زاگرس با تأکید بر این‌که این گیاهان دارویی و خوراکی تنها در رویشگاه‌های طبیعی و در مناطق خاص می‌رویند، گفت: این گیاهان منبع درآمد جوامع محلی هستند ولی برداشت بی‌رویه و غیراصولی بیشتر گونه‌های گیاهی دارویی را در معرض انقراض قرار داده و حتی برخی گونه‌ها مثل بن سرخ و جاشیر در برخی مناطق کاملاً از بین رفته است.
سجادیان در ادامه با تأکید بر ضرورت آموزش جوامع محلی برای حفظ گیاهان خوراکی و دارویی اظهارکرد: جوامع محلی باید بتوانند از این گیاهان تخم‌گیری کنند و در مناطقی که شرایط مناسب رشد گیاه را دارد آنها را کشت کنند. متأسفانه در حال حاضر ما شاهد هستیم که برخی افراد گیاه را از ریشه می‌کنند و نمی‌گذارند که به مرحله تخم‌ریزی برسد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.