زمین در تهدید بلاهای آسمانی(بخش اول) پیدایش حیات و از آن مهم‌تر حیات هوشمند روی زمین با توجه به شرایط خطرناک زمین بسیار وابسته به اقبال بوده است. بررسی خطراتی که حیات روی زمین را تهدید می‌کند این شانس را بیش‌تر مشخص خواهد کرد. به گزارش سینا‌پرس زندگی روی سیاره کوچک و آبی‌رنگ ما به […]
زمین در تهدید بلاهای آسمانی(بخش اول)
پیدایش حیات و از آن مهم‌تر حیات هوشمند روی زمین با توجه به شرایط خطرناک زمین بسیار وابسته به اقبال بوده است. بررسی خطراتی که حیات روی زمین را تهدید می‌کند این شانس را بیش‌تر مشخص خواهد کرد.
به گزارش سینا‌پرس زندگی روی سیاره کوچک و آبی‌رنگ ما به نظر امن می‌رسد، تا زمانی‌که شما بفهمید چه چیزی در فضا کمین کرده است. فجایع فضایی زیر تنها نمونه‌هایی از اتفاقاتی هستند که به صورت بالقوه می‌توانند تمدن بشر را با خطر نابودی و انقراض روبه‌رو، یا حتی نسل انسان را برای همیشه از روی زمین بر کنند.
شعله‌های خورشیدی پر انرژی
خورشید ما یک ستاره آرام و بی‌دردسر آن‌طور که ما فکر می‌کنیم نیست. خورشید میدان‌های مغناطیسی قدرتمندی تولید می‌کند، که در نهایت منجر به تولید لکه‌های خورشیدی می‌شود، که گاهی از زمین بزرگ‌تر هستند. علاوه بر این لکه‌های خورشیدی جریانی از ذرات بنیادین و تشعشعات را به فضا شلیک می‌کنند که شعله، زبانه یا باد خورشیدی نامیده می‌شود. اگر این باد‌ها و ذرات توسط میدان مغناطیسی زمین کنترل و خنثی شوند، منجر به تولید منظره‌های زیبایی می‌شوند، که به نام نورشمالی و جنوبی یا آئورورا مشهور هستند. اما وقتی این باد‌ها قوی‌تر شوند، می‌توانند روی ارتباطات رادیویی تأثیر منفی گذاشته و حتی باعث قطعی برق شود.
قوی‌‌ترین طوفان خورشیدی مستندی که به زمین برخورد کرده، در سال ۱۸۵۹ بوده است. این حادثه که به رخداد کارینگتون مشهور است، باعث ایجاد مشکل در وسایل الکترونیکی آن زمان و اختلال در کارکرد آنها به‌طور محلی ولی جدی شد. این رخداد‌‌ها باید در گذشته بار‌ها اتفاق افتاده باشد و انسان از آن جان سالم به در برده باشد، اما حالا اوضاع فرق می‌کند.
در سال‌های اخیر ما به‌طورکلی به وسایل الکترونیکی وابسته شده‌ایم. حقیقت این است که دردسر بزرگی در انتظار ما است، اگر رخداد‌هایی مثل واقعه کرینگتون یا حتی بزرگ‌تر را دست‌کم بگیریم. اگر این واقعه به صورت ناگهانی باعث نابودی نسل انسان نشود، ما را با چالش بزرگی برای بقا روبه‌رو خواهد کرد. در صورت وقوع چنین رخدادی، قطعی برق باعث از کار افتادن اینترنت خواهد شد و این تشعشعات در مسیریابی و حرکت ماهواره‌ها اختلال ایجاد خواهد کرد. جهانی را تصور کنید که در آن خبری از الکتریسیته، اینترنت، سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی و جی‌پی‌اس نباشد. تمدن بشری امروز به این پدیده‌ها وابسته‌تر از آن چیزی است که بتواند از این رخداد بی‌دردسر خلاصی یابد. چنین رخدادی هرچند باعث نابودی کل انسان‌ها نخواهد شد، اما به تمدن مدرن به شکلی که می‌شناسیم پایان خواهد داد.
برخورد سیارک‌ها
ما در حال حاضر به خوبی از خطرات برخورد یک سیارک به زمین برای نابودی کل انسان‌ها و بیش‌تر موجودات زنده آگاه هستیم. دلیل این آگاهی دانستن این واقعیت است که همین رخداد روزگاری امپراطوران دنیای باستان، یعنی دایناسور‌‌ها را از میان برداشته است. تحقیقات اخیر از وجود تعداد زیادی از این سنگ‌‌ها در منظومه شمسی پرده برداشته است، که می‌توانند تمدن ما را نابود کنند. ما در حال حاضر در مرحله مقدماتی توسعه سیستمی برای شناسایی و حفاظت از خودمان برابر سیارک‌های کوچکی هستیم که می‌توانند، ما را به نابودی بکشند. اما در مقابل بزرگتر‌‌ها که البته کمیاب‌تر هم هستند، ما بی‌دفاع هستیم. این روز‌ها هر از چند‌گاهی خبر عبور یک سیارک از کنار زمین را می‌شنویم و چندی پیش یک شهاب سنگ ۱۰ تنی در بی‌خبری مطلق بر فراز شهر چلیابینسک در سیبری منفجر شد. این شهاب سنگ بسیار کوچک بود و با این حال باعث مجروح شدن حداقل ۱۰۰۰ نفر در یک منطقه نسبتاً خالی از سکنه شد. مشکل اما این‌جا بود که رادار‌ها این شهاب سنگ را رهگیری نکرده بودند و برخورد چنین جرم کوچکی به یک منطقه پرجمعیت می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد. در این‌صورت می‌توان تصور کرد، برخورد یک سیارک بزرگ‌تر چه پدید خواهد آورد.
بزرگ شدن خورشید
در حالی که خطر کیهانی قبلی به‌طور مطلق به احتمال و شانس وابسته بوده و زمان و احتمال بروز آن‌را نمی‌توان به درستی پیش‌بینی کرد، ما به‌طور قطع می‌دانیم که عمر خورشید ما حدود ۷٫۷۲ میلیارد سال دیگر به پایان خواهد رسید. در این مرحله خورشید جو بیرونی‌اش را به شکل یک ابر سیاره‌ای به بیرون پرتاب کرده و به عنوان یک کوتوله سفید خواهد مرد. اما این اتفاق قطعاً چیزی نیست که ما نگران آن باشیم بلکه فرایندی که منجر به این مرگ خواهد شد برای ما نگران‌کننده است.
هرچه خورشید پیرتر می‌شود، سردتر و بزرگ‌تر می‌شود تا تبدیل به یک غول ستاره‌ای شود. در این صورت خورشید آن‌قدر بزرگ خواهد شد که هر دو سیاره داخلی منظومه خورشیدی یعنی عطارد و زهره را ببلعد. اما قبل از این رخداد، خورشید پیر شعله‌های خورشیدی قدرتمندی تولید می‌کند، که علاوه بر خطرات دیگر حرکت زمین را کند خواهند کرد. در نتیجه خورشید پیر فرصت خواهد یافت تا همه چیز را روی زمین بسوزاند و در نهایت ذوب کند. شاید در این هنگام بشریت نجات یافته از دیگر رخداد‌‌ها و خطرات فرصت و دانش کافی برای ترک زمین را داشته یا مدت‌‌ها قبل دست به این کار زده باشد. اما در این فرایند، برخورد خورشید هر روز با اطرافیانش خشونت‌بارتر از قبل می‌شود و خطری که در نخستین بخش این مطلب عنوان کردیم، بزرگ‌تر و بزرگ‌تر خواهد شد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.